Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jake Zyrus, wcześniej występujący jako Charice (ur. jako Charmaine Clarice Relucio Pempengco[1] 10 maja 1992 w San Pedro na Filipinach[1]) – filipiński piosenkarz. Pierwszy wykonawca pochodzenia azjatyckiego w historii, którego album znalazł się w pierwszej dziesiątce amerykańskiej listy Billboard[2]. Do jego popularności w Stanach Zjednoczonych przyczyniły się klipy umieszczone przez fana na YouTube[3].
 Jake Zyrus podczas koncertu w Londynie, 19 czerwca 2016 | |
| Pseudonim |
kiedyś: Charice |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | |
| Typ głosu |
wielooktawowy |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1996 |
| Wydawnictwo |
143/Reprise |
| Powiązania |
David Foster, Oprah Winfrey, Céline Dion, Andrea Bocelli, Whitney Houston, Mariah Carey, Iyaz, Ellen DeGeneres |
| Współpracownicy | |
| David Foster, Iyaz, Céline Dion, Andrea Bocelli, Oprah Winfrey, Ellen DeGeneres | |
| Strona internetowa | |
Jake Zyrus urodził się jako Charmaine Clarice Relucio Pempengco 10 maja 1992 w San Pedro w prowincji Laguna na Filipinach. Wraz z bratem byli wychowywani przez samotną matkę, Raquel Pempengco, gdyż ojciec opuścił rodzinę, gdy Charice miał trzy lata[4]. W 2011 jego ojca zamordowano[5]. Aby pomóc w utrzymaniu rodziny, w wieku siedmiu lat zaczął brać udział w telewizyjnych konkursach wokalnych, z których wiele wygrał. W ciągu swojego dzieciństwa wystąpił w ponad stu tego typu konkursach[6].
Przełom nastąpił w 2005, gdy wziął udział w programie Little Big Star, filipińskim konkursie talentów zbliżonym w swojej formule do talent show Idol. Ostatecznie został finalistą programu. Dwa lata później zyskał międzynarodową rozpoznawalność po tym, jak jeden z fanów umieścił klipy z jego występami na YouTube pod nazwą FalseVoice. Klipy te uzyskały wielomilionową oglądalność (ponad 13 milionów)[7], czyniąc z Charice międzynarodowy internetowy fenomen[8].
2 czerwca 2013, w wywiadzie udzielonym w filipińskim programie The Buzz, wyznał, że jest lesbijką[9][10][11]. To wyznanie zostało źle przyjęte przez jego konserwatywną rodzinę, a Charice targnął się na swoje życie[5].
20 stycznia 2017 ujawnił się jako osoba transpłciowa pod imieniem Jake Zyrus[12].
W czerwcu 2007 do Charice zwróciła się szwedzka firma muzyczna Ten Songs/Productions, po tym jak producenci obejrzeli jego w programie Little Big Star, w którym wystąpił w 2005. Nagrał dzięki nim płytę demo, na której umieszczono siedem piosenek, sześć coverów oraz premierową piosenkę „Amazing”[13]. Dzięki Little Big Star został zaproszony także do południowokoreańskiego konkursu talentów, Star King. Tam, 13 października 2007, brawurowo wykonał utwór „And I Am Telling You I’m Not Going”, spopularyzowany przez Jennifer Holiday. Po obejrzeniu jego występu na YouTube, amerykańska aktorka Ellen DeGeneres zaprosiła jego do The Ellen Degeneres Show[14], w którym 19 grudnia wykonał dwa utwory „And I Am Telling You I'm Not Going” i „I Will Always Love You” z repertuaru Whitney Houston[15], za każdym razem otrzymując od zgromadzonej w studiu publiczności owację na stojąco[16]. 28 grudnia ponownie pojawił się w południowokoreańskim programie Star King, tym razem wykonując piosenkę Glorii Gaynor „I Will Survive” oraz zaśpiewał duet z Leną Park[17]. W nagrodę za znamienite reprezentowanie kraju za granicą, w styczniu 2008 została zaproszony do Pałacu Malacanang w Manili, gdzie zaśpiewał dla prezydenta Filipin, Glorii Macapagal-Arroyo[18]. 8 kwietnia wziął udział w ósmym odcinku The Paul O’Grady Show w Londynie[19].
