Joe DiMaggio

baseballista amerykański Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Joe DiMaggio

Joseph Paul DiMaggio[uwaga 1] (ur. 25 listopada 1914, zm. 8 marca 1999) – amerykański baseballista, zawodnik zespołu New York Yankees.

Szybkie fakty Pełne imię i nazwisko, Pseudonim ...
Joe DiMaggio
Ilustracja
zapolowy
Pełne imię i nazwisko

Joseph Paul DiMaggio

Pseudonim

Joltin Joe, The Yankee Clipper

Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1914
Martinez

Data i miejsce śmierci

8 marca 1999
Hollywood

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

3 maja 1936

Ostatni występ

30 września 1951

Statystyki
Średnia uderzeń

0,325

Home runy

361

Uderzenia

2214

RBI

1537

Kariera klubowa
Lata Kluby
1936–1942, 1946–1951 New York Yankees
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1955

Głosów

88,8% (3. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

Strona internetowa
Zamknij

Życiorys

Był ósmym z dziewięciu dzieci sycylijskich emigrantów, którzy osiedlili się w Stanach Zjednoczonych[1]. Jego ojciec Zio Pepe był rybakiem[1].

Zawodową karierę rozpoczął w 1932 w zespole niższej ligi San Francisco Seals. W pierwszym sezonie występował na pozycji łącznika, w trzech kolejnych na pozycji zapolowego[2]. W Major League Baseball zadebiutował 3 maja 1936 w drużynie New York Yankees. W debiutanckim sezonie zdobył 29 home runów, a jego średnia uderzeń wyniosła 0,323; w tym samym sezonie i trzech kolejnych Yankees wygrali World Series[3]. W 1939 DiMaggio został wybrany MVP American League. Dwa lata później ustanowił rekord 56 kolejnych meczów, w którym przynajmniej raz zaliczył uderzenie i po raz drugi został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem[3].

Kariera DiMaggio została przerwana na trzy lata podczas II wojny światowej, na której służył w Siłach Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych[1]. Do zawodowego baseballu powrócił w 1946, rok później został po raz trzeci wybrany MVP. Przed zakończeniem kariery w 1951 z drużyną New York Yankees zwyciężył w World Series jeszcze sześć razy[3].

Wpływ na popkulturę

W noweli Ernesta Hemingwaya Stary człowiek i morze był wspominany przez głównego bohatera Santiago jako „wielki DiMaggio”[4].

Jego nazwisko jest wymienione w piosenkach: „VogueMadonny[5], „Mrs. Robinson” duetu Simon & Garfunkel[6], „We Didn’t Start the FireBilly’ego Joela, „Joe DiMaggio's Glove” zespołu Asia i „A Sight for Sore Eyes” Toma Waitsa[7].

Życie prywatne

W 1939 ożenił się z aktorką Dorothy Arnold, która po czterech latach małżeństwa zażądała rozwodu, oskarżając męża o okrutne traktowanie[8]. Mieli syna Joe juniora[9]. Od 14 stycznia do 27 października 1954 był drugim mężem aktorki Marilyn Monroe[10][11], która w trakcie rozprawy rozwodowej oskarżała go o przemoc psychiczną i fizyczną[12].

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda/wyróżnienieLataŹródło
MVP American League1939, 1941, 1947[13]
13× All-Star1936, 1937, 1938, 1939, 1940, 1941, 1942,
1946, 1947, 1948, 1949, 1950, 1951
[14]
9× zwycięzca w World Series1936, 1937, 1938, 1939, 1941,
1947, 1949, 1950, 1951
[15]
Major League Baseball All-Century Team[16]
Baseball Hall of Fameod 1955[17]
# 5 zastrzeżony przez Yankees1952[18]

Uwagi

  1. W języku włoskim Giuseppe Paolo Di Maggio Jr

Przypisy

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.