Loading AI tools
polski pisarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jarosław Grzędowicz (ur. 3 maja 1965 we Wrocławiu) – polski pisarz specjalizujący się w fantastyce, redaktor i tłumacz komiksów[2]. W latach 1993–2001 redaktor naczelny „Fenixa”.
Debiutował w 1982 roku opowiadaniem Azyl dla starych pilotów, zamieszczonym w łódzkim tygodniku „Odgłosy”[3]. W tym samym roku w tym samym periodyku zamieścił utwór Twierdza Trzech Studni[4], który uważa się za pierwszy polski tekst fantasy[5][6].
Wraz z Feliksem Kresem, Jackiem Piekarą i innymi pisarzami fantastyki współtworzył grupę literacką Klub Tfurców[7].
W 1990 razem z Rafałem A. Ziemkiewiczem, Andrzejem Łaskim, Krzysztofem Sokołowskim i Dariuszem Zientalakiem założył magazyn literacki „Fenix”. Przez pierwsze trzy lata był tam redaktorem dzialu prozy. Od roku 1993 aż do ostatniego numeru czasopisma w 2001 był jego redaktorem naczelnym[7]. W tym czasie jego aktywność pisarska zmalała; według Macieja Parowskiego "musiał stracić magazyn, by wybuchnąć pisarsko"[2][7].
W roku 2003 ukazał się zbiór jego opowiadań grozy Księga jesiennych demonów (Fabryka Słów), w 2005 pierwszy tom powieści Pan Lodowego Ogrodu (Fabryka Słów) (t. II: 2007, t. III: 2009, t. IV, ostatni: 2012), a w 2006 powieść Popiół i kurz. Opowieść ze świata Pomiędzy (Fabryka Słów), która jest kontynuacją opowiadania Obol dla Lilith.
Był felietonistą w „Gazecie Polskiej”[8]. Zajmuje się tłumaczeniem komiksów. Jego opowiadania publikowane były w „Nowej Fantastyce”, „Feniksie”, oraz wielu antologiach science fiction.
Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Według Anity Całek, piszącej w 2017, "niezrozumiałe jest pomijanie twórczości Grzędowicza w badaniach nad polską literaturą fantastyczną". Według niej wskazuje to na brak dojrzałości intelektualnej polskich krytyków i badaczy literatury, którzy dalej uważają fantastykę za literaturę podrzędną[9].
Maciej Parowski w 2021 opisał Grzędowicza jako "zwolennika fantastyki gatunkowej, przeciwnik eksperymentów literackich", pisząc także, że jego najlepsze pozycje pochodzą z jego drugiego okresu twórczości, po zamknięciu magazynu „Fenix”[7].
Opublikowane na przełomie lat 1997/1998 w Internecie w e-zinie Farenheit[10] opowiadanie Klub absolutnej karty kredytowej było nominowane do Nagrody Elektrybałta[11], a po publikacji w Wizjach alternatywnych 2002 także nominację do nagrody Sfinksa[potrzebny przypis].
W 2006 roku otrzymał nagrodę im. Janusza A. Zajdla za rok 2005 w obydwu kategoriach, w których jest przyznawana: za pierwszy tom powieści Pan Lodowego Ogrodu (Fabryka Słów) oraz za opowiadanie Wilcza zamieć ze zbioru Deszcze niespokojne (Fabryka Słów)[12]. Był to pierwszy w historii przypadek przyznania tej nagrody jednemu twórcy w obu kategoriach jednocześnie[potrzebny przypis].
Wcześniej, w tym samym roku, został laureatem przyznawanej przez Śląski Klub Fantastyki nagrody Śląkfa w kategorii Twórca Roku 2005.[potrzebny przypis]
Pisarza uhonorowano kilkukrotnie również nagrodą literacką Sfinks, w kategorii Polska Powieść Roku za książkę Pan Lodowego Ogrodu, t.1 (Fabryka Słów) w 2006 i t. 3 tej książki w 2010, a za opowiadanie Buran wieje z tamtej strony także w roku 2005.[12]
Również redakcja Fahrenheita przyznała autorowi swoją nagrodę w kategorii Dzieło Roku 2005 za Pana Lodowego Ogrodu, t.1 .[potrzebny przypis]
W roku 2007 otrzymał nagrodę im. Janusza A. Zajdla za rok 2006 w kategorii powieść – Popiół i kurz (Fabryka Słów)[12].
W 2018 roku jego książka Hel 3 (Fabryka Słów) zdobyła tytuł Książki Roku 2017 lubimyczytać.pl w kategorii Science Fiction[13].
Dwukrotnie żonaty[7], jego drugą żoną była Maja Lidia Kossakowska (1972–2022)[14].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