W maju 2008 wydał debiutancki album studyjny, zatytułowany po prostu Charice, na którym znalazło się sześć piosenek. Album został bardzo dobrze przyjętych przez słuchaczy, uzyskując status złotej[20], a następnie – platynowej płyty na Filipinach[21]. 12 maja pojawił się w jednym z odcinków programu The Oprah Winfrey Show, w którym zaśpiewał „I Have Nothing”[22]. Po tym występie Winfrey zadzwoniła do producenta muzycznego, Davida Fostera, by zachęcić go do poznania artysty[23]. 17 maja wystąpili razem na otwarciu MGM Grand w Foxwood Resort Casino w Ledyard w stanie Connecticut[24]. Prawdziwy jego debiut nastąpił natomiast na międzynarodowym koncercie utworów Fostera pt. Hitman: David Foster and Friends, który odbył się 17 maja 2008 w Mandalay Bay Resort and Casino w Las Vegas[25]. Nagranie CD/DVD z tego koncertu ukazało się w sklepach 11 listopada 2008, pokazane zostało również kilkakrotnie w telewizji[26].
W styczniu 2009 wystąpił podczas dwóch wydarzeń inauguracyjnych w Waszyngtonie: na Martin Luther King Realizing The Dream Gala w Hyatt Regency Hotel oraz na Pearl Presidential Inaugural Gala w Mandarin Hotel. W lutym 2009 wystąpił na dwóch koncertach po ceremonii rozdania Oscarów, Oscar Night at Mr. Chow’s i Oscar After Party w Kodak Theatre w Hollywood. Zaśpiewał tam premierową piosenkę, „Fingerprint”, napisaną dla niego przez Robbiego Nevil i wyprodukowaną przez Davida Fostera. W kwietniu 2009 zaśpiewał kilka utworów podczas premiery Ti lascio una canzone, włoskiego przedstawienia musicalowego Teatru Ariston w Sanremo, a także wystąpił podczas ceremonii otwarcia 52. sezonu Los Angeles Dodgers na stadionie drużyny, hymn Stanów Zjednoczonych, The Star-Spangled Banner. W maju 2009 wydał drugi album studyjny pt. My Inspiration, na którym znalazło się 12 utworów, w tym cover piosenki Helen Reddy „You and Me Against the World”, nagrany w duecie z matką. Album uzyskał status platynowej płyty na Filipinach. W maju ponownie wystąpił w koncercie David Foster and Friends, odbywającym się w Mandalay Bay Resort and Casino w Las Vegas, a także wziął udział w kolejnym odcinku The Oprah Winfrey Show, w którym zaśpiewał swój pierwszy, międzynarodowy singiel, „Note to God”, napisany przez Diane Warren i wyprodukowany przez Davida Fostera. Singiel znalazł się na 24. miejscu listy Billboard’s Hot Digital Songs, 44. miejscu Billboard Hot 100, 9. miejscu Hot Canadian Digital Singles i 35. miejscu listy Canadian Hot 100. 23 i 30 maja ponownie wystąpił na Ti lascio una canzone w Sanremo. 27 czerwca zagrał pierwszy solowy koncert, który odbył się pod nazwą Charice: The Journey Begins w SMX Convention Center, SM Mall of Asia na Filipinach. 20 lipca zaśpiewał w duecie z Andreą Bocellim na jego jubileuszowym koncercie The Cinema Tribute w Teatro del Silenzio w Lajatico. 9 września ponownie wystąpił w The Oprah Winfrey Show, w którym prowadząca opisała go jako „najbardziej utalentowaną dziewczynę na świecie”[27]. W trakcie odcinka zaśpiewał „My Heart Will Go On” z akompaniamentem Davida Fostera na fortepianie; po występie został połączona satelitarnie na antenie z Céline Dion, która zaprosiła artystę do zaśpiewania duetu podczas koncertu w Madison Square Garden w Nowym Jorku, w ramach trasy koncertowej Taking Chances. 15 września 2009 wspólnie zaśpiewali piosenkę „Because You Loved Me”, a ich występ uzyskał dobre recenzje w New York Post i New York Times. 26 września wystąpił podczas 100. rocznicy klubu Feyenoord w Holandii, odśpiewując dla publiczności hymn drużyny „You’ll Never Walk Alone”. Wystąpił także w charytatywnym koncercie Andre Agassi Grand Slam for Children Benefit, odbywającym się w kasynie Wynn w Las Vegas. W listopadzie 2009, wraz z Davidem Fosterem, wziął udział w programie Good Morning America, by promować album Fostera pt. Hitman: David Foster and Friends. Jesienią był jednym z głównych gości serii koncertów David Foster and Friends 10-City North American Tour. 23 grudnia premierę miał film Alvin i wiewiórki 2, w którym gościnnie wystąpił oraz zaśpiewał piosenkę Alicii Keys „No One” z chórkami The Chipettes[28]. W grudniu wystąpił jako gość muzyczny w finale singapurskiej wersji Idola.
