Loading AI tools
polski dziennikarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kuba Wojewódzki, właśc. Jakub Władysław Wojewódzki (ur. 2 sierpnia 1963 w Koszalinie) – polski dziennikarz, publicysta, satyryk, felietonista, celebryta, showman, perkusista i aktor.
.jpg) Kuba Wojewódzki (2018) | |
| Pełne imię i nazwisko |
Jakub Władysław Wojewódzki |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 sierpnia 1963 |
| Zawód, zajęcie | |
| Pracodawca | |
Karierę dziennikarską rozpoczął w drugiej połowie lat 80. w „Magazynie Muzycznym”. W kolejnych latach jego felietony ukazywały się na łamach czasopism, takich jak „Muza”, „Wprost”, „Przekrój”, „Gazeta Wyborcza” i „Viva!”. W latach 1993–1999 był redaktorem naczelnym magazynu „Brum”. Od 2008 jest felietonistą tygodnika „Polityka”. Równocześnie z pracą w prasie rozpoczął działalność radiową, prowadził audycje w Rozgłośni Harcerskiej i Trójce. W latach 2003–2007 był redaktorem Antyradia, w latach 2008–2013 współprowadził audycje w Esce Rock, następnie przez dwa lata był związany z Rock Radiem. Od 2019 do 2022 był współgospodarzem programu w newonce.radio. W latach 90. rozpoczął pracę w Telewizji Polskiej, następnie przeszedł do Telewizji Polsat, a od 2006 jest związany z TVN. Rozpoznawalność zapewniło mu jurorowanie w programie Idol i prowadzenie autorskiego talk-show Kuba Wojewódzki. Ponadto jurorował w programach typu talent show: Mam talent!, X-Factor i Mali giganci. Jako aktor występuje na deskach Teatru 6. Piętro. Ma za sobą epizodyczne role w filmach i serialach telewizyjnych. Występował również jako aktor głosowy.
Działalność Wojewódzkiego jest powszechnie komentowana w mediach, m.in. za sprawą skandali obyczajowych i głoszenia publicznie krytycznych opinii w kierunku innych celebrytów. Uznawany za skandalistę i jedną z najpopularniejszych postaci polskiego show-biznesu. W 2007 zajął drugie miejsce w rankingu „100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu” sporządzonym przez „Forbes Polska”. W 2011 znalazł się na trzecim miejscu rankingu „100 najbardziej wpływowych Polaków” sporządzonym przez „Wprost”.
Jest dwukrotnym laureatem Świrów, a także zdobywcą Wiktora w kategorii „osobowość telewizyjna”.
Jest młodszym synem prokuratora Bogusława Wojewódzkiego i jego żony Marii[1][2]. Ma starszego o dwa lata brata Tomasza[3]. Urodził się w Koszalinie, ale dorastał w Warszawie, gdzie ukończył naukę w Szkole Podstawowej im. Władimira Komarowa i XXVII LO im. Tadeusza Czackiego w klasie o profilu humanistycznym (przy czym dwukrotnie powtarzał rok szkolny)[4]. Przez dziewięć lat studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim, ale studiów nie ukończył[5][6].
Tuż po rozpoczęciu studiów w 1987 został redaktorem „Magazynu Muzycznego”[7]. W okresie studenckim dorabiał, pracując jako konserwator terenów zielonych na Cmentarzu Powązkowskim[8]. W ramach praktyk studenckich pisał dla „Życia Warszawy”[9]. W tym czasie zaczął pracować w radiu, współprowadził audycje w Rozgłośni Harcerskiej i Trójce[8][10]. W 1990 został dyrektorem artystycznym firmy fonograficznej Arston[11], w której odpowiadał za wydanie albumów, a także zaprojektował okładki płyt: Krew Marilyn Monroe Róż Europy[12], Bez pokory Farben Lehre[13], Myka zespołu Marilyn Monroe[14], W moim ogrodzie Daab[15] i zrealizował teledyski wykonawców: Ira („Mój dom”), Proletaryat („Pokój z kulą w głowie”), Wilki („Eli lama sabachtani”), Grzegorz Skawiński („Raz na całe życie”), Hey („Dreams”), Robert Janowski („Nadejdą sny”) i Urszula („Euforia”)[16][17]. Działał jako animator muzyczny.
Karierę telewizyjną zaczynał w Telewizji Polskiej, dla której prowadził program Rockandroller w TVP1[18]. Po przejściu do Telewizji Polsat prowadził program Halo!gramy. W 1993 został dyrektorem Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie[19]. W tym czasie, kontynuując założenia współprowadzonej przez siebie audycji w Trójce, stworzył miesięcznik muzyczny „Brum”, którego został redaktorem naczelnym[19][20]. W 1997 był współwydawcą miesięcznika „Plastik”[21]. Oba tytuły zniknęły z rynku w 1999[19]. Pod koniec lat 90. był gospodarzem programu TV Polonia Polska piosenka, ludzie, zjawiska, epizody. W 2002 został gospodarzem teleturnieju TVP2 Pół żartem, pół serial, ponadto poprowadził koncert inaugurujący rozpoczęcie emisji kanału muzycznego MTV Classic[22]. Następnie znów trafił do Polsatu, zostając jednym z jurorów programu Idol[23]. Był jurorem pierwszej, drugiej i czwartej edycji programu[24][25].
W 2002 zaczął prowadzić autorski talk-show Kuba Wojewódzki na Polsacie[26][27][28][29]. W 2003 został felietonistą „Muzy” i „Wprost”, otrzymał nagrodę Świra[30], był członkiem komisji jurorskiej wyłaniającej uczestników koncertu Trendy w ramach festiwalu TOPtrendy 2003[31], wydał album studyjny pt. Cisza z zespołem Klatu (którego był perkusistą)[32] oraz jurorował w programie World Idol z udziałem wybranych zwycięzców lokalnych edycji Idola z całego świata[33]. Również w 2003 zaczął prowadzić z Michałem Figurskim „Antylistę”, poranną audycję emitowaną początkowo w Radiu 94[34], następnie w Radiu Flash[35] i w Antyradiu[36]. W 2005 i 2006 z Figurskim wystąpił w kampanii reklamowej sieci Era tak tak[37].
W 2004 zadebiutował jako aktor dubbingowy, użyczając głosu Błaznowi Królewskiemu w polskiej wersji językowej filmu komediowego 7 krasnoludków – historia prawdziwa[38], a także otrzymał drugą nagrodę Świra[30]. W 2005 był nominowany do zdobycia Telekamery w kategorii „Rozrywka”. W czerwcu 2005 współprowadził z Bogusławem Kaczyńskim koncert Trendy w ramach festiwalu TOPtrendy 2005[39]. W 2006 został felietonistą „Przekroju”[40], jego teksty publikowane były też na łamach „Gazety Wyborczej”[41] i „Vivy!”[42].
W sierpniu 2006 rozwiązał za porozumieniem stron umowę z Polsatem[43] i przeszedł do telewizji TVN, dla której od września 2006 prowadzi swój autorski talk-show Kuba Wojewódzki[44][45][46]. W 2007 był jurorem w okolicznościowym wydaniu programu Taniec z gwiazdami – Najpiękniejsze tańce, wystąpił w kampanii reklamowej marki Axe[47] i był nominowany do Wiktora w kategorii „osobowość telewizyjna”[48]. Jesienią 2007 miał współprowadzić program satyryczny Bez sensu[49][50], jednak format nigdy nie trafił na antenę[51].
W 2008 nawiązał stałą współpracę z tygodnikiem „Polityka”, na którego łamach publikuje felietony pt. „Mea pulpa, czyli kronika popkulturalna Kuby Wojewódzkiego”, będące zbiorami krótkich, ironicznych komentarzy do bieżących wydarzeń z życia polskich celebrytów[52], jak też wydał album kompilacyjny pt. Kuba Wojewódzki – Dwa gołębie[53] i wziął udział w kampanii reklamowej firmy obuwniczej Converse[54]. Po odejściu z Antyradia na początku 2008 zaczął współpracę z Eską Rock[55], dla której współprowadził programy „Poranny WF” (2008–2012) i „Zwolnienie z WF-u” (2012–2013)[56][57][58][59]. W 2008 za „ładowanie odbiorców pozytywną energią” został nominowany z Michałem Figurskim, współprowadzącym „Poranny WF”, do zdobycia MediaTorów w kategorii „AkumulaTor”[60]. W latach 2008–2010 był jurorem pierwszych trzech edycji programu TVN Mam talent![61][62], za co w 2009 zdobył Wiktora za wygraną w kategorii „osobowość telewizyjna”[63] i był nominowany do Telekamery w kategorii „Rozrywka”.
