Jonathan Marray

Jonathan Marray (ur. 10 marca 1981 w Liverpoolu) – brytyjski tenisista, zwycięzca Wimbledonu 2012 w grze podwójnej.

Jonathan Marray

Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1981 Liverpool
Wzrost	183 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	2000
Zakończenie kariery	2017
Trener	Dave Marray
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	215 (25 kwietnia 2005)
Australian Open	3Q (2007)
Roland Garros	1Q (2007)
Wimbledon	1R (2004, 2005, 2007)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	3
Najwyżej w rankingu	15 (28 stycznia 2013)
Australian Open	2R (2013)
Roland Garros	1R (2010, 2012, 2013, 2015)
Wimbledon	W (2012)
US Open	QF (2013)

Kariera tenisowa

Zawodowym tenisistą Marray był w latach 2000–2017^[1]. Wielokrotnie wygrywał i osiągał finały w zmaganiach rangi ATP Challenger Tour w grze podwójnej. Najwyższe – 215. miejsce w singlu osiągnął podczas notowania 25 kwietnia 2005 roku. 28 stycznia 2013 roku zanotował 15. pozycję w deblu, co było jego najwyższą lokatą.

Podczas Wimbledonu 2012 zwyciężył w zawodach gry podwójnej mężczyzn. Był on pierwszym Brytyjczykiem od czasów Marka Coxa w 1977 roku, który dostał się do półfinałów debla na kortach All England Lawn Tennis and Croquet Club^[1]. Marray to także pierwszy brytyjski finalista Wimbledonu w grze podwójnej od 1960 roku i pierwszy triumfator od 1936 roku^[2]. W zawodach wystąpił dzięki dzikiej karcie przyznanej przez organizatorów. Razem z partnerem, którym był Frederik Nielsen, pokonali rozstawione pary w tym m.in. najbardziej utytułowanych deblistów – braci Bryanów. W meczu o mistrzostwo zmierzyli się z Robertem Lindstedtem oraz Horią Tecău, których pokonali 4:6, 6:4, 7:6(5), 6:7(5), 6:3^[3]. Łącznie Marray triumfował w 3 turniejach ATP World Tour oraz uczestniczył w 5 finałach.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra podwójna (3–5)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	7 lipca 2012	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Frederik Nielsen	Robert Lindstedt Horia Tecău	4:6, 6:4, 7:6(5), 6:7(5), 6:3
Finalista	1.	21 czerwca 2013	Eastbourne	Trawiasta	Colin Fleming	Alexander Peya Bruno Soares	6:3, 3:6, 8–10
Finalista	2.	28 lipca 2013	Atlanta	Twarda	Colin Fleming	Édouard Roger-Vasselin Igor Sijsling	6:7(6), 3:6
Finalista	3.	23 lutego 2014	Marsylia	Twarda (hala)	Paul Hanley	Julien Benneteau Édouard Roger-Vasselin	6:4, 6:7(6), 11–13
Zwycięzca	2.	11 stycznia 2015	Ćennaj	Twarda	Lu Yen-hsun	Raven Klaasen Leander Paes	6:3, 7:6(4)
Finalista	4.	22 lutego 2015	Marsylia	Twarda (hala)	Colin Fleming	Marin Draganja Henri Kontinen	4:6, 6:3, 8–10
Zwycięzca	3.	19 lipca 2015	Newport	Trawiasta	Aisam-ul-Haq Qureshi	Nicholas Monroe Mate Pavić	4:6, 6:3, 10–8
Finalista	5.	17 lipca 2016	Newport	Trawiasta	Adil Shamasdin	Sam Groth Chris Guccione	4:6, 3:6

Przypisy

1. Press Association: Wimbledon 2012: Britain's Jonathan Marray books doubles semi-final spot. [w:] Wimbledon 2012 [on-line]. guardian.co.uk, 2012-07-04. [dostęp 2012-07-06]. (ang.).
2. Łukasz Iwanek: Wimbledon: Brytyjczycy mają mistrza w deblu, triumf Marraya i Nielsena. [w:] Wimbledon [on-line]. sportowefakty.pl, 2012-07-07. [dostęp 2012-07-10]. (pol.).
3. Polska Agencja Prasowa: Wimbledon. Marray i Nielsen najlepsi w deblu. [w:] Wimbledon [on-line]. sport.pl, 2012-07-07. [dostęp 2012-07-07]. (pol.).

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-03] (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-03] (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-09-03] (ang.).