Księstwo płockie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Księstwo płockie – księstwo istniejące w części Mazowsza w latach 1233–1351 i 1370–1495.
Ten artykuł od 2019-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
| 1233–1351 1370–1495 | |||
| |||
| Ustrój polityczny | |||
|---|---|---|---|
| Stolica | |||
| Data powstania | |||
| Data likwidacji | |||
| Władca | |||
| Język urzędowy | |||
| Religia dominująca | |||
Księstwo płockie zostało po raz pierwszy uformowane po wydzieleniu przez Konrada I mazowieckiego północnej części Mazowsza dla swojego syna, Bolesława I mazowieckiego. W latach 1247–1275 Mazowsze było ponownie zjednoczone, po czym podzielili je pomiędzy siebie bracia Konrad II czerski i Bolesław II mazowiecki, księstwo płockie przejął ten ostatni. W 1351 roku księstwo płockie podzielono pomiędzy Polskę i linię mazowiecką. W 1370 roku księstwo powróciło do książąt mazowieckich i w 1381 roku stało się znów samodzielnym władztwem. W 1462 roku dokonano ponownego podziału księstwa pomiędzy Polskę i Mazowsze, druga część przeszła pod władanie polskie ostatecznie w 1495 roku.
Książęta płoccy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.