Języki batackie

Języki batackie – grupa siedmiu spokrewnionych języków austronezyjskich używanych przez Bataków na Sumatrze. Dzielą się na trzy grupy:

• Północne: dairi, karo, alas-kluet
• Simalungun
• Południowe: angkola, toba, mandailing

Języki batackie

Obszar	Sumatra (Indonezja)
Użytkownicy	Batakowie
Klasyfikacja genetyczna	języki austronezyjskie języki malajsko-polinezyjskie języki batackie
Podział	• grupa północna • język batak simalungun • grupa południowa
Kody rodziny językowej
ISO 639-5	btk
Glottolog	toba1265
Występowanie
Rozprzestrzenienie geograficzne języków batackich
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode.

Języki z grup północnej i południowej nie są wzajemnie zrozumiałe^[1]. W starszej literaturze języki batackie opisywano jako dialekty jednego języka batackiego, aczkolwiek różnice między nimi (w zakresie słownictwa i fonologii) są na tyle poważne, że powinny być rozpatrywane jako odrębne języki. Taka też praktyka funkcjonuje w nowszym piśmiennictwie lingwistycznym^[2]. W wąskim znaczeniu nazwa „batak” odnosi się wyłącznie do batak toba^[3].

Języki batackie zostały powiązane z językami wysp u zachodniego wybrzeża Sumatry (simeulue, sikule, nias, mentawai i enggano) oraz językiem gayo, przy czym nie jest jasne, czy wszystkie te języki tworzą spójną grupę genetyczną^[4].

Historycznie zapisywane były pismem batackim. Dziś stosuje się przede wszystkim alfabet łaciński^[5].