W marcu 2010 zadebiutował główną rolą Allana Feliksa w sztuce Woody’ego Allena Zagraj to jeszcze raz, Sam w reżyserii Eugeniusza Korina, wystawianej na deskach Teatru 6. piętro[64][65]. W 2011 z Krzysztofem Materną stworzył scenariusz i wyreżyserował koncert inaugurujący polską prezydencję w Unii Europejskiej oraz został jurorem w programie TVN X-Factor[66], w którym sędziował przez wszystkie cztery edycje, tj. do 2014[67][68].
W sierpniu 2011 zaczął występować w spotach reklamowych sieci komórkowej Play[69], a za pierwszy rok występowania w spotach firmy miał otrzymać honorarium w wysokości 2,5 mln zł[70]. W kolejnych latach pojawiał się w kolejnych spotach firmy[71][72][73][74]. W 2012 uruchomił serwis internetowy ZagrajUKuby.pl, dzięki któremu umożliwiał promocję niszowym wykonawcom poprzez gościnny występ w programie Kuba Wojewódzki[75]. Od 5 lutego 2014 do 18 stycznia 2016 współprowadził popołudniową audycję „Książę i żebrak” w Rock Radiu[76][77], za którą w 2015 odebrał nagrodę Niegrzecznych w kategorii „radiofonia”[78]. W latach 2015–2017 był jednym z jurorów programu TVN Mali giganci[79][80]. W 2016 był bohaterem roastu, w którym gośćmi byli m.in. Michał Kempa, Abelard Giza, Anna Dereszowska, Dawid Podsiadło i Piotr Kędzierski[81][82]. Program obejrzało ok. 1,7 mln widzów[83]. Od 2016 występuje w spotach reklamowych firmy Colian, producenta oranżady Hellena[84][85][86][87][88], a od 2018 jest jednym z bohaterów spotów reklamowych urządzeń marki Huawei[89][90]. Również w 2018 reklamował krem marki Bielenda[91] i użyczył głosu Sulfuriksowi w animacji Asteriks i Obeliks: Tajemnica magicznego wywaru (2019)[92].
Jesienią 2018 nakładem Wydawnictwa Wielka Litera ukazała się książka pt. Kuba Wojewódzki. Nieautoryzowana autobiografia, nad którą pracował przez sześć lat[93]. Za książkę otrzymał nagrodę Bestsellery Empiku, którą znana sieć przyznaje autorom najlepiej sprzedających się wydawnictw[94]. Od marca 2019 współprowadzi z Piotrem Kędzierskim program „Rozmowy: Wojewódzki & Kędzierski” w Newonce.radio[95]. W lipcu 2019 wraz z restauratorem Józefem Krawczykiem otworzył lokal gastronomiczno-rozrywkowy „Niewinni Czarodzieje 2.0” w Warszawie[96].
W lutym 2020 wraz z Konradem Stachurskim uruchomił agencję influencer marketingu[97]. Po wybuchu pandemii COVID-19 zaczął nagrywać internetowy program 250 m² Kuby Wojewódzkiego (nawiązującego nazwą do 20m² Łukasza Jakóbiaka) emitowany w serwisie Player[98]; zrealizował łącznie trzy odcinki programu. Również w 2020 wystąpił w kampanii reklamowej samochodów marki Porsche[99]. W roku 2020 prowadził internetowy program Sztuka łączenia dostępny w serwisie YouTube[100]. W 2021 pojawił się gościnnie w teledysku do singla „Patoreakcja” rapera Maty[101]. W 2022 został jednym z jurorów-detektywów w programie TVN Mask Singer[102], a od marca tego samego roku współprowadzi podcast WojewódzkiKędzierski w serwisie Onet.pl[103].
W 2007 w jednym z odcinków Kuby Wojewódzkiego potwierdził obecność w sztabie wyborczym Donalda Tuska, zapowiadając Tomasza Lipińskiego – jednego ze swoich gości – słowami:
Kiedyś był moim idolem – chodziłem na jego koncerty, słuchałem jego piosenek. Potem był moim kolegą z pracy, bo robiłem z nim wywiady. Potem zostaliśmy kumplami i w ogóle, w ogóle nie zdziwiłem się, jak go spotkałem w sztabie wyborczym niedoszłego prezydenta Donalda Tuska, bo razem z Pawłem Kukizem i właśnie z Tomkiem staraliśmy się pomóc, żeby było lepiej, niż jest.
