Kadra Zapasowa Piechoty Szczakowa

Kadra Zapasowa Piechoty Szczakowa (KZP Szczakowa) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Kadra Zapasowa Piechoty Szczakowa

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1939
Rozformowanie	1939
Dowódcy
Pierwszy	ppłk piech. Jerzy Boski
Organizacja
Dyslokacja	Szczakowa
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	11 Pułk Piechoty

1 stycznia 1939 dotychczasowy Baon Zapasowy 11 Pułku Piechoty w Szczakowej został przemianowany na Kadrę Zapasową Piechoty Szczakowa, która podlegała dowódcy 11 Pułku Piechoty w Tarnowskich Górach^[1]. Wprowadzona zmiana polegała jedynie na zmianie nazwy i przyjęciu nowej organizacji. Zadania mobilizacyjne z małymi wyjątkami pozostały bez zmian^[2].

Kadra dysponowała skromną obsadą pokojową (dwóch oficerów i kilku podoficerów)^[1]. Dla formowanych przez siebie jednostek kadra musiała otrzymać zawiązki stanu czynnego^[1]. W marcu 1939 komendantem kadry był ppłk piech. Jerzy Boski, a jego zastępcą kpt. piech. Kazimierz Adolf Sobalski^[3][4].

Mobilizacja

Kadra była jednostką mobilizującą piechoty^[5]. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” komendant kadry był odpowiedzialny za przygotowanie mobilizacji szeregowych, koni i środków przewozowych oraz za wykonanie zarządzeń dowódcy 11 pp dotyczących mobilizacji materiałowej^[5]. Kadra sformowała siedem pododdziałów piechoty, taborów i służby intendentury dla 23 i 55 Dywizji Piechoty oraz dwa pododdziały marszowe dla dowódcy OK V:

w mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim:

• II rzut batalionu piechoty typ spec, nr 57 dla 55 DP^[a],
• kompania km plot. typ B nr 59,
• kompania asystencyjna nr 153 dla 23 DP,
• park intendentury nr 503 dla 23 DP,
• kolumna taborowa parokonna nr 517 dla 23 DP,
• kolumna taborowa parokonna nr 518 dla 23 DP,

w mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem żółtym:

• dowództwo 203 pułku piechoty z pododdziałami specjalnymi^[b] dla 55 DP,

w I rzucie mobilizacji powszechnej:

• batalion marszowy 11 pp,
• kompania marszowa batalionu km spec. nr I^[c][6][7].

Po zakończeniu mobilizacji KZP Szczakowa miała przejść do Ośrodka Zapasowego 23 DP i ulec likwidacji^[6].

Do maja 1939 Kadra miała mobilizować także Ośrodek Zapasowy 23 DP w Szczakowej^[6].

Uwagi

1. I rzut batalionu piechoty typ spec. nr 57 mobilizował 11 pp. Zawiązkiem tego pododdziału był Tarnogórski Batalion ON. Batalion wszedł w skład 203 pułku piechoty.
2. Poza dowództwem 203 pp Kadra zmobilizowała tego oddziału organa kwatermistrzowskie jednostek pozabatalionowych i kompanię gospodarczą oraz pododdziały specjalne (kompania zwiadowcza, kompania przeciwpancerna typ II, pluton łączności, pluton pionierów i pluton przeciwgazowy).
3. Batalion km spec. nr I mobilizował 11 pp. W stosunku do tego pododdziału używana jest nazwa „IV/11 pp”. Batalion wszedł w skład Grupy Fortecznej Obszaru Warownego „Śląsk”.

Przypisy

1. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. CVIII.
2. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. CXI.
3. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 663.
4. Szostek 2010 ↓, s. 50.
5. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 34.
6. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 162.
7. Zarzycki 1995 ↓, s. 27.

Bibliografia

• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Piotr Zarzycki: Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1995. ISBN 83-85621-87-3.
• Leszek Szostek: 11 Pułk Piechoty. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. Zeszyt 154. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2010. ISBN 978-83-62046-26-3.