Loading AI tools
niemiecki (górnośląski) urzędnik, pisarz i poeta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joseph Karl Benedikt Freiherr von Eichendorff (ur. 10 marca 1788 w Łubowicach, zm. 26 listopada 1857 w Nysie) – poeta niemiecki epoki romantyzmu.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
10 marca 1788 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 listopada 1857 |
| Narodowość | |
| Język |
niemiecki |
| Alma Mater | |
 | |
| Odznaczenia | |
 | |
Studiował prawo. Brał udział w wojnach napoleońskich przeciw Francji. Następnie był urzędnikiem państwa pruskiego.
Rodzice Josepha należeli do katolickiej szlachty niemieckiej. Ojciec był pruskim oficerem, który nabył od swego teścia majątek ziemski zapewniający w miarę dostatnie bytowanie wielodzietnej rodzinie. Jego ojciec, posiadający oprócz tego majątki ziemskie na Morawach, jednak nie potrafił w ciężkich czasach wojen napoleońskich, częściowo również w wyniku własnej niefrasobliwości, efektywnie gospodarzyć i już w roku 1801 majątek popadł w trudności finansowe. Ostatecznie został zlicytowany i w 1822 roku po śmierci matki utracony.
Po okresie nauki domowej (jak to było wówczas w zwyczaju) w 1801 Józef wraz ze swym o dwa lata starszym bratem Wilhelmem został wysłany do katolickiego gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu, gdzie po trzech latach uzyskał maturę.
Od 1805 do 1808 roku bracia studiowali prawo w Halle i następnie w Heidelbergu, gdzie Eichendorff poznał poetów romantycznych – Clemensa Brentano i Achima von Arnima. Po krótkiej podróży do Paryża i Wiednia bracia wrócili do majątku rodzinnego.
W wieku niespełna dwudziestu lat zamierzał wydać antologię górnośląskich baśni, jednak do druku oddał zaledwie kilkanaście opowieści, między innymi w rodzinnych stronach opowieść „O Krasnej, pięknej róży i potworze”[1].
Wkrótce okazało się, że pomimo ich wysiłków majątek nie zapewnia im środków do życia i wobec tego musieli rozejrzeć się za pracą. Udali się do Wiednia, gdzie w 1812 złożyli egzamin państwowy referendarza, uprawniający do podjęcia służby państwowej na stanowiskach urzędniczych. Tam też Eichendorff poznał i zaprzyjaźnił się z Fryderykiem Schlegelem i jego żoną Dorotą.
Od 1816 roku pracował w pruskiej administracji państwowej, początkowo źle opłacanej. Mianowanie na radcę stanu (po około 6 latach) umożliwiło utrzymanie wielodzietnej rodziny.
W 1821 roku pracował w Gdańsku na stanowisku radcy do spraw oświaty i spraw kościoła katolickiego w Prezydium i Konsystorzu prowincji Prusy Zachodnie. W latach 1824–1831 działał w Królewcu na stanowisku radcy stanu. Między rokiem 1855 a 1857 mieszkał i pisał w Nysie. Sporo czasu spędzał też w Javorniku (wówczas Jauernig), na dworze Heinricha Förstera, biskupa wrocławskiego. W Nysie zmarł i został pochowany na cmentarzu obok żony.
W 1911 roku postawiono jego pomnik na szczycie Kobylicy koło Prudnika. Od 1956 r. Towarzystwo Literatury i Sztuki „Wschód” – krąg pisarzy znany jako Wangener Kreis przyznaje Nagrodę Literacką im. Eichendorffa.
25 listopada 2007 praprawnuk Josepha von Eichendorffa, baron Georg von Eichendorff wziął udział w uroczystych obchodach 150. rocznicy śmierci poety w Nysie.
Rodzice: Freiherr Adolf Teodor Rudolf von Eichendorff (ur. Krawarze 9 stycznia 1756, zm. Łubowice 27 kwietnia 1818), właściciel Łubowic, pruski oficer; zaw. związek małżeński w: Łubowice 23 listopada 1784 z Karolina von Kloch (ur. Łubowice 18 stycznia 1766, zm. 15 kwietnia 1822).
1a) Wilhelm Józef Ernest Jan Karol (ur. Łubowice 14 września 1786, zm. Innsbruck 7 stycznia 1849); zaw. związek małżeński w: Wilten 1 maja 1821 z Julia Fischnal(l)er (ur. Innsbruck 15 lutego 1799, zm. Innsbruck 8 lutego 1870).
2a) Józef Karol Benedykt (ur. Łubowice 10 marca 1788, zm. Nysa 26 listopada 1857), właściciel Sedlnic (Morawy), pruski tajny radca rządowy, poeta; zaw. związek małżeński w: Wrocław 7 kwietnia 1814 z Luiza von Larisch (ur. Niewiadom 18 sierpnia 1792, zm. Nysa 3 grudnia 1855), córka Jana Nepomuka von L. i Heleny Czentner von Czententhal.
3a) Luiza Antonia (ur. Łubowice 13 kwietnia 1804, zm. Wiedeń 25 grudnia 1883)
Dzieła Eichendorffa odznaczają się optymistycznym powiązaniem z przyrodą, na przykład wiersz Mondnacht. W noweli Z życia nicponia (1826) opowiada o prawie naiwnym młodzieńcu, który – zamiast pracować – woli raczej wędrować po kraju i ostatecznie znajduje spełnienie w początkowo nieszczęśliwej miłości. Stworzył też znany w Niemczech utwór o charakterze patriotycznym pod tytułem Der letzte Held von Marienburg. Spojrzenie na jego poezję z dzisiejszej perspektywy pozwala w niej dostrzec elementy tradycji i nowoczesności[1].
Twórczość Eichendorffa jest romantycznie religijna, miejscami z tendencjami do panteizmu, jednak osadzonego w tradycji chrześcijańskiej.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