W 2010 udzielił poparcia Ruchowi Poparcia Palikota[104]. 30 maja 2011 w programie Tomasza Lisa zdementował plotki, jakoby doradzał sztabowi Platformy Obywatelskiej w kampanii wyborczej w 2009[105].
Po wygranych przez PO wyborach w 2011 Adam Michnik napisał w „Gazecie Wyborczej”: „Te wybory to zwycięstwo Polski Marka Kondrata i Kuby Wojewódzkiego, Polski ludzi bystrych i uśmiechniętych. Zapamiętam frazę Wojewódzkiego: «Młody czytelniku, jeśli nadal chcesz głosować na PiS – wcześniej skontaktuj się z lekarzem i farmaceutą». Jakby Duch Święty przemówił ustami Kuby Wojewódzkiego”[106].
Przed pierwszą turą wyborów prezydenckich w 2015 udzielił poparcia Pawłowi Kukizowi[107]. W drugiej turze poparł Bronisława Komorowskiego[108].
Uchodzi za jednego z najpopularniejszych polskich prezenterów telewizyjnych[109].
W 2008 został określony „najbardziej wyróżniającą się marką w Polsce” w badaniu agencji Young&Rubicam na zlecenie instytutu Millward Brown SMG/KRC[110]. W 2016 jego profil znalazł się na dziewiątym miejscu zestawienia najpopularniejszych polskich marek medialnych na Instagramie[111], w 2018 spadł na 18. miejsce rankingu[112].
Ma wizerunek egocentryka[113]. Uważany jest za jedną z najbardziej ekscentrycznych postaci polskiego show-biznesu[114] i jednego z największych medialnych skandalistów[115], m.in. ze względu na kontrowersyjne wypowiedzi, prezentowane na łamach tygodnika „Polityka”[116] czy w programie Kuba Wojewódzki[117] i audycjach Eski Rock[118][119][120], jak też głoszone w kierunku uczestników programu Idol, którego był jurorem[121][122][26][33][123]. W 2003 został uznany przez widzów za najsympatyczniejszego spośród jurorów Idola w plebiscycie zorganizowanym w programie Idol po finale[124], a w 2004 został określony mianem najsurowszego jurora programu World Idol[125]. W 2008 znalazł się w gronie najbardziej docenianych jurorów programów telewizyjnych w rankingu sporządzonym przez „Wprost”[126].
Krytycznie o medialnej działalności Wojewódzkiego publicznie wypowiedzieli się m.in. Krzysztof Cugowski[127], Tomasz Raczek[127], Monika Olejnik[120][128], Kazik Staszewski[129], Tomasz Lis[128], Krzysztof Feusette[130], Manuela Gretkowska[131] i Sławomir Jastrzębowski[132], ponadto toczył publiczny spór m.in. z Małgorzatą Rozenek-Majdan i Radosławem Majdanem[133], co było szeroko komentowane w ogólnopolskich mediach[133][134].
Jest jedną ze „100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu” według danych magazynu „Forbes Polska”; jego wizerunek został wyceniony przez reklamodawców na: 302 tys. zł w 2006 (29. miejsce)[135], 342 tys. zł w 2007 (60. miejsce)[136], 385 tys. zł w 2008 (35. miejsce)[137], 544 tys. zł w 2010 (16. miejsce)[138], 789 tys. w 2011 (2. miejsce)[139], 604 tys. zł w 2012 (10. miejsce)[140], 735 tys. zł w 2013 (6. miejsce)[141], 424 tys. zł w 2014 (19. miejsce)[142].
W emitowanym 25 marca 2008 odcinku Kuby Wojewódzkiego goście programu – Marek Raczkowski i Krzysztof Stelmaszyk – wkładali miniaturki polskich flag w atrapy psich odchodów[143][144] w ramach krytyki braku nawyku sprzątania po zwierzętach domowych widocznego na ulicach polskich miast. Sam Kuba Wojewódzki odżegnywał się od tego i nie powtórzył tej czynności za swoimi gośćmi, choć prowokował[144]. W sierpniu 2011 Sąd Apelacyjny w Warszawie wydał prawomocny wyrok w sprawie kary 471 tys. zł[145], nałożonej przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji na TVN w związku z przebiegiem programu, nakazując stacji zapłatę tej kary i zwrot kosztów procesu[143]. Zdaniem sądu, program propagował zachowania „sprzeczne z prawem, z polską racją stanu oraz postaw i poglądów sprzecznych z moralnością i dobrem społecznym”[143] oraz pokazał „brak szacunku dla polskiej flagi, co obraża wartości respektowane przez społeczeństwo”[146].
