Leandro Marconi
polski architekt Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leandro Jan Marconi (ur. 23 kwietnia 1834 w Warszawie, zm. 8 października 1919 w Montreux) – polski architekt.
 | |
| Pełne imię i nazwisko |
Leandro Jan Marconi |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Praca | |
| Styl | |
Życiorys
Syn Henryka Marconiego i spolonizowanej Szkotki Małgorzaty z Heitonów (1807–1884).
Twórca wielu budowli eklektycznych nawiązujących do form renesansu włoskiego i klasycyzmu. Czynny głównie w Warszawie.
Ważniejsze projekty
- Bank Handlowy przy ul. Traugutta 7 w Warszawie
- Biały Pałacyk na Frascati w Warszawie
- kościół Wszystkich Świętych w Warszawie
- „Łazienki” Sanatorium Uzdrowiskowego „Marconi” w Busku-Zdroju
- pałac Konstantego Zamoyskiego przy ul. Foksal w Warszawie
- pałac Sobańskich w Warszawie
- pałac Tyszkiewiczów w Wace Trockiej
- pałacyk Wilhelma Ellisa Raua w Warszawie
- synagoga na Tłomackiem w Warszawie
- więzienie Pawiak w Warszawie
- zespół pałacowo-parkowy w Potulicach
Życie prywatne
Jego żoną była Bronisława z Osikowskich (1838−1902).
Bibliografia
- Stanisław Łoza: Słownik architectów i budowniczych polaków oraz cudzoziemców w Polsce pracujących. Warszawa: Wydawnictwo im. Mianowskiego, Instytutu popierania nauki, 1931, s. 211, 212.
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.