Józef Gruszka (1890–1937)

Józef Gruszka (ur. 5 maja 1890 w Zabrzegu, zm. 18 listopada 1937 w Warszawie) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Ten artykuł dotyczy oficera. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Józef Gruszka

podpułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia	5 maja 1890 Zabrzeg
Data i miejsce śmierci	18 listopada 1937 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	do 1937
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Jednostki	75 Pułk Piechoty 74 Górnośląski Pułk Piechoty 39 Pułk Piechoty Strzelców Lwowskich
Stanowiska	dowódca batalionu zastępca dowódcy pułku dowódcy pułku piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Pułkownik Józef Gruszka z żoną Lidią, rok 1931

Wspomnienie pośmiertne

Życiorys

Urodził się 5 grudnia 1890 roku w Zabrzegu. Ukończył wyższe studia filologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. 19 lutego 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z dniem 1 listopada 1918 roku, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1916 roku i przydzielony do Dowództwa Powiatu Nowy Sącz na stanowisko adiutanta^[1]. 6 marca 1919 roku otrzymał przydział do Tymczasowych Kursów Pedagogicznych przy Departamencie Szkolnictwa Wojskowego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie^[2].

1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Dowództwie Miasta Warszawy, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 1 pułk Strzelców Podhalańskich^[3]. W tym samym roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza I Kursu Normalnego 1921–1923. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 117. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był w dalszym ciągu 1 pułk Strzelców Podhalańskich^[4]. Z dniem 1 października 1923 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera sztabu generalnego, został przeniesiony do Oddziału I Sztabu Generalnego w Warszawie. Będąc słuchaczem Wyższej Szkoły Wojennej, a następnie pełniąc służbę sztabową pozostawał oficerem nadetatowym 4 pułku Strzelców Podhalańskich w Cieszynie^[5]. 31 marca 1924 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 48. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6]. Z dniem 2 stycznia 1929 roku został przeniesiony z Oddziału I Sztabu Generalnego do 75 pułku piechoty w Chorzowie na stanowisko dowódcy batalionu^[7]. 24 grudnia 1929 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 6. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 21 stycznia 1930 roku otrzymał przeniesienie do 74 pułku piechoty w Lublińcu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[8]. 22 grudnia 1934 roku został dowódcą 39 pułku piechoty Strzelców Lwowskich w Jarosławiu^[9].

Zmarł 18 listopada 1937 roku w szpitalu Ujazdowskim w Warszawie. Pochowany 21 listopada 1937 roku na cmentarzu wojskowym w Jarosławiu.

Był żonaty z Lidią^[10].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)^[11]
• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi (16 marca 1928)^[12]

Przypisy

1. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 23 z 1 marca 1919 roku, poz. 747. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 25 z 6 marca 1919 roku, poz. 819.
2. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 26 z 8 marca 1919 roku, poz. 842.
3. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 224, 642.
4. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 39.
5. Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 385, 405, 1500. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 8, 332, 348. Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 120, 171.
6. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 169.
7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 332.
8. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 21 stycznia 1930 roku, s. 8. Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 23, 602. Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 1 lipiec 1933 r. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1933, s. 12.
9. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 12 z 22 grudnia 1934 roku, s. 257. Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 11.
10. Podziękowanie Lidii Gruszkowej wszystkim, którzy wzięli udział w pogrzebie ś.p. męża..., „Polska Zbrojna” Nr 335 z 4 grudnia 1937 roku, s. 5. Nekrolog, „Polska Zbrojna” Nr 322 z 21 listopada 1937 roku, s. 4.
11. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 632 „za zasługi na polu organizacji wojska”.
12. M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89 „za zasługi na polu organizacji wojska”.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.