Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Krysa (ur. 9 października 1896 w Zauchtel, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego.
major piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
9 października 1896 |
---|---|
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
5 Pułk Piechoty |
Stanowiska |
dowódca batalionu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Urodził się 9 października 1896 w rodzinie Antoniego i Wilhelminy[1] . Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich 16 sierpnia 1914. Służył jako sekcyjny w szeregach 5 pułku piechoty w składzie I Brygady. Został superarbitrowany 15 sierpnia 1917 i jako inwalida niezdolny do służby zwolniony we wrześniu 1917.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 5 pułku piechoty Legionów. Za swoje czyny wojenne otrzymał Order Virtuti Militari.
W 5 pułku piechoty Legionów w Wilnie pełnił służbę do listopada 1931[2][3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 427. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. 3 maja 1926 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 10. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W 1928 był nadal przydzielony do 5 pułku piechoty Legionów[6]. Z dniem 1 listopada 1931 został przeniesiony do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[7][8]. W styczniu 1934 ogłoszono jego przeniesienie do 26 pułku piechoty[9]. 4 lutego tego roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 roku i 27. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. W kwietniu 1934 roku został przeniesiony do 40 pułku piechoty we Lwowie na stanowisko dowódcy batalionu[11]. 23 grudnia 1937 został przydzielony do 6 Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego we Lwowie na stanowisko komendanta Legii Akademickiej[12][13]. Na tym stanowisku pozostawał do 1939 roku[14].