Jan Oort

holenderski astronom Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Oort

Jan Hendrik Oort (ur. 28 kwietnia 1900 we Franeker, zm. 5 listopada 1992 w Lejdzie[1]) – holenderski astronom.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Jan Hendrik Oort
Thumb
Tablica pamiątkowa na domu, w którym urodził się Jan Oort (Franeker, Holandia)
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1900
Franeker

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1992
Lejda

Zawód, zajęcie

astronom

Zamknij

Jego badania nad Układem Słonecznym oraz budową i pochodzeniem Drogi Mlecznej stanowią fundamentalny wkład w astronomię XX wieku.

Życiorys

Studiował w Groningen wraz z Jacobusem Kepteynem. W 1927 r. udowodnił na podstawie ruchów własnych gwiazd ruch obrotowy Drogi Mlecznej[2]. W 1935 r. został profesorem Uniwersytetu w Lejdzie na wydziale, którego kierownikiem był Ejnar Hertzsprung.

Fascynowały go fale radiowe pochodzące z przestrzeni kosmicznej. Po II wojnie światowej został pionierem radioastronomii.

W 1950 roku przedstawił hipotezę okołosłonecznego obłoku komet, który miałby się znajdować w odległości ok. 1 roku świetlnego od Słońca (tzw. Obłok Oorta).

W latach 50. otrzymał fundusze na nowy radioteleskop w Dwingeloo, we wschodniej części Holandii, mający służyć przeszukiwaniu centrum Wszechświata. W 1970 r. zbudowano w Westerbork większy teleskop (ang. the Westerbork Synthesis Radio Telescope), składający się ze współpracujących ze sobą 12 mniejszych teleskopów, przeznaczony do badania fal radiowych metodą interferometrii.

Był członkiem Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuk i Nauk[3].

Odkrycia Oorta

Nagrody i wyróżnienia

Nagrody:

Nazwane jego imieniem:

Przypisy

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.