23 stycznia 2010 pojawił się w popularnym włoskim konkursie talentów dla dzieci, Io Canto, wykonując m.in. piosenkę Lary Fabian „Andante”[29]. 31 stycznia wystąpił na NBC Sports podczas koncertu Silk Soy Milk Skate for the Heart, zorganizowanego w celu propagowania metod zwalczania chorób serca[30], na którym zaśpiewał „Note to God” i dwie premierowe piosenki, „In This Song” i „Breathe Out”[31][32][33]. 11 maja wydał międzynarodową wersję albumu Charice[34], który promował singlem „Pyramid”, nagranym w duecie z Iyazem[35]. W pierwszym tygodniu sprzedaży album dotarł do 8. miejsca Billboard 200, dzięki czemu Charice został pierwszym wykonawcą pochodzącym z Azji, który znalazł się w pierwszej „dziesiątce” listy. W dniu wydania płyty pojawił się w programie The Oprah Winfrey Show[36]. 22 czerwca potwierdził dołączenie do obsady drugiego sezonu amerykańskiego serialu telewizyjnego Glee, w którym zagrał uczennicę z wymiany zagranicznej, o oszałamiającym glosie, która rywalizować będzie z główną bohaterką opowieści Rachel Berry (graną przez Leę Michele)[37]. 30 czerwca, podczas inauguracji prezydenta elekta Benigno Aquino III, zaśpiewał filipiński hymn narodowy przed ponad półmilionowym tłumem słuchaczy[38].
Zanim przyjechał do Stanów Zjednoczonych, nigdy nie pobierał lekcji śpiewu. Jedynych wskazówek udzielała mu mama – miłośniczka muzyki, która za młodu również lubiła śpiewać[39].
W wywiadzie dla ABC News David Foster stwierdził, iż zdolność do imitowania głosów innych artystów jest jego zdaniem cechą dobrych wokalistów[40]. Muzyk Josh Groban powiedział w wywiadzie, iż głos Jake’a jest jednym z najpiękniejszych, jakie słyszał[41]. Autor tekstu w New York Post nazwał go cudownym dzieckiem, umiejącym zaśpiewać nawet bardzo trudne technicznie piosenki w tak młodym wieku.
Jego umiejętności wokalne są porównywane do głosów Whitney Houston oraz Celine Dion[42]. On sam wśród swoich inspiracji podaje również Mariah Carey oraz Regine Velasquez[43].
Pod opieką swojego mentora, Davida Fostera, Jake wystąpił na wielu koncertach charytatywnych, m.in. w Barbara Davis’ Carousel of Hope Gala (październik 2008)[44][45], Big Brothers Big Sisters Rising Stars Gala (październik 2008)[46], Harmony with David Foster & Friends Gala and Concert (wrzesień 2008)[47][48], Friends of the Israel Defense Forces Gala (grudzień 2008)[49], Muhammad Ali's Celebrity Fight Night (marzec 2009 i 2010)[50][51], The Heart Foundation (maj 2009)[52], The Songs of Our Lives Volume II Benefit Concert (czerwiec 2009)[53], Andre Agassi’s 14th Annual Grand Slam for Children (wrzesień 2009)[54][55], The 8th Annual Smile Gala (październik 2009)[56], Miami Children’s Hospital 2009 Diamond Ball & Concert (październik 2009)[57], oraz 2009 Cedars-Sinai Board of Governor’s Gala (listopad 2009)[58].
