Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Constantin (Konstanty) Régamey (ur. 28 stycznia 1907 w Kijowie, zm. 27 grudnia 1982 w Lozannie) – polsko-szwajcarski kompozytor, krytyk muzyczny i indolog.
_Régamey.jpg) Constantin (Konstanty) Régamey (Kraków, marzec 1967) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
kompozytor, krytyk, indolog |
Absolwent Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie (1925)[1]. Muzyki uczył się m.in. u Reinholda Gliera oraz Jerzego Turczyńskiego. Studiował filologię klasyczną i indologię w Warszawie (studia ukończył w 1931 roku), a od 1932 roku orientalistykę i językoznawstwo w Paryżu. W 1935 roku na Uniwersytecie Józefa Piłsudskiego w Warszawie uzyskał doktorat w zakresie filologii indyjskiej i gramatyki porównawczej języków indoeuropejskich. Pełnił obowiązki starszego asystenta UJP, a od 27 września 1938 objął stanowisko docenta filologii indyjskiej na Wydziale Humanistycznym UJP[2]. Na uniwersytecie wykładał indologię. Od 1932 roku działał również jako krytyk muzyczny. W latach 1937–1939 redagował czasopismo „Muzyka Polska”. Od 1937 roku był żonaty z Anną Janiną Kucharską.
W czasie II wojny światowej przebywał w Polsce, był kurierem Armii Krajowej. Działał w konspiracyjnej organizacji katolickiej Unia, kierowanej przez Jerzego Brauna[3].
Grywał w kawiarniach jako pianista, zadebiutował też jako kompozytor – lekcji kompozycji udzielał mu Kazimierz Sikorski. Jako jeden z pierwszych kompozytorów w Polsce stosował technikę dodekafoniczną. Zastosował ją w Kwintecie wykonanym w czasie okupacji na konspiracyjnym koncercie w Warszawie.
Po upadku Powstania warszawskiego, umieszczony przez Niemców w obozie w Sztutowie, potem w Hamburgu, zwolniony w listopadzie 1944 roku jako obywatel szwajcarski.
Od 1944 do 1977 roku wykładał filologię orientalną i słowiańską na uniwersytetach we Fryburgu i Lozannie. Był prezesem Association des Musiciens Suisses (1963–1968). W 1964 roku powołał do życia Szwajcarską Radę Muzyczną.
Komponował utwory orkiestrowe, kameralne, wokalno-instrumentalne (Pieśni perskie). Wiele z nich prawykonywał Paul Sacher. Publikował na temat buddyzmu oraz teorii muzyki.
Po wojnie wielokrotnie przyjeżdżał Polski, zarówno jako filozof-indolog, m.in. jako recenzent pracy habilitacyjnej ks. Franciszka Tokarza (KUL 1957) czy doktoratu Tomasza Rucińskiego (ATK 1978), jak i jako muzyk – na festiwalu Warszawska Jesień.
(wg źródła[4])
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
