Janusz Gortat

Janusz Kazimierz Gortat (ur. 5 listopada 1948 w Brzozowie, zm. 19 grudnia 2023^[1] w Czeladzi^[2]) – polski pięściarz, dwukrotny brązowy medalista olimpijski (1972 i 1976) w wadze półciężkiej.

Janusz Gortat

Data i miejsce urodzenia	5 listopada 1948 Brzozów
Data i miejsce śmierci	19 grudnia 2023 Czeladź
Obywatelstwo	polskie
Wzrost	186 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie brąz Monachium 1972 boks (waga półciężka) brąz Montreal 1976 boks (waga półciężka) Mistrzostwa Europy srebro Belgrad 1973 waga półciężka
Odznaczenia

Życiorys

Od lewej Gilberto Carillo, Mate Parlov, Isaac Ikhouria i Janusz Gortat podczas ceremonii medalowej na Igrzyskach Olimpijskich 1972

Jeden z najwybitniejszych polskich pięściarzy wagi półciężkiej, znany z doskonałej techniki, preferujący walkę defensywną. Jego głównym rywalem na arenie międzynarodowej był Jugosłowianin Mate Parlov, a w Polsce najpierw Stanisław Dragan, a potem Jacek Kucharczyk i Paweł Skrzecz. Był zawodnikiem Legii Warszawa i KSZO Ostrowiec Świętokrzyski.

Podczas XX Letnich Igrzysk Olimpijskich Monachium 1972 przegrał w półfinale z późniejszym mistrzem Mate Parlovem (Jugosławia), a podczas XXI Letnich Igrzysk Olimpijskich Montreal 1976 także z przyszłym mistrzem Leonem Spinksem ze Stanów Zjednoczonych.

Wicemistrz Europy z Belgradu 1973 w wadze półciężkiej (w finale przegrał z Parlovem). Uczestnik mistrzostw Europy z Bukaresztu 1969 (waga średnia), Madrytu 1971 (w. półciężka) i Katowic 1975 (w. półciężka). Uczestnik mistrzostw świata z 1978 r. (w. średnia).

Sześciokrotny mistrz Polski w wadze półciężkiej (1973, 1974, 1975, 1976, 1978 i 1980), pięciokrotny wicemistrz (1969 – w. średnia, 1970, 1971, 1972 i 1979), brązowy medalista z 1977. 16 razy walczył w reprezentacji Polski (15 zwycięstw), podczas meczu z reprezentacją Stanów Zjednoczonych w 1974 pokonał przyszłego mistrza olimpijskiego i zawodowego mistrza świata wszechwag Leona Spinksa.

Janusz Gortat (z prawej) na ringu z trenerem Sylwesterem Kaczyńskim

Po zakończeniu kariery został trenerem Legii Warszawa (trenował m.in. Andrzeja Gołotę i Tomasza Adamka).

W 1972 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi^[3]. W 2007 otrzymał Nagrodę im. Aleksandra Rekszy.

Został pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach w Warszawie^[4].

Życie prywatne

Ojciec koszykarza Marcina Gortata, pięściarza Roberta Gortata oraz Małgorzaty Owczarek (z d. Gortat).