Jan Roskosz

Jan Roskosz (ur. 4 czerwca 1896 w Ciechomicach, zm. 15 lipca 1964 w Lille) – kapitan Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Jan Roskosz

kapitan
Data i miejsce urodzenia	4 czerwca 1896 Ciechomice
Data i miejsce śmierci	15 lipca 1964 Lille
Przebieg służby
Lata służby	1917–1927 1940–1947
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	48 pułk piechoty
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 4 czerwca 1896 w ówczesnym powiecie gostynińskim guberni warszawskiej, w rodzinie Wawrzyńca i Bronisławy z Wilickich^[1][2]. W 1908 wraz z rodzicami wyemigrował do USA. Absolwent gimnazjum w Cambridge Springs. Od 1917 ochotnik w armii kanadyjskiej w Toronto. 5 marca 1918 w randze podporucznika był szefem transportu polskich ochotników do Armii Polskiej we Francji. Po przybyciu w 5 pułku szkolnym. W czerwcu 1919 przyjechał do Polski. Z 48 pułkem piechoty brał udział w walkach na frontach wojny polsko–bolszewickiej.

Szczególnie zasłużył się 22 września 1920 "podczas walki nad Muchowcem pod wsią Łuszczyki na czele plutonu brawurowym atakiem przeprawił się przez rzekę"^[2]. Za tę postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari^[3].

W latach 1923–1924 pozostawał w stanie nieczynnym. Następnie służył w 30 pułku piechoty w Warszawie. Z dniem 31 marca 1927 został przeniesiony w stan spoczynku^[4]. Od 1930 zamieszkał we Francji. Od 1940 żołnierz w Polskich Siłach Zbrojnych. 26 czerwca 1944 awansowany do stopnia kapitana. W 1947 przeniesiony do rezerwy. Zmarł 15 lipca 1964 w Lille i tam też został pochowany.

Był żonaty z Olimpią Tomaszewską, z którą miał syna Jerzego Kazimierza (ur. 1925)^[1][2].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2230^[2][3] – 17 maja 1921^[5][6]
• Medal Niepodległości – 27 czerwca 1938 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[7][8][9][2]
• Krzyż Żołnierzy Polskich z Ameryki^[1]
• Odznaka za Rany i Kontuzje z trzema gwiazdkami^[1]
• Medal Zwycięstwa^[1]