Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julius Röntgen (ur. 9 maja 1855 w Lipsku, zm. 13 września 1932 w Bilthoven koło Utrechtu[1][2]) – holenderski kompozytor, dyrygent i pianista pochodzenia niemieckiego.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Syn Engelberta Röntgena (1829–1897), który był jego pierwszym nauczycielem[2]. Studiował u Louisa Plaidy i Carla Reineckego (fortepian), Moritza Hauptmanna (harmonia i kontrapunkt) oraz Franza Lachnera (kompozycja)[1]. W latach 1873–1874 był akompaniatorem barytona Juliusa Stockhausena w Cannstatt[1]. Od 1874 do 1878 roku uczestniczył w koncertach Bachverein w Lipsku[1]. Od 1877 roku mieszkał w Amsterdamie, gdzie do 1926 roku uczył fortepianu w tamtejszej szkole muzycznej, w 1884 roku przekształconej w konserwatorium, którego w latach 1912–1924 był dyrektorem[1]. Występował jako solista i kameralista, grając m.in. razem z Pau Casalsem[1]. Był dyrygentem towarzystw śpiewaczych Excelsior (1884–1886) i Toonkunstkoor (1886–1898)[1]. Po przejściu na emeryturę w 1925 roku osiadł w Bilthoven[1].
Przyjaźnił się z Johannesem Brahmsem i Edvardem Griegiem[1][2]. Był autorem biografii Griega (wyd. 1930)[2]. Dwukrotnie żonaty, pierwszy raz ze szwedzką skrzypaczką Amandą Maier (1853–1894), drugi raz z Holenderką Abrahaminą des Amorie van der Hoeven[1]. Zarówno synowie z pierwszego małżeństwa: Julius (1881–1951) i Engelbert (1886–1958), jak i z drugiego: Johannes (1898–1969), Edward Frants (1902–1969) i Joachim (1906–1989), zostali muzykami[1].
Odznaczony został krzyżem kawalerskim Orderu Oranje-Nassau, krzyżem kawalerskim norweskiego Orderu Świętego Olafa oraz krzyżem kawalerskim Orderu Korony Rumunii[3].
Muzyka Röntgena należy do okresu postromantycznego[1]. We wczesnych utworach widoczny jest wpływ Schumanna i Brahmsa, w późniejszych Regera i Debussy’ego[1]. W swoich kompozycjach często wykorzystywał elementy ludowe z muzyki różnych narodów[1]. Skomponował 21 symfonii, 7 koncertów fortepianowych, 2 koncerty skrzypcowe, 2 koncerty wiolonczelowe, 3 opery (Agnete, Samum, Der lachende Kavalier), ponadto liczne utwory kameralne[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.