W październiku 2016 udzielił wywiadu czasopismu „Playboy”, w którym w negatywnym świetle przedstawił Małgorzatę Rozenek-Majdan[133]. Prezenterka pozwała dziennikarza za naruszenie dóbr osobistych[147].
20 października 2021 podczas wywiadu z Agatą Kuleszą w audycji Rozmowy: Wojewódzki i Kędzierski skomentował samochód aktorki mówiąc, że „to jest auto z zespołem Downa”. Stwierdzenie spotkało się z krytyką internautów. W reakcji Newonce.radio opublikowało w mediach społecznościowych oświadczenie, w którym przeprosiło za porównanie użyte przez dziennikarza i poinformowało o wycięciu fragmentu wywiadu, w którym padło[148].
We wrześniu 2008 został oskarżony o atak na mężczyznę i zniszczenie mienia (przedniej szyby samochodu)[149]. Sąd odrzucił argumentację prokuratury, która wniosła o umorzenie sprawy ze względu na „znikomą szkodliwość czynu”[150].
W październiku 2013 został zaatakowany „niezidentyfikowanym płynem żrącym o brunatnej barwie” pod siedzibą Eski Rock[151] przez „nieznanego sprawcę, który wykrzykiwał przy tym hasła kłopotliwe dla środowisk prawicowych”[152]. U dziennikarza zdiagnozowano oparzenia termiczne oraz chemiczne pierwszego stopnia głowy i szyi[153]. Policja wszczęła śledztwo w sprawie[154][155], a w jego trakcie ustalono, że napastnik oblał dziennikarza kapsaicyną[156]. 16 grudnia Komenda Stołeczna Policji skierowała do Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Południe wniosek o umorzenie śledztwa ze względu na brak podstaw do przedstawienia zarzutów[157]. Pod koniec października 2014 ujęto sprawcę ataku, 32-letniego Piotra S.[156], który usłyszał zarzut narażenia Wojewódzkiego na niebezpieczeństwo uszczerbku na zdrowiu, za co groziła mu kara do trzech lat więzienia[156].
W czerwcu 2008 kontrowersje wywołał plakat reklamujący debiut Wojewódzkiego i Michała Figurskiego na antenie Eski Rock, na którym dziennikarze pozują razem w łóżku[158], a „ułożenie pościeli wskazuje jednoznacznie na erekcję obu panów”[159]. Dwuznaczne billboardy ocenzurowano w kilku miastach w Polsce[128]. Przedstawiciele rozgłośni zapewniali, że „przez zastosowanie humorystycznego przekazu wykorzystującego wizerunki popularnych prezenterów chcieli wyróżnić swoją reklamę wśród innych”, zapewniając przy tym, że „nie chcieli nikogo bulwersować ani gorszyć”[159]. Komisja Etyki Reklamy odrzuciła skargę zarzucającą obsceniczność billboardowi reklamowemu, uznając, że „utrzymany w humorystycznym stylu plakat nie narusza etyki ani prawa”[159].
20 marca 2009 wraz z Michałem Figurskim został zawieszony na tydzień w prawach pracowniczych za rzekomą obrazę Lecha Kaczyńskiego w czasie audycji „Poranny WF”, podczas której mieli, posługując się językiem angielskim, określić ówczesnego prezydenta RP mianem „małego, niedorozwiniętego, głupiego człowieka”[160][161]. 21 lipca 2009 Prokuratura Okręgowa w Warszawie umorzyła śledztwo, twierdząc, że „słowa wypowiedziane przez obu dziennikarzy nie miały charakteru znieważającego”[162].
7 czerwca 2011 Rada Etyki Mediów wydała oświadczenie, w którym uznała, że we współprowadzonej przez Wojewódzkiego audycji „Poranny WF” doszło do „drastycznej demonstracji ksenofobii” wobec Alvina Gajadhura, polskiego urzędnika hinduskiego pochodzenia. W opinii Rady, Wojewódzki i Michał Figurski znieważyli mężczyznę „obraźliwymi, rasistowskimi sformułowaniami”. Ich zachowanie zostało uznane za „pogwałcenie zasady szacunku i tolerancji”[163]. Działacze Komitetu na rzecz Praw Afrykańskiej Społeczności w Polsce przy fundacji Afryka Inaczej zaapelowali o niepowierzanie Wojewódzkiemu organizacji koncertu na start polskiej prezydencji w Unii Europejskiej, protestując w ten sposób przeciw promocji przez władze kraju „prostactwa i chamstwa”[164]. W lipcu 2011 Prokuratura Rejonowa Warszawa Praga-Południe wszczęła śledztwo w sprawie znieważenia Gajadhura przez dziennikarzy[165]. 13 października 2011 KRRiT nałożyła na Eska Rock SA karę finansową w wysokości 50 tys. złotych. W decyzji wyjaśniono, że „wskazując konkretną osobę o ciemnym kolorze skóry, która dodatkowo pełni funkcję publiczną, i opowiadając o niej żarty związane z kolorem skóry i pochodzeniem, które stawiają ją w złym świetle, prowadzący dopuścili się dyskryminacji ze względu na rasę. (…) Oceniając całość audycji prowadzonej przez J. Wojewódzkiego i M. Figurskiego, należy stwierdzić, że «żarty» miały charakter jednoznacznie rasistowski i sprowadzały się do utrwalania wśród odbiorców stereotypu Afrykanów”[166]. W audycji z 6 października 2011 dziennikarze m.in. zarzucili Gajadhurowi rasizm i oskarżyli go o szerzenie nienawiści. Decyzją z 30 marca 2012 KRRiT stwierdziła, że treść audycji narusza postanowienia ustawy i nałożyła na Eska Rock SA kolejną karę w wysokości 50 tys. zł[167]. W kwietniu 2012 Prokuratura Okręgowa Warszawa-Praga przedstawiła Wojewódzkiemu i Figurskiemu zarzut znieważenia, zagrożony karą trzech lat pozbawienia wolności[168]. W lipcu 2014 Sąd Rejonowy Warszawa-Praga Północ uniewinnił dziennikarzy od stawianych im zarzutów[169].
W czerwcu 2012 ukraińskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych wydało komunikat, w którym odniosło się do sformułowań użytych przez Wojewódzkiego i Figurskiego 12 czerwca 2012 w programie „Poranny WF”. MSZ zaprotestowało przeciw „niedopuszczalnym wypowiedziom, które obrażają cześć i godność Ukraińców” oraz uznało, że dziennikarze „pozwolili sobie na skrajnie poniżające wypowiedzi pod adresem Ukraińców, co jest nie do przyjęcia przez jakiegokolwiek cywilizowanego człowieka oraz demokratyczne społeczeństwo, w którym nie powinno być miejsca dla publicznych obraz bądź dyskryminacji na tle narodowościowym”, za co zażądało przeprosin[170][171]. Rada Etyki Mediów uznała, że dziennikarze prowokowali słuchaczy „drastyczną demonstracją ksenofobii”, co oceniła jako „nie tylko rażące chamstwo, ale i typową mowę nienawiści”[172]. Decyzją zarządu radia program zniknął z ramówki[173], a 25 czerwca 2012 władze Radia Eska Rock zwolniły Wojewódzkiego i Figurskiego za nieprzyzwoite wypowiedzi pod adresem Ukrainek[174]. Wojewódzki kilkukrotnie przeprosił publicznie oburzonych słuchaczy[175][176][177]. Śledztwo w sprawie znieważenia Ukrainek wszczęła Prokuratura Rejonowa Warszawa-Praga Południe[178]. 30 lipca 2012 przewodniczący KRRiT nałożył na Eskę Rock karę finansową w wysokości 75 tys. złotych[179]. W uzasadnieniu zwrócił uwagę, że tego radia w dużej części słuchają osoby młode, a ponad połowę słuchaczy stanowią osoby niesamodzielne i mieszkające z rodzicami, w związku z czym „wśród takich osób szczególnie niebezpieczne jest propagowanie postaw i zachowań dyskryminacyjnych”. Wymierzając karę, zwrócono uwagę m.in. na uprzednio prowadzone postępowania w tej sprawie i fakt ponownego naruszenia ustawy przez dziennikarzy[179]. W związku z tą sprawą, 19 grudnia 2012 Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich przyznało Wojewódzkiemu i Figurskiemu tytuł Hieny Roku[180].
