Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kodeks 0107 (Gregory-Aland no. 0107), ε 41 (Soden)[1] – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na X wiek. Rękopis przechowywany jest w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 16, 1 f.) w Petersburgu[2]. Posiada marginalia.
Data powstania |
VII wiek |
---|---|
Rodzaj | |
Numer |
0107 |
Zawartość | |
Język |
grecki |
Rozmiary |
27 × 21 cm |
Typ tekstu |
tekst mieszany |
Kategoria |
III |
Data odkrycia |
1859 |
Odkrywca |
Tischendorf |
Miejsce przechowywania |
Do dnia dzisiejszego zachowało się 6 kart kodeksu (27 na 21 cm) z tekstem Ewangelii Mateusza (22,16-23,14) oraz Ewangelii Marka (4,24-35; 5,14-23). Tekst pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 23 linijek w kolumnie[2]. Tekst jest trudny do odczytania. Częstym jest błąd itacyzmu[3].
Tekst dzielony jest według Sekcji Ammoniusza, których numery umieszczone zostały na marginesie z odniesieniami do Kanonów Euzebiusza (pisanymi pod numerami Sekcji Ammoniusza, w kolorze czerwonym)[3].
Tekst kodeksu jest wynikiem wymieszania różnych tradycji tekstualnych. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III, a to oznacza, że jest wartościowy przy rekonstrukcji historii tekstu NT[2].
Gregory datował fragment na VII wiek[3]. Obecnie INTF datuje go na VII wiek[4].
Kodeks został odkryty przez Tischendorfa na Synaju w 1859 roku. Tekst rękopisu Tischendorf wydał w 1860 roku w Notitia[3].
Gregory w 1908 roku dał mu siglum 0107[1]. Kurt Treu badał kodeks w 1966 roku[5].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.