Kamienica przy ulicy Kazimierza Wielkiego 15 we Wrocławiu
kamienica we Wrocławiu Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica przy ulicy Kazimierza Wielkiego 15 – zabytkowa kamienica mieszczańska znajdujących się przy ulicy Kazimierza Wielkiego we Wrocławiu.
 nr rej. 114 z 6.12.1949 oraz A/5340/177 z 15.02.1962[1] | |
.jpg) Połączone kamienice przy ulicy Kazimierza Wielkiego 15 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Kazimierza Wielkiego 15 |
| Styl architektoniczny |
klasycyzm |
| Kondygnacje |
cztery |
| Ważniejsze przebudowy |
1972–1977 |
Położenie na mapie Polski  | |
| 51,109842°N 17,026175°E | |
Kamienica jest jedną z sześciu zachowanych kamienic stanowiących jeszcze na początku lat 70. XX wieku część zabudowy dawnej ulicy Złote Koło i będąc wówczas dwoma oddzielnymi kamienicami o numerach 6 i 7. Ulica została częściowo zniszczona podczas działań wojennych w 1945 roku, a ostatecznie w 1975 roku podczas budowy staromiejskiej obwodnicy tzw. Trasy W-Z, czyli ulicy Kazimierza Wielkiego. Była zabudowana głównie wąskimi szczytowymi kamienicami. Od XVIII wieku zamieszkiwała je głównie ludność żydowska. Ocalałe kamienice zostały włączone do ul. Kazimierza Wielkiego i nadano im nową numerację: od 9 do 17[2].
Kamienice zostały wzniesione pod koniec XVIII wieku; elewacji nadano wówczas formę wczesnoklasycystyczną[2]. Obie kamienice były pokryte dachem kalenicowym i miały cztery kondygnacje. Kamienica nr 6 jest czteroosiowa, a nr 7 ma pięcioosiowy podział elewacji. Część parterowa obu kamienic jest boniowana. Nad ich oknami znajdują się naczółki ozdobione na piętrze w medaliony, a pod oknami znajdują się podokienniki ozdobione girlandami[2].
W latach 1972–1977 kamienica została wyremontowana na potrzeby wrocławskich Cechów Rzemieślniczych; dodano jedną kondygnację a obniżono o jedną kondygnację szczyt;, wnętrze zostało zupełnie przebudowane i dostosowane do potrzeb najemcy[2]. Projekt przebudowy wykonał T. Lipiński[3]. Kamienice nr 6 i 7 zostały wewnętrznie połączone, likwidując jednocześnie wejście do kamienicy nr 7 znajdujące się w północnej skrajnej osi; wejście do pomieszczeń sklepowych pozostawiono. W latach 60. XX wieku w kamienicy nr 7 znajdował się sklep z farbami i lakierami[4][2]. Obie kamienice pokryto jednym dachem kalenicowym z dziewięcioma lukarnami w osiach.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
