Johann Radon

Johann Karl August Radon (ur. 16 grudnia 1887 w Děčínie, zm. 25 maja 1956 w Wiedniu^[1]) – austriacki matematyk.

Johann Radon

Data i miejsce urodzenia	16 grudnia 1887 Děčín
Data i miejsce śmierci	25 maja 1956 Wiedeń
profesor nauk matematycznych
Specjalność: rachunek wariacyjny, geometria różniczkowa
Alma Mater	Uniwersytet Wiedeński
Doktorat	1910
Habilitacja	1913
Profesura	1922
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Hamburski Uniwersytet w Greifswaldzie Friedrich-Wilhelms-Universität Breslau Uniwersytet Wiedeński
Rektor Uniwersytetu Wiedeńskiego

popiersie Johanna Radona na Uniwersytecie w Wiedniu

W latach 1905-1910 studiował matematykę, fizykę i logikę na Uniwersytecie Wiedeńskim. W 1913 złożył na Uniwersytecie Wiedeńskim pracę doktorską Teoria i zastosowania funkcji zbiorów bezwzględnie addytywnych, aby spełnić wymogi swojej habilitacji, i został privatdozentem. W 1919 został profesorem nadzwyczajnym w Hamburgu, w 1922 został profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie w Greifswaldzie. W latach 1928–1945 profesor Universität Breslau. 1 października 1946 powrócił do Wiednia na uniwersytet pełniąc w latach 1951-1952 funkcję dziekana i rektora w 1954 roku. Autor wielu prac z zakresu teorii miary.

W 1917 roku opublikował pracę^[2], w której udowodnił, że możliwe jest odtworzenie funkcji na podstawie znajomości jej transformaty Radona. Twierdzenie to znalazło zastosowanie w medycynie i stanowi teoretyczną podstawę działania tomografu.

Zobacz też

• miara Radona
• twierdzenie Radona-Nikodyma
• transformata Radona
• tomografia komputerowa - rekonstrukcja obrazu