Kodeks 0213

Kodeks 0213 (Gregory-Aland no. 0213) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na V albo VI wiek. Do naszych czasów zachował się fragment jednej karty kodeksu. Jest przechowywany w Wiedniu.

Kodeks 0213 (GA)

Marek 3,2-3
Data powstania	V/VI wiek
Rodzaj	Kodeks majuskułowy
Numer	0213
Zawartość	Ewangelia Marka 3,2-3; 3,4-5
Język	grecki
Rozmiary	[33 × 23 cm]
Typ tekstu	tekst mieszany
Kategoria	III
Miejsce przechowywania	Austriacka Biblioteka Narodowa

Opis

Do dnia dzisiejszego (1995) zachował się fragment jednej karty, z tekstem Ewangelii Marka (3,2-3; 3,4-5)^[1]. Oryginalne karty kodeksu miały rozmiar 33 na 23 cm^[1], zachowany fragment ma rozmiary 8,8 na 18 cm^[2]. Pergamin ma barwę jasno-brunatną, atrament jest ciemniejszy po stronie licowej pergaminu. Atrament w wielu miejscach przeżarł pergamin na wylot, co prawdopodobnie wynika stąd, że zawiera w sobie żelazo^[2].

Tekst pisany jest dwoma kolumnami na stronę, w 23 linijkach w kolumnie^[1]. Pismo ma późną formę biblijnej majuskuły. Litera gamma, wykorzystywana w kodeksie, może być mylona z jotą, ponieważ górna poprzeczna kreska w gammie jest albo bardzo cienka, albo jej nie ma. Litery ipsylon oraz rho sięgają poniżej linii, zaś omega jest szeroka^[2].

Peter Sanz spekulował, że fragment mógł kiedyś należeć do lekcjonarza^[2].

Tekst

Fragment reprezentuje mieszaną tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III^[1], co oznacza, że jest ważny dla poznania historii tekstu Nowego Testamentu^[3].

W Mk 3,2 fragment przekazuje wariant αυτους (ich) zamiast αυτου (jego). Wariant nie jest uwzględniany w krytycznych wydaniach Novum Testamentum Graece Nestle-Alanda^[4].

Historia

Rękopis datowany jest przez INTF na V lub VI wiek^[1][5] . Pasquale Orsini, włoski paleograf, datował na wiek VI^[6]. Nieznane jest miejsce pochodzenia rękopisu^[2].

Tekst fragmentu opublikował Peter Sanz w 1946^[7]. Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland w 1953 roku, oznaczając go przy pomocy siglum 0213^[8][9]. Guglielmo Cavallo opublikował facsimile fragmentu w 1967^[6].

Rękopis przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. G. 1384) w Wiedniu^[1][5] .

Zobacz też

• Lista kodeksów majuskułowych Nowego Testamentu

Przypisy

1. Aland i Aland 1995 ↓, s. 125.
2. Porter i Porter 2008 ↓, s. 102.
3. Aland i Aland 1995 ↓, s. 106, 159.
4. Porter i Porter 2008 ↓, s. 104.
5. INTF 0213 ↓.
6. Van Haelst 0388, Nestle-Aland 0213 LDAB
7. Peter Sanz, Griechische literarische Papyri christlicher Inhalte, Mitteilungen aus der Papyrussammlung der Nationalbibliothek in Wien 4 (Vienna: 1946).
8. Aland 1963 ↓, s. 10.
9. Aland i Aland 1995 ↓, s. 74.

Bibliografia

• K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
• K. Aland: Kurzgefasste Liste der griechieschen Handschriften des Neuen Testaments. Wyd. 1. Berlin: Walter de Gruyter, 1963. (niem.).
• Peter Sanz, Griechische literarische Papyri christlicher Inhalte, Mitteilungen aus der Papyrussammlung der Nationalbibliothek in Wien 4 (Vienna: 1946).
• New Testament Greek Papyri and Parchments. ed. Stanley E. Porter & Wendy J. Porter. Berlin - New York: Walter de Gruyter, 2008, s. 102–105. ISBN 978-3-11-020308-0. (ang.).

Linki zewnętrzne

• INTF: Kodeks 0213 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2014-08-18]. (niem.).