Kodeks 0230

Kodeks 0230 (Gregory-Aland no. 0230) – grecko-łaciński kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na IV wiek. Rękopis przechowywany jest we Florencji.

Kodeks 0230 (GA)

Data powstania	IV wiek
Rodzaj	Kodeks majuskułowy
Numer	0230
Zawartość	List do Efezjan 6,11-12; 5-6 †
Język	grecko-łaciński
Rozmiary	34 × 27 cm
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Miejsce przechowywania	Biblioteka Laurenziana

Opis

Do XX wieku zachowały się tylko fragment jednej karty, z tekstem Listu do Efezjan^[1]. Na stronie recto zachował się grecki tekst 6,11-12, a na stronie verso łaciński tekst 6,5-6. Tekst łaciński sporządził prawdopodobnie inny skryba. Zachowany fragment ma rozmiary 13,5 cm na 2,5 cm^[2]. Przypuszcza się, że oryginalne karty kodeksu miały rozmiar 34 na 27 cm^[1]. Tekst pisany jest dwiema kolumnami na stronę, zachowany fragment zawiera tylko 4 linijki tekstu^[1]. Fragment jest najstarszym zachowanym bilingwicznym grecko-łacińskim rękopisem Nowego Testamentu. Rękopis zawierał prawdopodobnie wszystkie Listy Pawła^[2].

Tekst

Kurt Aland nie zaklasyfikował fragmentu do żadnej kategorii^[3], ponieważ fragment jest zbyt krótki i nie zawiera żadnych istotnych wariantów^[2].

Historia

Giovanni Mercati w oparciu o paleograficzną analizę datował fragment na koniec IV wieku lub początek V wieku^[2]. INTF datuje rękopis na IV wiek^[3][4] . Przypuszcza się, że rękopis powstał w Egipcie, ponieważ kształt litery mu zdradza, że skryba był przyzwyczajony do kopiowania koptyjskich tekstów^[2].

Rękopis został znaleziony w Antinoopolis (El-Sheikh Ibada) w Egipcie. W 1953 roku kardynał Giovanni Mercati po raz pierwszy opublikował fragment. W 1965 Mario Naldini wydał jego facsimile, a w 1971 roku Elias Avery Lowe wydał transkrypcję tekstu^[5].

Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland w 1953 roku, oznaczając go przy pomocy siglum 0230^[6][7]. Na liście starołacińskich rękopisów fragment otrzymał numer 85 (system Beuron)^[2].

Rękopis obecnie przechowywany jest w bibliotece Laurenziana (PSI 1306) we Florencji^[1][4] .

Zobacz też

• Lista kodeksów majuskułowych Nowego Testamentu

Przypisy

1. Aland i Aland 1995 ↓, s. 126.
2. Dahl 1979 ↓, s. 79.
3. Aland i Aland 1995 ↓, s. 125-126.
4. INTF i Cod. 0230 ↓.
5. PSI 13 1306 LDAB
6. Aland 1963 ↓, s. 10.
7. Aland i Aland 1995 ↓, s. 74.

Bibliografia

• K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
• K. Aland: Kurzgefasste Liste der griechieschen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter, 1963, s. 10. (niem.).
• Nils Alstrup Dahl: 0230 (= PSI 2306) and the Fourth-century Greek - Latin Edition of the Letters of Paul. W: Text and Interpretation. ed. E. Best and R. McL. Wilson. Cambridge: Cambridge University Press, 1979, s. 79–98. ISBN 0-521-220211.

Linki zewnętrzne

• INTF: Kodeks 0230 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2015-08-12].