Loading AI tools
estoński epos narodowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kalevipoeg (pol. Syn Kaleva[1][2]) – estoński epos narodowy autorstwa Friedricha Reinholda Kreutzwalda[3], opublikowany w 1861 roku[4]. Prace nad stworzeniem narodowego eposu zapoczątkował Friedrich Robert Faehlmann (Fählmann)[5], jeden z założycieli Estońskiego Towarzystwa Naukowego[6].
 Jedna z ilustracji eposu autorstwa Oskara Kallisa (1914) | |
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Język | |
| Data wydania |
1857–1861 |
| Wydawca |
Estońskie Towarzystwo Naukowe |
Epos wywodzi się z tradycji estońskich. Poemat składa się z artystycznie przetworzonych sag i pieśni ludowych opisujących historię tytułowego bohatera i jego rodziny[3]. Dzieli się na dwadzieścia pieśni[6] i liczy ponad 19 000 wersów[7] (dokładnie 19 047[6]). Epos był jednym z czynników inspirujących estońskie odrodzenie narodowe[8].
Kalevipoeg jest bliski fińskiej Kalevali[8][9][10], ponieważ opiera się na wspólnym folklorze i dawnej mitologii ugrofińskiej[11]. Bohater po życiu pełnym przygód staje się strażnikiem piekieł. Jego powrót do ojczyzny ma być początkiem nowej epoki[1].
Pod względem formalnym wersyfikacja eposu charakteryzuje się hybrydalnym połączeniem tradycyjnych ludowych sposobów wierszowania i wpływów obcych, zwłaszcza niemieckich[12]. Metrum utworu (ośmiozgłoskowiec trocheiczny, bez rymu, ale z aliteracją) przejęte jest z Kalevali[13].
Kalevipoeg mieści się w szerszym nurcie estońskiego odrodzenia narodowego II połowy XIX wieku[9]. Kalevipoeg, obok Kalevali, stał się wzorem dla łotewskiego eposu Lāčplēsis[14][15].
Estoński epos został przetłumaczony na następujące języki: angielski, czeski, fiński, francuski, litewski, łotewski, niemiecki, rosyjski, węgierski i włoski[16]. Fragmenty poematu przełożył na język polski z wersji niemieckiej i opublikował w chełmskiej Kamenie[1] Zenon Waśniewski (1891–1945)[17]. Urywek Kalevipoegu w tłumaczeniu Kazimiery Zawistowicz znajduje się w drugim tomie wydawnictwa Panteon wielkich twórców poezji i prozy: antologja literatury powszechnej[18]. Przekład kilku krótkich fragmentów eposu, opartych na tłumaczeniu rosyjskim, w ramach artykułu opublikowanego w roku 1984 w roczniku etnograficznym „Lud”, zawarł Mieczysław Trojan[19]. Początek inwokacji utworu przetłumaczył z wersji niemieckiej i opublikował w artykule pt. „Geneza i znaczenie estońskiego eposu Kalevipoeg" Juliusz Siemiątkowski na portalu Przegląd Bałtycki[20].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
