Loading AI tools
polska orientaliska Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jadwiga Pstrusińska (ur. 1 marca 1947 w Krakowie[1]) – polska orientalistka, przede wszystkim w zakresie afganologii, członkini Komitetu Nauk Orientalistycznych PAN (od 1996), pracowniczka naukowa Zakładu Iranistyki Instytutu Orientalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego (1970–2011) oraz Zakładu Iranistyki Wydziału Orientalistycznego UW (2007–2017)[2][3]. Podróżniczka, tłumaczka poezji afgańskiej[4].
(2010) | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Profesor doktor habilitowana nauk humanistycznych | |
Specjalność: afganologia, socjolingwistyka, orientalistyka, badania interdyscyplinarne | |
Habilitacja |
1992 – językoznawstwo |
Profesura |
17 maja 2006 |
Polska Akademia Nauk | |
Status |
członkini Komitetu Nauk Orientalistycznych |
Wykładowczyni | |
Instytut |
Zakład Iranistyki Instytutu Orientalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego |
Córka Antoniny Zofii Wiśniowskiej i Henryka Pstrusińskiego, Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata, pseudonim AK „Pik”[5].
Od 1970 roku pracowniczka Zakładu Iranistyki Instytutu Filologii Orientalnej UJ. W latach 1973–1976 prowadziła badania w Afganistanie i studiowała na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Kabulskiego[6]. Habilitowała się w 1992 na UJ na podstawie pracy w dyscyplinie językoznawstwa Afghanistan 1989 in sociolinguistic perspective[2]. Wypromowała doktorat Piotra Kłodkowskiego[7] oraz Karoliny Rakowieckiej[8].
W latach 1986–1989 przebywała na Uniwersytecie Oksfordzkim jako Research Assistant oraz Tutor (Department of Ethnology we współpracy z Refugee Studies Programme, Oxford Department of International Development)[6].
W latach 1992–1993 wicedyrektorka Instytutu Filologii Orientalnej UJ. W latach 1994–1999 kierowniczka Zakładu Iranistyki IFO UJ. W latach 1993–1997 kierowniczka Pracowni Źródeł Orientalnych i Numizmatyki IFO UJ[6]. Założycielka i wieloletnia (2000–2010) kierowniczka autorskiej Pracowni Interdyscyplinarnych Badań Eurazjatyckich Uniwersytetu Jagiellońskiego[9]. Twórczyni projektu Archiwum Afganologicznego liczącego kilka tysięcy skatalogowanych pozycji – książek, broszur, nadbitek artykułów, czasopism, map, wycinków prasowych[10].
W latach 2005–2007 wiceprezydent European Society for Central Asian Studies, członkini Advisory Board (rady konsultacyjnej)[11], Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego (1970–1992).
W 2006 otrzymała nominację profesorską[12]. Od 2007 pracownik Zakładu Iranistyki Wydziału Orientalistyki Uniwersytetu Warszawskiego, początkowo na stanowisku profesor zwyczajnej[2]. W latach 2002–2016 niezależny ekspert w zakresie języków i kultur Afganistanu przy szwajcarskim Ministerstwie Sprawiedliwości i Policji[6]. W 2017 weszła w skład Rady Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie[13]. Od roku 2021 jest też członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.[14]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.