Remove ads
Józef Kowalski (ur. 2 lutego 1900 w Wicyniu, zm. 7 grudnia 2013[1] w Tursku) – polski wojskowy, kapitan, najdłużej żyjący weteran wojny polsko-bolszewickiej[2], superstulatek.
 | |
 kapitan | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1918–1939 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   | |
.png){kind=small}
Urodził się 2 lutego 1900 we wsi Wicyń (obecnie Smerekiwka, Ukraina) jako syn Wawrzyńca (1872–1932) i Heleny (1881–1936) Kowalskich. Krótko był strzelcem w armii austro-węgierskiej (wrzesień – listopad 1918). Od lutego 1919 żołnierz wojska polskiego. W 1920, w trakcie wojny polsko-bolszewickiej, walczył w 22 Pułku Ułanów Podkarpackich. Brał udział w Bitwie pod Komarowem niedaleko Zamościa, gdzie 31 sierpnia 1920 polska kawaleria rozbiła trzon sił Konarmii Budionnego. Konfrontacja ta była największym starciem konnicy w wojnie polsko-bolszewickiej i ostatnią wielką bitwą kawaleryjską w historii Europy[3].
W latach 20. XX wieku ukończył szkołę oficerską. Jako porucznik rezerwy odszedł do cywila w 1926[potrzebny przypis]. W okresie 20-lecia międzywojennego prowadził gospodarstwo rolne. II wojnę światową spędził w niemieckim obozie pracy, skąd udało mu się uciec ze współwięźniem. Po zakończeniu wojny osiedlił się w Przemysławiu pod Krzeszycami. Tam pochował swoich najbliższych. Do 1993 prowadził gospodarstwo rolne. Gdy stan jego zdrowia się pogorszył, przekazał ziemię Skarbowi Państwa i 9 grudnia 1994 zamieszkał w Domu Pomocy Społecznej w Tursku. W dniu swoich 110. urodzin został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].
Decyzją ministra obrony narodowej Tomasza Siemoniaka z 15 lutego 2012 Józef Kowalski został awansowany do stopnia kapitana Wojska Polskiego[2][5].
16 sierpnia 2012, dzień po 92. rocznicy Bitwy Warszawskiej, nadano mu tytuł honorowego obywatela Wołomina[6]. Józef Kowalski był także honorowym obywatelem Radzymina[7].
4 kwietnia 2013, Józefa Kowalskiego odwiedziła delegacja z Radzymina, podczas której otrzymał od gości okolicznościowy list oraz certyfikat nadający mu członkostwo w Stowarzyszeniu Miłośników Miasta Radzymin i Bitwy Warszawskiej 1920 roku, a sam przekazał prezesowi, Pawłowi Kozakiewiczowi symboliczne prawo do kultywowania pamięci o wydarzeniach z 1920 roku, w ramach czego przekazał na jego ręce ułańską szablę[8][9]. 9 czerwca 2013 w Radzyminie odbył się I Piknik Kawaleryjski im. kpt. Józefa Kowalskiego[10].
Zmarł 7 grudnia 2013, w wieku 113 lat[11]. 11 grudnia 2013 pochowany został na cmentarzu w Krzeszycach[12].
Remove ads
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2010[13]
- Medal „Pro Memoria” – 2010[14]
- Państwowa Odznaka Sportowa[15]
- Wyróżnienie „Zasłużony dla Warszawy” (nr leg. 1391) – 2010[16]
- Ignacy Skowron, ostatni obrońca Westerplatte
- Lista najstarszych ludzi w Polsce
- Najstarsi ludzie
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads