Język bisznuprija-manipuri

Język bisznuprija-manipuri (ইমার ঠার/বিষ্ণুপ্রিয়া মণিপুরী) – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się około 120 tys. osób, zamieszkujących głównie indyjskie stany: Asam, Tripura, Manipur, oraz Bangladesz i Birmę.

বিষ্ণুপ্রিয়া মণিপুরী

Obszar	Indie (stany Assam i Tripura, Bangladesz, Birma
Liczba mówiących	120 tys.[1]
Pismo/alfabet	bengalskie
Klasyfikacja genetyczna
Języki indoeuropejskie Języki indoirańskie Języki indoaryjskie Języki bengalsko-asamskie Język bisznuprija-manipuri
Status oficjalny
UNESCO	2 wrażliwy↗
Ethnologue	4 edukacyjny↗
Kody języka
ISO 639-3	bpy
IETF	bpy
Glottolog	bish1244
Ethnologue	bpy
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Wikipedia w języku bisznuprija-manipuri
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Jest blisko spokrewniony z językami orija, asamskim i bengalskim^[2].

Liczbę użytkowników na terenie Indii ocenia się na 77 tysięcy^[3]. W Bangladeszu ma 40 tys. użytkowników (2003)^[1]. W użyciu są też języki bengalski i meitei^[1].

Historycznie (XIII–XIX w.) służył jako regionalna lingua franca^[4]. Został poddany wpływom języka meitei^[4].

Angielska nazwa języka, Bishnupriya Manipuri, została wprowadzona w końcu XIX wieku przez dr. G. A. Griersona.

Jest zapisywany pismem bengalskim^[1].