Krokodyl kubański

Krokodyl kubański (Crocodylus rhombifer) – gatunek gada z rodziny krokodylowatych (krokodyle właściwe).

Krokodyl kubański

Crocodylus rhombifer[1]
Cuvier, 1807
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Podgromada	diapsydy
Rząd	krokodyle
Rodzina	krokodylowate
Rodzaj	Crocodylus
Gatunek	krokodyl kubański
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
krytycznie zagrożony
Zasięg występowania

Charakterystyka

Opis

Krótka, szeroka głowa i wysokie kostne zgrubienia za każdym okiem. Palce u nóg są krótkie, pozbawione błon wskazują na gatunek, spędzający więcej czasu na lądzie. Na grzbiecie występuje czarno-żółty nakrapiany wzór i z tego powodu niekiedy nazywane są krokodylami perłowymi. Posiada 66-68 zębów^[3].

Rozmiary

Długość do 3,5 m, lecz zdarzały się przypadki do 5 m^[3].
Masa ciała 130 kg.

Biotop

Słodkowodne bagna, jeziora oraz stawy.

Pokarm

Ich szerokie płaskie zęby przystosowane są do zgniatania skorup żółwi. Oprócz tego ważną część ich diety stanowią ryby oraz małe ssaki^[3].

Behawior

Posiadają silne tylne nogi, dzięki którym są szczególnie zwinne na lądzie. Mogą się szybko poruszać, a nawet skakać. Na lądzie osiągają prędkość do 17 km na godzinę. Są uważane za najagresywniejsze spośród krokodyli.

Rozmnażanie

Sezon godowy zaczyna się w maju. Samice budują gniazda w kształcie kopców do których składają ok. 30 – 40 jaj, maksymalnie zaobserwowano 60 jaj. Jaja mają wielkość około 5-7,5 cm i ważą około 100 g^[3]. W gnieździe musi panować temperatura od 30 °C do 32 °C.

Występowanie

Obecnie występuje jedynie w 2 obszarach na Kubie. Bagno Zapata na północnym zachodzie i na bagnach wyspy Isla de Juventud^[4]. Populacja w bagnie Zapata jest szacowana pomiędzy 3000 a 5000 osobników^[2].
Skamieniałości przedstawicieli tego gatunku odkryto na Kubie, w Dominikanie, na Bahamach i na Kajmanach^[5].

Polowanie

Jest ceniony za swoją skórę wykorzystaną na buty lub torebki. Jest również wykorzystywany na mięso, które traktowane jest jako rarytas^[3].