Loading AI tools
polski duchowny rzymskokatolicki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ireneusz Józef Pękalski[1] (ur. 9 marca 1950 w Tomaszowie Mazowieckim) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi w latach 1993–2000, biskup pomocniczy łódzki od 2000.
| Biskup tytularny Castello di Tingizio | |||
.JPG) Ireneusz Pękalski (2013) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 marca 1950 | ||
| Biskup pomocniczy łódzki | |||
| Okres sprawowania |
od 2000 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
2 czerwca 1974 | ||
| Nominacja biskupia |
11 grudnia 1999 | ||
| Sakra biskupia |
8 stycznia 2000 | ||
| Data konsekracji |
8 stycznia 2000 |
|---|---|
| Miejscowość |
Łódź |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Urodził się 9 marca 1950 w Tomaszowie Mazowieckim[2]. W 1968 ukończył tamtejsze II Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego[3]. Studiował w Seminarium Duchownym w Łodzi[2]. Święceń prezbiteratu udzielił mu w 2 czerwca 1974 biskup diecezjalny łódzki Józef Rozwadowski[1]. Dalsze studia odbył w zakresie prawa kanonicznego w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie i na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Na Wydziale Prawa Kanonicznego rzymskiego uniwersytetu uzyskał w 1981 doktorat[2].
Pracował jako wikariusz w parafii Ksawerów. Był notariuszem kurii biskupiej w Łodzi, obrońcą węzła małżeńskiego oraz sędzią w trybunale kościelnym. Został sekretarzem rady kapłańskiej i członkiem kolegium konsultorów. Był wicepostulatorem w procesie beatyfikacyjnym Wandy Malczewskiej[2]. W latach 1993–2000 pełnił funkcję redaktora naczelnego „Łódzkich Studiów Teologicznych”[4]. Brał udział w III Synodzie Archidiecezji Łódzkiej. W 1993 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości, a w 1997 został kanonikiem gremialnym Kapituły Archikatedralnej Łódzkiej[2].
W Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi prowadził wykłady z prawa kanonicznego i lektoraty łaciny. W latach 1987–1993 był prorektorem, a w latach 1993–2000 rektorem tego seminarium. Prawo kanoniczne wykładał ponadto w Instytucie Teologicznym i w Łódzkim Ośrodku Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie[2].
11 grudnia 1999 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji łódzkiej ze stolicą tytularną Castello di Tingizio[5][6]. Święcenia biskupie otrzymał 8 stycznia 2000 w archikatedrze łódzkiej[7]. Udzielił mu ich arcybiskup metropolita łódzki Władysław Ziółek, któremu asystowali arcybiskup Janusz Bolonek, nuncjusz apostolski w Urugwaju, i Adam Lepa, biskup pomocniczy łódzki[1]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Omnibus omnia” (Wszystkim dla wszystkich)[8]. W archidiecezji objął urząd wikariusza generalnego. W 2014 został ustanowiony dziekanem Kapituły Archikatedralnej Łódzkiej[2].
W strukturach Konferencji Episkopatu Polski został delegatem ds. Duszpasterstwa Kobiet, a ponadto członkiem Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów oraz Rady ds. Ekumenizmu[2].
W 2014 nadano mu tytuł honorowego obywatela Tomaszowa Mazowieckiego[9].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
