Jerzy Łukaszewicz (polityk)

Jerzy Łukaszewicz (ur. 24 września 1931 w Warszawie, zm. 18 lipca 1983 tamże) – polski działacz partyjny z okresu PRL, członek Biura Politycznego KC PZPR, poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji.

Jerzy Łukaszewicz

Data i miejsce urodzenia	24 września 1931 Warszawa
Data i miejsce śmierci	18 lipca 1983 Warszawa
Poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji
Okres	od 1972 do 1980
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia
Odebrane:

Jerzy Łukaszewicz (z lewej) i Ryszard Frelek w prezydium I Krajowej Konferencji PZPR, październik 1973

Grób Jerzego Łukaszewicza na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Życiorys

Syn Wacława i Janiny. Działał w organizacjach młodzieżowych. Ukończył studia na Wydziale Historyczno-Socjologicznym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych. 29 września 1949 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a od 1961 pracował w partyjnym aparacie (m.in. jako I sekretarz Komitetu Dzielnicowego w warszawskiej Woli w latach 1964–1969, zastępca członka Komitetu Centralnego od 1964 do 1968, członek KC w latach 1968–1980, sekretarz organizacyjny Komitetu Warszawskiego od 1969 do 1972 i kierownik Wydziału Propagandy, Prasy i Wydawnictw w latach 1972–1975). W latach 1971–1980 był sekretarzem KC PZPR odpowiedzialnym za prasę i propagandę. W latach 1972–1980 był posłem na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji. Od 1972 do 1981 zasiadał w prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu, ponadto był członkiem jego Sekretariatu^[1]. Od 12 grudnia 1975 do 15 lutego 1980 był zastępcą członka Biura Politycznego KC PZPR, a następnie – do 24 sierpnia 1980 – członkiem Biura Politycznego KC PZPR.

Jako bliski współpracownik Edwarda Gierka został w 1980 usunięty ze składu Komitetu Centralnego PZPR oraz pozbawiony mandatu posła. 15 lipca 1981 na IX Nadzwyczajnym Zjeździe PZPR został wykluczony z partii. W lipcu 1981 został pozbawiony przez Radę Państwa PRL Orderu Sztandaru Pracy I klasy. W latach 1981–1982 internowany wraz z innymi członkami ekipy Edwarda Gierka.

Zmarł w 1983 i został pochowany na warszawskich Powązkach Wojskowych (kwatera A15-7-27)^[2].

Odznaczenia

• Order Sztandaru Pracy I klasy (pozbawiony w 1981)^[3]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Srebrny Krzyż Zasługi (1955)^[4]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)
• Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)^[5]
• Złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1964)^[6]
• Medal 30-lecia wyzwolenia Czechosłowacji przez Armię Radziecką (Czechosłowacja, 1975)^[7]
• Order Legii Honorowej (Francja)
• Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR, 1975)^[8]
• Medal 90-lecia urodzin Georgi Dymitrowa (Bułgaria, 1972)^[9]
• inne odznaczenia

Przypisy

1. „Trybuna Robotnicza”, nr 25 (8701), 31 stycznia 1972, s. 1.
2. Wyszukiwarka grobów w Warszawie.
3. Będą pozbawieni odznaczeń, „Trybuna Robotnicza”, nr 139, 14 lipca 1981, s. 1.
4. M.P. z 1955 r. nr 117, poz. 1538.
5. Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.
6. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 21, 20 sierpnia 1964, s. 4.
7. Medale z okazji 30-lecia wyzwolenia Czechosłowacji, „Trybuna Ludu”, nr 127, 3 czerwca 1975, s. 4.
8. Medale radzieckie dla polskich przywódców, „Dziennik Bałtycki”, nr 106, 9–11 maja 1975, s. 1.
9. Medale Georgi Dymitrowa dla członków kierownictwa PZPR, „Trybuna Robotnicza”, nr 266, 8 listopada 1972, s. 1.

Bibliografia

• Leksykon Historii Polski z 1995
• Informacje w BIP IPN

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000112542948
• VIAF: 164030336
• PLWABN: 9810548865905606
• NUKAT: n2003041053