Jonasz (metropolita moskiewski)

Jonasz z Moskwy, Święty Jonasz, cs. Swiatitiel Iona, mitropolit Moskowskij i wsieja Rusi, czudotworec, ros. Иона (ur. pod koniec XIV wieku^[2] we wsi Odincowo w okolicach Soligalicza, zm. 31 marca 1461 w Moskwie) – metropolita Moskwy i Rusi, święty prawosławny.

Święty
Jonasz z Moskwy

metropolita, cudotwórca[1]
Data i miejsce urodzenia	pomiędzy 1375 a 1400 Odincowo, okolice Soligalicza (Obwód kostromski)
Data i miejsce śmierci	31 marca 1461 Moskwa
Czczony przez	Cerkiew prawosławną
Kanonizacja	1547 przez Rosyjski Kościół Prawosławny
Wspomnienie	31 marca, 27 maja, 15 czerwca i 5 października (praw. liturgia według kal. jul.) 13 kwietnia, 9 i 28 czerwca oraz 18 października (praw. według kal. greg.)
Patron	od bólu zębów
Szczególne miejsca kultu	Rosyjska Cerkiew Prawosławna

Żywot świętego

Jonasz w wieku dwunastu lat wstąpił do niewielkiego monasteru w pobliżu Soligalicza, skąd później przeszedł do Monasteru Simonowskiego w Moskwie.

W 1431 r. wybrano go na biskupa riazańskiego. W tym samym roku zmarł metropolita kijowski Focjusz. Wielki książę moskiewski Wasyl II Ślepy poparł kandydaturę biskupa Jonasza na jego następcę, jednak patriarcha Konstantynopola nie potwierdził tej nominacji, wskazując na nowego metropolitę desygnowanego przez księcia litewskiego Świdrygiełłę Gerazyma^[3]. Następcą Gerazyma został Grek z pochodzenia, Izydor, zwolennik unii kościelnej z Rzymem, a następnie propagator unii florenckiej na ziemiach ruskich i litewskich. Działalność Izydora w tym kierunku nie zyskała poparcia duchowieństwa i wiernych i w 1442 wrócił on do Rzymu, uciekłszy wcześniej z więzienia w Moskwie^[4].

Walki wewnętrzne w Wielkim Księstwie Moskiewskim sprawiły, że dopiero w 1448 wybrany został następca Izydora, którym ruscy biskupi obrali właśnie biskupa Jonasza. Wybór ten nie został potwierdzony przez patriarchę Konstantynopola i faktycznie oznaczał jednostronne ogłoszenie autokefalii metropolii. W 1452 Wasyl II prosił patriarchę o usankcjonowanie wyboru Jonasza, jednak upadek Konstantynopola w roku następnym uniemożliwił rozwiązanie całej sprawy^[5].

Wybór Jonasza został początkowo uznany w Wielkim Księstwie Litewskim^[5], jednak w 1458 papież w porozumieniu z patriarchą Konstantynopola skierował tam jako metropolitę ucznia Izydora i unitę Grzegorza II^[6]. Oznaczało to ostateczny podział metropolii kijowskiej na kijowską i moskiewską. Następcy Jonasza zrezygnowali z tytułu metropolitów kijowskich, określając się odtąd jako metropolici moskiewscy i całej Rusi^[7].

Metropolita Jonasz pozostawił po sobie trzydzieści pięć listów napisanych prostym, pozbawionym wszelkiej retoryki językiem.

Kult

Relikwie świętego znajdują się w moskiewskim soborze Zaśnięcia Matki Bożej na Kremlu, gdzie zostały wprowadzone 27 maja 1472 r.

Jonasz został kanonizowany w 1547 przez Rosyjski Kościół Prawosławny^[8]. Kult oddaje mu cała Rosyjska Cerkiew Prawosławna.

Dni obchodów

Cerkiew wspomina świętego Jonasza czterokrotnie:

• 31 marca/13 kwietnia^[9] (rocznica śmierci), tj. 13 kwietnia według kalendarza gregoriańskiego
• 27 maja/9 czerwca (rocznica przeniesienia relikwii w 1472), tj. 9 czerwca
• 15/28 czerwca, tj. 28 czerwca^[10]
• 5/18 października (Sobór pięciu świętych hierarchów moskiewskich), tj. 18 października

Patronat

Wierni modlą się za pośrednictwem świętego w przypadku dolegliwości bólowych zębów.

Zobacz też

• Kult świętych
• Modlitwa za pośrednictwem świętego
• Jonasz – inne znane postaci o tym imieniu