Kodeks 0237

Kodeks 0237 (Gregory-Aland no. 0237) – grecko-koptyjski kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na VI wiek. Do naszych czasów zachował się jedynie fragment jednej karty kodeksu. Jest przechowywany w Wiedniu. Jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu. Jest palimpsestem.

Kodeks 0237 (GA)

Data powstania	VI wiek
Rodzaj	Kodeks majuskułowy
Numer	0237
Zawartość	Ewangelia Mateusza 15,12-15.17-19 †
Język	grecko-koptyjski
Rozmiary	[23 × 18 cm]
Typ tekstu	tekst mieszany
Kategoria	III
Miejsce przechowywania	Austriacka Biblioteka Narodowa

Opis

Zachował się fragment jednej karty, z tekstem Ewangelii Mateusza (15,12-15.17-19)^[1][2]. Oryginalne karty kodeksu miały rozmiar 18 na 16 cm^[1], zachowany fragment ma rozmiary 13 na 10,8 cm. Pergamin ma barwę ciemno-brunatną^[2].

Tekst był pisany dwoma kolumnami na stronę, po 23 linijek w kolumnie^[1], 11-12 liter w linijce^[2]. Pismo jest regularne. Kształt liter jest typowy dla aleksandryjskiej uncjały. Litery theta, phi oraz omikron są okrągłe, litera ipsylon ma charakterystyczną pętlę^[2].

Nomina sacra (imiona święte) zapisywane są skrótami. Fragment stosuje skrót πηρ (dla πατήρ, ojciec)^[2].

Tekst

Fragment reprezentuje mieszaną tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III^[1], co oznacza, że jest ważny dla poznania historii tekstu Nowego Testamentu^[3].

Historia

Karl Wessely datował fragment na V-VII wiek^[2]. Rękopis datowany jest przez INTF na VI wiek^[1][4] .

Przypuszcza się, że fragment powstał w Egipcie, w Fajum^[5][2].

Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland w 1954 roku, oznaczając go przy pomocy siglum 0237^[6][7].

Facsimile oraz transkrypcję greckiego tekstu wydał Karl Wessely^[8]. Transkrypcję tekstu opublikowali Porterowie w 2008 roku, poprawiając transkrypcję Wessely'ego^[9].

Fragment jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu. Po raz pierwszy został wykorzystany w 26 wydaniu Nestle-Alanda (NA26)^{[10][uwaga 1]}. W NA27 został zaliczony do rękopisów cytowanych w pierwszej kolejności^[11].

Rękopis przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. K. 8023) w Wiedniu^[1][4] .

Zobacz też

• Lista kodeksów majuskułowych Nowego Testamentu

Uwagi

1. 25 wydanie Nestle-Alanda kończy się na kodeksie 0220 (Nestle-Aland, Novum Testamentum Graece, wyd. 25, London 1969, s. 16*).

Przypisy

1. Aland i Aland 1989 ↓, s. 136.
2. Porter i Porter 2008 ↓, s. 88.
3. Aland i Aland 1989 ↓, s. 116-117, 167.
4. INTF i Cod. 0237 ↓.
5. MPER N.S. 29 22 LDAB
6. Kurzgefasste 1963 ↓, s. 10.
7. Aland i Aland 1989 ↓, s. 84.
8. Wessely 1912 ↓, s. 270-274.
9. Porter i Porter 2008 ↓, s. 90-91.
10. NA26 1991 ↓, s. 12*.
11. NA27 2001 ↓, s. 58*.

Bibliografia

• Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: K. Aland, M. Black, C. M. Martini, B. M. Metzger, A. Wikgren. Wyd. 26. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991. ISBN 3-438-05100-1. [NA26]
• Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001. ISBN 978-3-438-05100-4. [NA27]
• Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neues Testaments: Einfürung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989. ISBN 3-438-06011-6. (niem.).
• K. Aland: Kurzgefasste Liste der griechieschen Handschriften des Neuen Testaments. Wyd. 1. Berlin: Walter de Gruyter, 1963, s. 10. (niem.).
• Stanley E. Porter, Wendy J. Porter: New Testament Greek Papyri and Parchments. Berlin - New York: Walter de Gruyter, 2008, s. 88–91. ISBN 978-3-11-020308-0. (ang.).
• Karl Wessely. Ein fayumisch-griechisches Evangelien-fragmen. „Wiener Studien”. 26, s. 270–274, 1912. Vienna.

Linki zewnętrzne

• INTF: Kodeks 0237 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2016-06-27]. (niem.).