Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jak w zwierciadle (szw. Såsom i en spegel) – szwedzki film fabularny z 1961 roku, laureat Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego w roku 1962. Pierwsza część „trylogii pionowej” Ingmara Bergmana[1]. Film ponownie został wprowadzony do polskich kin 26 stycznia 2007 roku ze względu na przypomnienie dzieł Bergmana.
Gatunek | |
---|---|
Data premiery | |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
89 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role |
Harriet Andersson, |
Muzyka |
Erik Nordgren, Johann Sebastian Bach |
Zdjęcia | |
Scenografia |
Per Axel Lundgren |
Kostiumy |
Mago |
Montaż |
Ulla Ryghe |
Produkcja |
Allan Ekelund |
Dystrybucja | |
Nagrody | |
Oscar w roku 1962. |
Film jest pierwszą częścią „trylogii pionowej" Ingmara Bergmana zajmującą się problemem relacji pomiędzy człowiekiem a Bogiem. Tytuł filmu zaczerpnięty jest z Hymnu o Miłości autorstwa św. Pawła. Akcja, osadzona na wyspie, ukazuje wzajemne relacje pomiędzy chorą na schizofrenię Karin a członkami jej najbliższej rodziny. Klaustrofobiczna scenografia wyspy jest miejscem rodzinnego dramatu; zaniku uczuć, będącego zarówno skutkiem, jak i przyczyną braku porozumienia pomiędzy członkami rodziny. W Jak w zwierciadle można zaobserwować również próby określenia wiary przez bohaterów borykających się z tradycyjną koncepcją Boga. Film zrealizowany w ascetycznej formie, w skąpej scenografii, zapoczątkuje rozrachunek Bergmana z protestanckim wychowaniem, kontynuowany w dalszych częściach trylogii, tj. Gościach Wieczerzy Pańskiej i Milczeniu.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.