Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Kasia Smutniak
polska aktorka i modelka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Kasia Smutniak, właśc. Katarzyna Anna Smutniak[1][2][3] (ur. 13 sierpnia 1979 w Pile) – polsko-włoska aktorka filmowa i telewizyjna, modelka[4], która największą popularność zdobyła we Włoszech, gdzie pracuje i mieszka od lat[5]. Doceniana za kreacje dramatyczne, jak i komediowe, bywa nazywana „młodszą siostrą Moniki Bellucci”[6].
Remove ads
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Rodzina i edukacja
Urodziła się i wychowywała w Pile[7][8] w rodzinie rzymskokatolickiej[9][10] jako córka Zenona Ksawerego Smutniaka[1], generała lotnictwa polskiego[11][12]. Jej matka była pielęgniarką w pilskim szpitalu[5][13].
Uczęszczała do I Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Pile[5]. W wieku 16 lat uzyskała licencję pilota szybowcowego[14]. Opanowała trzy języki obce: włoski, angielski i rosyjski[3][15].
Kariera zawodowa
W wieku 15 lat w Warszawie zajęła drugie miejsce w eliminacjach do konkursu The Look Of The Year[16]. Wyjechała na trzy miesiące do Tokio i uczyła się modelingu[13]. Po powrocie zdała maturę[13]. Mając 17 lat, przeniosła się do Włoch[6], gdzie rozpoczęła karierę jako modelka i została dostrzeżona przez agencję mody Why Not w Mediolanie[14]. Wystąpiła w reklamach telewizyjnych, w tym operatora sieci komórkowej Telecom Italia Mobile[6]. Wzięła udział w pokazach mody i pracowała na wybiegach, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Londynie i Paryżu. Prezentowała kolekcje ubrań projektantów, takich jak Dolce & Gabbana, Mila Schön, Alessandro Sport Max, Laura Biagiotti, Romeo Gigli czy Valentino[17]. Pojawiała się m.in. w „Elle”, „Vogue”, „Marie Claire” i „GQ”[17].
W 2000 zadebiutowała aktorsko jako Serena w komedii Al momento giusto[18]. W 2002 w Polsce, za namową Bogusława Lindy[13], Janusz Zaorski obsadził ją w komedii sensacyjnej Haker z Bartoszem Obuchowiczem. Wystąpiła potem w telewizyjnym filmie sensacyjnym Michele Soavi Ultimo, czyli Ostatni 3 (Ultimo 3 − L'infiltrato, 2004) u boku Raoula Bovy i Paola Seganti. Za rolę Mavi w dramacie Nelle tue mani (2007) została uhonorowana Globo d’oro – Nagrodę Stowarzyszenia Prasy Zagranicznej we Włoszech w kategorii „Najlepsza debiutująca aktorka”[14] oraz była nominowana do Nastro d’argento w kategorii „Europejska srebrna wstążka”[14] i Globo d’oro w kategorii „Najlepsza aktorka”[14]. W 2009 została twarzą włoskich perfum „Idole D’Armani” Giorgia Armaniego[19][20][21].
We francuskim filmie akcji Pozdrowienia z Paryża (From Paris with Love, 2010)[22] według scenariusza Luca Bessona z Johnem Travoltą i Jonathanem Rhys-Meyersem wcieliła się w postać Caroline[23]. Na przełomie sierpnia i września 2012 przeprowadziła ceremonie otwarcia i zamknięcia 69. MFF w Wenecji[24]. Kreacja Janis Clementi w komedii Benvenuto Presidente! (2013) przyniosła jej nominację do Nastro d’argento w kategorii „Najlepsza aktorka pierwszoplanowa”[14]. Z kolei za postać Eleny w komediodramacie Ferzana Özpetka Zapnijcie pasy (Allacciate le cinture, 2014) zdobyła Nastro d’argento w kategorii „Najlepsza aktorka pierwszoplanowa”[14] oraz nominację do David di Donatello w kategorii „Najlepsza aktorka pierwszoplanowa”[14]. Jako Manuela Paris w dramacie telewizyjnym Rai 1 Limbo (2015) z Adriano Gianninim otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na MFF w Rzymie. W 2016 zagrała Evę, jedną z głównych bohaterek włoskiego przeboju kinowego Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie. W tę samą postać wcieliła się w polskim remaku filmu (Nie)znajomi (2019)[25]. W czerwcu 2018 odebrała kolejną w jej karierze nagrodę Srebrną Taśmę – nagrodę Stowarzyszenia Włoskich Krytyków Filmowych (SNGCI) dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę Kiry w komediodramacie biograficznym Paolo Sorrentino Oni (Loro, 2018)[26] o byłym włoskim premierze Silvio Berlusconim (w tej roli Toni Servillo).
W czerwcu 2018 dostała angaż w nowej hollywoodzkiej wersji przygód Doktora Dolittle według powieści Hugh Loftinga The Voyage of Doctor Dolittle, gdzie obok Roberta Downeya Jr. w roli tytułowej, w gwiazdorskiej obsadzie znaleźli się: Antonio Banderas, Tom Holland, Selena Gomez, Emma Thompson, Ralph Fiennes, Octavia Spencer, Carmen Ejogo, Marion Cotillard, Frances de la Tour i John Cena[27].
W 2023 zadebiutowała jako reżyserka filmem dokumentalnym Mur o wydarzeniach na granicy polsko-białoruskiej[28]. Za film otrzymała nagrodę na międzynarodowym festiwalu w Terni[29]. W 2024 otrzymała Nagrodę Nastro d’argento (srebrna taśma) dla dokumentów przyznana przez włoskich krytyców filmowych w kategorii: Cinema del reale (Kino rzeczywistości)[30].
Remove ads
Życie prywatne
Na planie dramatu wojennego Radio West (2003) poznała włoskiego aktora telewizyjnego Pietro Taricone[31], co stało się przyczynkiem jej przeprowadzki z Mediolanu do Rzymu. 4 września 2004 urodziła się ich córka, Sophie[9]. 28 czerwca 2010 Pietro Taricone uległ nieszczęśliwemu wypadkowi spadochronowemu, w efekcie którego następnego dnia zmarł w szpitalu, nie odzyskując przytomności. W 2011 związała się z producentem filmowym Domenico Proccacim[32], z którym ma syna Leone (ur. w sierpniu 2014). Para pobrała się we wrześniu 2019[33][34].
Jest mocno zaangażowana w pomoc mieszkańcom Nepalu. Założyła fundację imienia Pietra Taricone oraz zainicjowała budowę szkoły w jednym z najbardziej odizolowanych zakątków tego kraju, znanym pod nazwą Mustang. Budynek powstawał przez cztery lata – szkoła działa od lipca 2016.
Remove ads
Nagrody i nominacje
Filmografia
Filmy fabularne
Seriale TV
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads