Kōya-san
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kōya-san (jap. 高野山) – nazwa grupy ośmiu gór oraz świątyni buddyjskiej w miejscowości Kōya-chō (高野町, ok. 4 tys. mieszkańców) w prefekturze Wakayama w zachodniej Japonii, ok. 50 km na południe od miasta Ōsaka, na terenie Quasi-Parku Narodowego Kōya-Ryūjin. W ścisłym znaczeniu Kōya-san jest tzw. „górską nazwą” sangō (山号)[a] świątyni buddyjskiej Kongōbu (金剛峯寺 Kongōbu-ji), sekty Shingon.
.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kod pocztowy |
648-0211 |
Położenie na mapie Japonii  | |
 34°12′45″N 135°35′11″E | |
Świątynia Kōya-san (Kongōbu-ji) została wpisana w 2004 na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako część obiektu Święte miejsca i drogi pielgrzymkowe w regionie gór Kii[1].
Na terenie płaskowyżu usytuowanego na wysokości ok. 800 m n.p.m., otoczonego ośmioma górami o wysokości ok. 1000 m n.p.m. znajduje się ogromny zespół świątyń, tworzących łącznie główną siedzibę kultu buddyjskiej sekty Shingon (Sekty Prawdziwego Słowa) założonej w IX wieku przez mnicha Kūkaia (774–835; Kōbō-daishi, Wielkiego Nauczyciela Rozpowszechniającego Naukę Buddy). Znajduje się tam ponad 100 świątyń i licznych budowli towarzyszących (w tym uczelnia), które powstawały przez stulecia wokół pierwszej świątyni konsekrowanej w 819 roku.
Główne budowle świątynne to:
- Kongōbu-ji (jap. 金剛峰寺) – obecna nazwa została utworzona w 1868 roku. Określa się nią także czasem cały kompleks;
- Oku-no In (jap. 奥の院) – mauzoleum Kōbō-daishi, otoczone największym w Japonii cmentarzem. Prowadzi do niego kamienna droga poprzez las cedrów i cyprysów. Wyznawcy wierzą, że Kōbō-daishi nadal tam przebywa, oddając się medytacjom;
- Danjō Garan (jap. 壇上伽藍), pierwotny zespół świątynny, składający się z blisko 20 różnych budowli.
Kūkai otrzymał ziemie w Kōya-san w 816 roku z nadania cesarskiego i ustanowił tam wspólnotę religijną buddyzmu ezoterycznego o nazwie Shingon. W 819 roku zbudowany przez Wielkiego Nauczyciela klasztor został konsekrowany.
Do 1872 roku kobiety nie miały prawa wstępu na ten teren położony 800 m n.p.m. Przy jednej z dróg prowadzących do kompleksu świątynnego znajdują się jedyne zachowane do dziś zabudowania, w których zatrzymywały się pielgrzymujące kobiety.
Dotarcie do Kōya-san umożliwia kolej Nankai. Podróż rozpoczyna się na stacji Namba w Osace i prowadzi do stacji Gokurakubashi zlokalizowanej u podnóża góry Kōya. Stamtąd, na szczyt dociera w ciągu 5 minut kolejka elektryczna. Cała podróż zajmuje około dwóch godzin. W przypadku podróży pociągiem ekspresowym, czas ten skraca się do 1,5 godziny.
Będąc już na Kōya-san, skorzystać można (w weekendy) z możliwości objazdowej wycieczki wiodącej pośród najważniejszych obiektów świątynnych. Interesującą atrakcją dla turystów jest możliwość skorzystania z usług wielu buddyjskich klasztorów, które w większości oferują swoim gościom całodobowe pobyty wraz z możliwością wyżywienia oraz uczestniczenia w buddyjskich obrzędach modlitewnych.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
- Świątynie są nazywane górami metaforycznie, a liczby używane do ich liczenia zawierają końcówkę -san (山), stąd nazwa sangō. Tradycja ta sięga czasów, gdy świątynie były przede wszystkim klasztorami celowo budowanymi na odległych obszarach górskich.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
