Kościół św. Barbary w Chorzowie
zabytek w Chorzowie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętej Barbary w Chorzowie – rzymskokatolicki kościół parafialny z 2. połowy XIX wieku w Chorzowie, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.
| nr rej. - A-1235/78 z dnia 8.09.1978 r. (woj. katowickie)[1] - A/1171/23 z dnia 17.04.2023 (woj. śląskie)[2] | |||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||
 Fasada kościoła widziana z ul. 3 Maja (2018) | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||
| Adres |
ul. 3 Maja 18 | ||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Parafia | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||
| Relikwie |
Krzyża Świętego, św. Alojzego Gonzagi, św. Stanisława Kostki, św. Teresy z Lisieux[3] | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Chorzowa  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |||||||||||
| 50°18′12″N 18°56′46″E | |||||||||||
Historia
W sierpniu 1851 roku został położony kamień węgielny pod budowę nowej świątyni[4]. W dniu 6 stycznia 1852 roku został powołany komitet budowy świątyni, w którego skład weszli: prezes – Erbreich, wyższy radca górniczy i wiceprezes – ks. Franciszek Kania, tymczasowy kapelan w Chorzowie. W dniu 21 listopada 1852 roku ksiądz kanonik Alojzy Ficek, sławny proboszcz z Piekar Śląskich dzięki pełnomocnictwom kardynała Diepenbrocka poświęcił nową świątynię, wzniesioną według projektu inspektora budowlanego Gottgetreua[5]. Dzień ten ma dla miasta historyczne znaczenie, ponieważ posiada ono od tego dnia własną świątynię katolicką pod wezwaniem św. Barbary. W 1853 roku na prośbę górników świątynia otrzymała obraz św. Barbary, który pochodził z kopalni węgla kamiennego Król[4]. W 1859 roku zostaje wybudowana wieża świątyni[4][6]. W latach 1894–1896 świątynia została przebudowana według projektu Paula Jackischa[7].
Architektura i wyposażenie
Pierwotnie budowla posiadała tylko jedną nawę, w 1894 roku świątynia została rozbudowana do formy, która zachowała się do dnia dzisiejszego. Kościół został wybudowany z ciosanego piaskowca i posiada cechy typowe dla neogotyku. Charakterystycznym elementem kościoła jest wieża z zegarem nakryta dachem stożkowym. We wnętrzu znajdują się okazałe witraże[8], projektu m.in. Stefana Matejki[4].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.