John Edward Taylor

John Edward Taylor OMI (ur. 15 listopada 1914 w East Saint Louis, zm. 9 września 1976 w Sztokholmie) – amerykański duchowny katolicki, biskup ordynariusz sztokholmski od 1962 r.

Ten artykuł dotyczy amerykańskiego biskupa. Zobacz też: inne osoby o tym samym imieniu i nazwisku.

John Edward Taylor

Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1914 East Saint Louis, USA
Data i miejsce śmierci	9 września 1976 Sztokholm, Szwecja
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	oblaci
Prezbiterat	1940
Nominacja biskupia	2 lipca 1962
Sakra biskupia	21 września 1962

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	21 września 1962
Miejscowość	Sztokholm
Miejsce	Stadshuset
Konsekrator	Bruno Bernard Heim
Współkonsekratorzy	Jacques Mangers Fulton Sheen
Współkonsekrowani biskupi Paul Verschuren 16 sierpnia 1964

Życiorys

John Taylor urodził się w 1914 r. w East Saint Louis, w stanie Illinois. Po ukończeniu szkoły średniej zdecydował się wstąpić do zakonu oblatów oraz podjął studia teologiczne, które ukończył w 1940 r. W tym samym roku otrzymał święcenia kapłańskie. Przez następne kilkanaście lat pracował jako misjonarz w parafiach należących do jego zgromadzenia.

2 lipca 1962 r. został wyznaczony przez papieża Jana XXIII na ordynariusza sztokholmskiego. Konsekracja biskupia miała miejsce 21 września 1962 r. w Niebieskim Hallu ratusza w Sztokholmie, a transmitowana była przez telewizję^[1] Przyszło mu zarządzać diecezją liczącą wówczas ponad 30 tys. wiernych, którym posługiwało 73 kapłanów.

W 1963 r. otworzył pierwszy od czasów reformacji zamknięty klasztor karmelitów w Glumslöv, co wywołało burzliwą dyskusję w Riksdagu, trwającą kilka dni. Po 1965 r. wprowadzał w życie postanowienia soboru watykańskiego II, m.in. odnośnie do sprawowania liturgii w języku szwedzkim. Wprowadzenie wszystkich reform zajęło mu cztery lata.

W 1966 r. pierwszy raz w historii szwedzkiego Kościoła katolickiego szwedzka telewizja państwowa transmitowała na żywo niedzielną mszę świętą z kościoła św. Eugenii. W 1968 r. uczestniczył w Walnym Zgromadzeniu Światowej Rady Kościołów, która odbywała się w Uppsali jako reprezentant kościoła rzymskokatolickiego. W tym okresie stale wzrastała liczba katolików w Szwecji za sprawą emigrantów z Ameryki Łacińskiej, Jugosławii, NRD, Węgier i Polski.

W latach 1970–1973 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Skandynawii. Zmarł w 1976 r. w Sztokholmie.

Przypisy

1. Informacja na stronie Szwedzkiego Kościoła Katolickiego. [dostęp 2009-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-24)].

Bibliografia

• Lindquist, Barbro, År för år – Kyrkans väg i Sverige 1783-1983, Sztokholm 1983.
• Poczet biskupów w Szwecji 1783–2007. hem.passagen.se. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-24)]. (szw.) [dostęp 27 lutego 2010]
• Krótka biografia na stronie Catholic-hierarchy (ang.) [dostęp 27 lutego 2010]