Juliusz I

papież z IV wieku, święty Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Juliusz I

Juliusz I (ur. w Rzymie, zm. 12 kwietnia 352 tamże) – święty Kościoła katolickiego, 35. papież w okresie od 6 lutego 337 do 12 kwietnia 352[1].

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Juliusz I
Iulius
Papież
Biskup Rzymu
Thumb
Data i miejsce urodzenia

280
Rzym

Data i miejsce śmierci

12 kwietnia 352
Rzym

Miejsce pochówku

Bazylika Najświętszej Maryi Panny na Zatybrzu

Papież
Okres sprawowania

6 lutego 337–12 kwietnia 352

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

6 lutego 337

Zamknij
Szybkie fakty Czczony przez, Wspomnienie ...
Święty
Juliusz
Thumb
Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

12 kwietnia

Zamknij

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Juliusz wstąpił na tron Piotrowy po czterech miesiącach sediswakancji[2]. Podczas jego pontyfikatu zmarł cesarz Konstantyn I Wielki, co zakończyło jedność cesarstwa i jedność polityki wobec papieża[2]. Nastąpił podział cesarstwa i podział Kościoła na wschodni i zachodni. Kościół zachodni popierał nicejskie wyznanie wiary, a kościół wschodni – wyznanie ariańskie. Między innymi na tym tle doszło do zatargu między biskupami obu wyznań wiary. Juliusz I wystosował wówczas list do biskupów Wschodu, w którym przypomniał o autorytecie i prymacie stolicy rzymskiej, do której należało się zwracać o rozstrzygnięcie sporów. W ten sposób pragnął załagodzić narastające konflikty[1].

W 342 lub 343 r. zwołał synod ekumeniczny w Sadyce (dzisiejsza Sofia)[2]. Synod ten ogłosił szereg praw odnoszących się do zwierzchniej władzy biskupa rzymskiego i stworzył możliwość złożonemu z urzędu biskupowi odwołania się do biskupa rzymskiego, który miał potwierdzić wyrok lub zarządzić nowe dochodzenie. W przypadku ponownego odwołania się pokrzywdzonego biskupa zagwarantowano papieżowi głos ostateczny[2]. Juliuszowi I przypisuje się także wydanie dekretów o archiwum i kancelarii w Kościele rzymskim, na wzór ówczesnego cesarstwa. Po raz pierwszy za pontyfikatu Juliusza I wspomina się o urzędzie primicerius notariorum, czyli starszego notariusza Kościoła[2].

Papież Juliusz I zbudował dwa kościoły: bazylikę Juliana Apostoli i Bazylikę NMP na Zatybrzu, jak również salę przyjęć w pałacu laterańskim. Zmarł w Rzymie 12 kwietnia 352 r. i został pochowany na cmentarzu Kalepodiusza przy Via Aurelia[2].

W ikonografii św. Juliusz I jest ukazywany z kościołem lub rulonem pergaminu w dłoni.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 12 kwietnia[1].

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.