Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Joanna Scheuring-Wielgus
polska polityczka, posłanka do Parlamentu Europejskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Joanna Izabela Scheuring-Wielgus z domu Bąkowska (ur. 8 lutego 1972 w Toruniu) – polska polityczka, socjolożka, menedżerka kultury, działaczka społeczna i samorządowa, posłanka na Sejm VIII, IX i X kadencji (2015–2024), sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2023–2024), posłanka do Parlamentu Europejskiego X kadencji (od 2024).
Remove ads
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Córka Mariana i Kazimiery[1]. W 1997 ukończyła studia na kierunku socjologia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, a w 2008 studia podyplomowe w Polskiej Akademii Nauk. Ukończyła także Szkołę Liderów Społeczeństwa Obywatelskiego[2]. Pracowała w Londynie (m.in. w Bramah Tea and Coffee Museum), następnie w koncernie Cereal Partners Poland Toruń Pacific[3]. Była też menedżerką Teatru Wiczy w Toruniu[4].
Później zajęła się działalnością gospodarczą jako menedżerka kultury. Została prezesem Fundacji Win-Win, wspierającej inicjatywy kulturalne i lokalnych artystów, współzałożycielką toruńskiego Stowarzyszenia Wyborcy i wiceprezeską Stowarzyszenia Rzeczpospolita Babska[3][5].
W wyborach samorządowych w 2014 z ramienia lokalnego KWW Czas Mieszkańców bez powodzenia kandydowała na prezydenta Torunia, otrzymując 17,34% głosów[6]. Została natomiast w tych wyborach wybrana do rady miasta Torunia[7].
W wyborach parlamentarnych w 2015 wystartowała do Sejmu w okręgu toruńskim z pierwszego miejsca na liście Nowoczesnej. Uzyskała mandat posłanki VIII kadencji, otrzymując 12 655 głosów[8]. Została wiceprzewodniczącą sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu[9]. W 2016 została członkinią zarządu Nowoczesnej[10].
W styczniu 2018, wraz z Joanną Schmidt oraz Krzysztofem Mieszkowskim, zawiesiła swoje członkostwo w klubie poselskim Nowoczesnej, gdy dziesięcioro posłów partii nie wzięło udziału w głosowaniu nad skierowaniem do komisji sejmowej obywatelskiego projektu liberalizującego przepisy aborcyjne. Wszyscy troje przywrócili pełne członkostwo w klubie 2 lutego[11][12]. 9 maja 2018 ogłosiła, że występuje z partii[13]. W czerwcu tego samego roku współtworzyła koło poselskie Liberalno-Społeczni[14], a w listopadzie ogłosiła powołanie nowego ugrupowania pod nazwą Teraz![15].
W lutym 2019, jako członkini rady Fundacji „Nie lękajcie się”, uczestniczyła w spotkaniu z papieżem Franciszkiem, podczas którego przekazano mu raport obejmujący nazwiska 24 polskich hierarchów katolickich, którym zarzucono ukrywanie lub przenoszenie księży mających dopuszczać się przestępstw seksualnych[16].
W wyborach w 2019 bez powodzenia kandydowała do Parlamentu Europejskiego z 2. miejsca na liście partii Wiosna w okręgu nr 4 (Warszawa)[17] (pozostając jednocześnie członkinią partii Teraz![18], która jednak wkrótce została rozwiązana). W wyborach parlamentarnych w tym samym roku została kandydatką do Sejmu w okręgu toruńskim z listy SLD (jako bezpartyjna kandydatka z rekomendacji Wiosny w ramach porozumienia Lewica). Uzyskała mandat posłanki IX kadencji, otrzymując 26 092 głosy[19]. W Sejmie ponownie została wybrana na wiceprzewodniczącą Komisji Kultury i Środków Przekazu[20]. W 2020 została wybrana do zarządu międzynarodowej organizacji European Parliamentary Forum for Sexual and Reproductive Rights[21].
W 2021 została członkinią powstałej z połączenia Wiosny i SLD Nowej Lewicy, zasiadając w radzie krajowej partii[22] i następnie obejmując funkcję wiceprzewodniczącej tej partii[23]. Od 2021 była felietonistką rozgłośni internetowej Halo.Radio[24].
W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję, otrzymała 35 193 głosy[25]. Ponownie objęła funkcję wiceprzewodniczącej Komisji Kultury i Środków Przekazu[26]. W grudniu 2023 została powołana na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego[27]. W 2024 uzyskała mandat posłanki do PE X kadencji z ramienia Lewicy z okręgu nr 7, otrzymując 57 669 głosów[28]. W konsekwencji w czerwcu tego samego roku zakończyła pełnienie funkcji wiceministra. W Europarlamencie zasiadła w Komisji Kultury i Edukacji oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia[29].
Remove ads
Wyniki wyborcze
Remove ads
Wyróżnienia
- III miejsce w plebiscycie Srebrne Usta (2016)[30]
- II miejsce w plebiscycie Srebrne Usta (2019)[31]
- Wyróżnienie Człowiek Roku Czytelników „Gazety Wyborczej” (za 2018) w kategorii „różni ludzie, lepszy świat” (2019)[32]
- Umieszczenie wraz z Agatą Diduszko-Zyglewską na liście „Kobiety Roku 2020” czasopisma „Forbes Women”, co motywowano działalnością w zakresie informowania o przypadkach molestowania seksualnego dzieci w Kościele katolickim w Polsce oraz działalnością na rzecz świeckiego państwa; w uzasadnieniu napisano: „To dzięki ich determinacji ofiary zyskały głos, a Polacy uczestniczą w wielkiej zbiorowej lekcji etyki [...]” (2020)[33]
Życie prywatne
Była żoną gitarzysty rockowego Jacka Scheuringa (grającego m.in. w zespole Zadruga)[34], który w 2001 zginął w wypadku samochodowym. Ma z nim syna Jana[35][36]. Jej drugim mężem został Piotr Wielgus, który także dołączył do Nowoczesnej[37]. Z drugiego małżeństwa ma dwóch synów – Aleksandra i Jakuba.
Siostra Justyny Sobczyk, reżyserki i założycielki Teatru 21[38].
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads