Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kurier Szczeciński – dziennik społeczno-polityczny wydawany od 7 października 1945 roku w Szczecinie, najstarszy dziennik ukazujący się w województwie zachodniopomorskim.
 Nieistniejąca reklama Kuriera Szczecińskiego na budynku redakcji przy placu Hołdu Pruskiego w Szczecinie | |
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Wydawca |
Kurier Szczeciński sp. z o.o. |
| Tematyka |
polityczno-społeczna |
| Pierwszy numer |
6–8 października 1945 |
| Redaktor naczelny |
Roman Ciepliński |
| Średnia sprzedaż |
(III kw. 2022) 3 320[1] |
| Liczba stron |
28 w dni powszednie, 40 w piątki |
| ISSN | |
| Odznaczenia | |
 | |
| Strona internetowa | |
Pierwszy numer „Kuriera Szczecińskiego” ukazał się z datą 7–8 października 1945 r. z adnotacją sobota–niedziela. Nakład numeru wynosił 3 tys. egzemplarzy, objętość 4 strony. Cena 2 zł[2]. Pierwszy zespół „Kuriera Szczecińskiego” tworzyli dziennikarze przybyli do Szczecina z Poznania. Gazeta została skierowana do dystrybucji w dniu 7 października[3].
W pierwszych powojennych latach gazeta zawierała serwis informacji z kraju i ze świata oraz informacje ze Szczecina i regionu. Artykuły o procesie zasiedlania przez Polaków Pomorza Zachodniego i integracji tego regionu z krajem[4].
W gazecie z tamtego okresu (wydania w formie cyfrowej dostępne w Książnicy Pomorskiej) publikowano utwory szczecińskich twórców, humor, satyrę, powieści w odcinkach, tematykę sportową, turystyczną i krajoznawczą.
Gazeta zawierała stałe rubryki: m.in. „Opowieści szczecińskich ulic”, „Karty miejskiego albumu”, „Ścieżkami dawnego Szczecina”. W 1946 r. pojawiły się w dzienniku pierwsze dodatki – „Dodatek Ilustrowany”, „Marchołt”, „Dodatek Niedzielny”[5].
„Kurier” powstał jako gazeta poranna i był nią do końca lat 50., kiedy został przekształcony w popołudniówkę (maj 1960 r.). Od 1 kwietnia 1994 r. na powrót ukazuje się jako gazeta poranna[6].
Po reformie administracyjnej kraju w 1999 r. i utworzeniu 16 województw, „Kurier” objął swym zasięgiem całe województwo zachodniopomorskie. Poza dawnym woj. szczecińskim zaczął się ukazywać w powiatach: myśliborskim, choszczeńskim, wałeckim oraz byłym województwie koszalińskim. Powstały oddziały redakcji w Świnoujściu, Stargardzie, Koszalinie i Kołobrzegu. W każdym powiecie dziennik miał swojego korespondenta. Od stycznia 2000 roku gazeta ukazywała się w czterech mutacjach. Wydanie zerowe obejmowało Szczecin oraz powiat policki; mutacja „1” – powiaty północnej części b. woj. szczecińskiego, od Świnoujścia po Goleniów; mutacja „2” – powiaty południowe od Stargardu po Myślibórz; mutacja „3” – byłe woj. koszalińskie oraz powiat wałecki i sławieński[7].
Pierwsze wydanie gazety ukazało się w nakładzie 3 tys. egzemplarzy. W latach następnych nakład systematycznie wzrastał. W latach 60. wynosił ok. 60 tys. egzemplarzy; w połowie lat 90. ok. 80 tys. egzemplarzy. W latach 1999–2003, drukowano w dni powszednie ponad 35 tys. egzemplarzy. Nakład weekendowego wydania gazety wynosił 110 tys. egzemplarzy. Zwroty, według danych Związku Kontroli i Dystrybucji Prasy wynosiły ok. 20 proc. Spadki sprzedaży notowane przez cały segment prasy drukowanej nie ominęły również „Kuriera” i zaczęły być obserwowane po 2004 r. Z czasem pociągnęło to za sobą duże zmiany w gazecie, m.in. wymusiło likwidację mutacji[8]. Gazeta jest członkiem Związku Kontroli i Dystrybucji Prasy i za pośrednictwem związku dostępne są dane o wysokości jej sprzedaży[9].
W 1997 r. wydawnictwo uruchomiło internetowe wydanie gazety[10]. Obecnie portal 24kurier.pl stanowi skorelowane z gazetą źródło informacji. Miesięczna liczba odsłon dochodzi do 1,5 mln[11].
Pełne wydanie „Kuriera Szczecińskiego” ukazuje się także w wersji cyfrowej oraz jako PDF. Obie wersje są dostępne odpłatnie[12].
„Kurier Szczeciński” był organizatorem wielu akcji społecznych, konkursów i plebiscytów. M.in. konkurs na nazwy ulic, mostów, lasków – „Szukamy Najpiękniejszych Nazw”; przegląd zespołów muzycznych Szczecina – „Szczecińska wiosna orkiestr”; plebiscyt na najpiękniejszy i najbardziej funkcjonalny budynek mieszkalny, organizowany wspólnie ze Szczecińskim Oddziałem Stowarzyszenia Architektów Polskich; pomoc dzieciom, którymi opiekuje się Polski Komitet Pomocy Społecznej – „Mały podarek – dużo radości”, konkurs dla szkół „Od wakacji – do wakacji”[13].
Wiele konkursów i plebiscytów, zapoczątkowanych przed dziesiątkami lat jest wciąż organizowana (stan na 2020 r.)
W 1999 r. „Kurier” nawiązał trwającą dekadą współpracę z niemieckim dziennikiem „Nordkurier” (Meklemburgia Pomorze-Przednie). Współpraca sprzyjała wzbogaceniu dziennika o liczne publikacje poświęcone problematyce pogranicza i stosunkom polsko-niemieckim, zaowocowała dodatkami ukazującymi się w obu gazetach – „Przez Granice”, „Jan Kurier”. Oba dzienniki inicjowały ustanowienie Polsko-Niemieckiej Nagrody „Pomerania Nostra” w 2003 r., przyznawanej raz na dwa lata[14].
„Kurier Szczeciński” patronuje imprezom kulturalnym i akcjom społecznym organizowanym w Szczecinie i województwie[15].
Pierwszym wydawcą gazety była Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”. Od 1951 r. wydawanie dziennika przejęła Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa”, a w 1973 r. RSW „Prasa-Książka-Ruch”. Po likwidacji RSW w 1990 r. tytuł przekazano Szczecińskiej Spółdzielni Wydawniczej „Kurier Press”. Członkami spółdzielni zostali pracownicy „Kuriera Szczecińskiego”. Pod koniec lat 90. spółdzielnia została postawiona w stan likwidacji i na jej bazie powstała Spółka z o.o. „Kurier Szczeciński”, która rozpoczęła działalność z dniem 1 stycznia 2000 roku. Udziałowcami spółki (właścicielami „Kuriera Szczecińskiego”) zostały wszystkie osoby, które w momencie przekształcenia były członkami spółdzielni[16]. Spółka odrzuciła oferty przejęcia złożone przez międzynarodowe koncerny prasowe, które zakupiły większość tytułów prasy regionalnej w Polsce[17] „Kurier” przez wiele lat był jednym z czterech tytułów prasy regionalnej w kraju, który zachował niezależność[15].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