Pod koniec kwietnia 2010 w trakcie audycji „Poranny WF” Wojewódzki i Figurski wyemitowali piosenkę „Jarek po trupach do celu”, w której w sposób satyryczny odnieśli się do Jarosława Kaczyńskiego i możliwej z jego strony chęci wykorzystania w kampanii prezydenckiej symboli związanych z katastrofą smoleńską[181]. Nagranie wywołało oburzenie m.in. Rady Etyki Mediów, która zarzuciła dziennikarzom „bardzo poważne przekroczenie podstawowych reguł kultury i etyki dziennikarskiej”[181]. Marcin Bisiorek, dyrektor programowy Eski Rock, odparł krytykę, zapewniając: Obaj dziennikarze w swoim programie (...) wielokrotnie w sposób satyryczny przedstawiali różne osoby z każdej strony polskiego świata politycznego i nikt nigdy się o to nie obrażał. (...) Pojawiło się nawet wyjątkowo absurdalne oskarżenie, jakoby nagranie to miało m.in. obrażać uczucia religijne Polaków. Program Michała Figurskiego i Kuby Wojewódzkiego ma charakter satyryczny i w jego formułę wpisane jest ironiczne komentowanie świata polityki[181]. Ukarania dziennikarzy zażądało Katolickie Stowarzyszenie Dziennikarzy, które skierowało skargę do REM i KRRiT[182], oceniając słowa piosenki jako „nikczemne i niegodne”[182].
11 lutego 2014 w trakcie audycji „Książę i żebrak” Wojewódzki i Mikołaj Lizut żartowali z zainteresowania mediów tabloidowych opuszczeniem więzienia przez Mariusza Trynkiewicza, pedofila skazanego za morderstwa dzieci[183], oraz kpili z redakcji „Super Expressu”, określając ją „sponsorem wyjścia Trynkiewicza na wolność”[183]. Redakcja pozwała wydawcę programu (Agorę), domagając się przeprosin za określenie jej przez dziennikarzy mianem „pornobiznesu” w jednym z oświadczeń po wybuchu skandalu[184]. Ponadto po premierze audycji do siedziby KRRiT napłynęło kilkadziesiąt skarg od słuchaczy[183][184].
22 września 2015 w trakcie audycji „Książę i żebrak” Wojewódzki i Lizut wyemitowali telefoniczną prowokację Mikołaja Janusza, redaktora Rock Radia, który – podając się za urzędnika Kancelarii Prezydenta – wymusił na Jerzym Zelniku wskazanie artystów, których ten wysłałby na wcześniejszą emeryturę „za nieprawomyślność i krytykowanie prezydenta Andrzeja Dudy”[185]. Po emisji rozmowy aktor zarzucił dziennikarzom manipulację[185] i zapowiedział skierowanie sprawy do sądu[186]. Prowokację dziennikarzy potępiło również Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich[187].
Należy do grona najpopularniejszych postaci polskiego show-biznesu. Wojtek Kowalik z agencji Ogilvy & Mather ocenił medialną markę Wojewódzkiego słowami: Nie zbudował swojej marki na byciu grzecznym, miłym czy ułożonym. Jego trademarkowy balans pomiędzy byciem inteligentem a dupkiem okazał się być szalenie atrakcyjny dla polskiej młodzieży[134].
W 2011 zajął trzecie miejsce w rankingu „100 najbardziej wpływowych Polaków” sporządzonym przez „Wprost”[188][189].
Stał się pierwowzorem bohatera komiksu Najczwartsza RP – Antylista Prezerwatora wydanego w 2007 przez wydawnictwo G+J Polska[190]. Został tytułowanym bohaterem książki Wiesława Godzica pt. „Kuba i inni – twarze i maski popkultury” z 2013, w której autor omówił działalność medialną m.in. Wojewódzkiego[191].
Został trzykrotnie sparodiowany w Rozmowach w tłoku, końcowej części programu Szymon Majewski Show, gdzie w jego rolę wcielali się Marek Bednarczyk (w 10. edycji) i Michał Meyer (w 12. edycji)[192]. Na postaci Wojewódzkiego wzorowany był też jeden z bohaterów spotu reklamowego Nju mobile[193].
W latach 2003–2007 był w związku z aktorką Anną Muchą[194][195], a w latach 2013–2018 z modelką Renatą Kaczoruk[196]. Z obiema wystąpił w spotach reklamujących sieć telefonii komórkowej Play, odpowiednio w 2015[71] oraz w 2016 i 2017[197][72]. W latach 2022–2024 był w związku z modelką Anną Markowską[198].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