Jake sponsoruje także edukację siedmiu filipińskich dzieci poprzez World Vision Philippines[59][60] oraz wspiera Bantay Bata[61]. Wraz z innymi filipińskimi gwiazdami wziął również udział w telewizyjnym spocie „Ako Mismo”, będącym inicjatywą niepolitycznego ruchu zachęcającego młodzież do zwiększenia swej działalności społecznej[62]. Wraz z Hewlett-Packard Phillipines pomógł w kampanii zwiększającej świadomość konieczności ochrony środowiska, odbywającej się pod hasłem „My Backyard”, użyczając swego głosu w piosence kampanii, napisanej na tę okazję przez studentów Center of Excellence (CENTEX)[63].
Jake był jedną z ponad 30 artystów filipińskich, którzy zaśpiewali wspólnie piosenkę „Kaya Natin 'To” nagraną dla ofiar Tajfunu Ondoy z 2009 roku, wzorowaną na słynnym „We are the World”. Dochody ze sprzedaży singla przekazane zostały na pomoc w likwidacji szkód kataklizmu za pośrednictwem filipińskiego Czerwonego Krzyża oraz organizacji Gawad Kalinga[64].
W grudniu 2009 Jake został Młodzieżowym Ambasadorem Operation Smile[65][66].
| Rok | Album | Najwyższa Pozycja | Osiągnięcie | |
|---|---|---|---|---|
| USA [79] |
KAN [79] | |||
| 2008 | Charice
|
– | – |
|
| 2009 | My Inspiration
|
– | – |
|
| 2010 | Charice
|
8 | 4 | |
| „–” oznacza, iż album nie był wydany w danym kraju | ||||
| Rok | Singiel | Najwyższa Pozycja | Album | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| US [79] |
|US AC [79] |
US Dance [79] |
CAN [79] |
AUS | JPN | |||
| Jako artystka solowa | ||||||||
| 2008 | „It Can Only Get Better” | – | – | – | – | – | – | Charice (2008) |
| 2009 | „Always You” | – | – | – | – | – | – | My Inspiration |
| „Note to God” | 44 | – | – | 35 | – | – | ||
| 2010 | „Pyramid” (featuring Iyaz) | 56 | – | 1 | 41 | 77 [80] |
8 [81] |
Charice (2010) |
| Współpraca z innymi artystami | ||||||||
| 2009 | „Have Yourself a Merry Little Christmas” (David Archuleta featuring Charice) |
– | 22 [82] |
– | – | – | – | Christmas from the Heart |
| „–” oznacza, iż singiel nie wszedł na listę przebojów / nie był wydany w danym kraju | ||||||||
| Rok | Piosenka | Album |
|---|---|---|
| 2006 | „I’ll Be There” | Little Big Star |
| „Awit ng Kabutihang Asal” (wraz z finalistami Little Big Star) | Little Big Deeds | |
| „Handang Tumulong” | ||
| „Sana” (wraz z finalistami Little Big Star) | ||
| 2007 | „Smile” | H.O.P.E. (Healing of Pain and Enlightenment) |
| 2008 | „A Song for Mama” | Love Life (Life Songs & Life Stories of Boy Abunda) |
| „The Bodyguard Medley (I Have Nothing/I Will Always Love You)” | Hit Man: David Foster & Friends | |
| 2009 | „And I am Telling You (I’m Not Going)” | OPM Number 1's |
| „It Can Only Get Better” | I Move. I Give. I Love. | |
| „Note to God” | NOW That’s What I Call Music, Vol 31 | |
| „Have Yourself A Merry Little Christmas” (David Archuleta feat. Charice) | Christmas from the Heart | |
| „The Christmas Song” | A Very Special Christmas Vol.7 | |
| „No One” (The Chipettes feat. Charice) | Alvin i wiewiórki 2. Ścieżka dźwiękowa |
| Rok | Tytuł | Reżyser |
|---|---|---|
| 2008 | „It Can Only Get Better” | |
| 2009 | Always You” | |
| 2010 | „Pyramid” (featuring Iyaz) | Scott Speer |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
