Królestwo Majorki

Królestwo Majorki – utworzone zostało na mocy testamentu króla Aragonii Jakuba I Zdobywcy w 1262 r., jako przyszłe królestwo dla młodszego syna Jakuba II.

Królestwo Majorki

Reino de Mallorca

1262–1349
Herb Flaga
Ustrój polityczny	monarchia
Stolica	Perpignan
Data powstania	1262
Data likwidacji	1349
Władca	Jakub III
Powierzchnia	4992 km²
Populacja (1293) • liczba ludności	ok. 50 000
• gęstość	ok. 10 os./km²
Język urzędowy	język kataloński
Religia dominująca	Katolicyzm
Położenie na mapie świata Królestwo Majorki
39,6458010°N 3,0142129°E

Królestwo obejmowało wyspy Majorka, Minorka i Ibiza oraz krainy Roussillon i Cerdanya. Królowie Majorki nosili też tytuł władców miast Montpellier, Carladès(inne języki) i Aumelas. Stolica królestwa znajdowała się w Perpignan^[1].

Na skutek inwazji aragońskiej w latach 1285–1286 Królestwo Majorki utraciło hrabstwa Roussillon i Cerdanya, zachowując jedynie Baleary. Po 1298 królestwo na powrót przejęło dawne posiadłości. W 1344 król Aragonii Piotr IV dokonał inwazji na Majorkę i uwięził króla Jakuba III. Po śmierci Jakuba III w 1349 Królestwo Majorki zostało oficjalnie połączone z Aragonią. Formalnie tytuł królów Majorki zachowały do swojej śmierci dzieci Jakuba III.

Lista królów Majorki

• 1262–1276 – Jakub I, król Aragonii jako Jakub I Zdobywca
• 1276–1311 – Jakub II, syn Jakuba I Zdobywcy, jako Jakub I^[2],
• 1311–1324 – Sancho I, syn Jakuba II, króla Majorki
• 1324–1344 – Jakub III, bratanek Sancha I
• od 1344 do Królestwa Aragonii^[3]