Juglon

Juglon – organiczny związek chemiczny z grupy barwników chinonowych. Wykazuje właściwości allelopatyczne. Występuje w liściach, korzeniach i łupinach orzechów. W orzechu włoskim juglon występuje w świeżych liściach, a w trakcie ich usychania zanika w wyniku polimeryzacji^[3][4].

Juglon

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 5-hydroksynaftaleno-1,4-dion Inne nazwy i oznaczenia 5-hydroksy-1,4-naftalenodion, 5-hydroksy-1,4-naftochinon, α-hydroksy-1,4-naftochinon
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C10H6O3
Masa molowa	174,15 g/mol
Wygląd	żółte ciało stałe
Identyfikacja
Numer CAS	481-39-0
PubChem	3806
SMILES C1=CC2=C(C(=O)C=CC2=O)C(=C1)O
InChI InChI=1S/C10H6O3/c11-7-4-5-9(13)10-6(7)2-1-3-8(10)12/h1-5,12H InChIKey KQPYUDDGWXQXHS-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,42 g/cm³ (25 °C)[1]; ciało stałe Temperatura topnienia 155 °C[2] 161–163 °C[1] logP 1,92[2]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2023-09-28] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[1] Niebezpieczeństwo Zwroty H H301 Zwroty P P264, P270, P301+P310, P405, P501 Numer RTECS QJ5775000 Dawka śmiertelna LD50 112 mg/kg (szczur, drogą pokarmową)[1]
Podobne związki
Podobne związki	1,4-benzochinon, naftochinon
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Orzech czarny wydziela juglon przez korzenie, powodując spowolnienie wzrostu lub nawet obumieranie innych roślin. Juglon blokuje enzymy metaboliczne w roślinach, oddychanie mitochondrialne i fotosyntezę^[5][6]. Strefa wydzielania juglonu może rozciągać się w promieniu do kilkudziesięciu metrów. Wrażliwość na juglon wykazują także zwierzęta, np. konie reagują alergicznie na łuski i trociny z drewna orzecha czarnego, używane do ściółkowania podłoża w stajniach. Pewne ilości juglonu zawierają także łupiny, kora i liście.

Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Stanu Ohio dowiodły, że w wyniku kompostowania liści orzecha czarnego, toksyna w nich zawarta ulega rozkładowi w kontakcie z powietrzem, wodą i bakteriami w ciągu dwóch do czterech tygodni. Przy utrudnionym dostępie do powietrza – w glebie rozkład trwa do dwóch miesięcy. Kompost z orzecha można testować sadząc w nim wrażliwe na juglon siewki pomidorów^[7].