Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Industry Standard Architecture (ISA, architektura w standardzie przemysłowym) – standard magistrali oraz złącza kart rozszerzeń dla komputerów osobistych, wprowadzona w wersji ośmiobitowej, w 1981 roku wraz z wprowadzeniem komputerów IBM PC obsługiwanych przez procesory z ośmiobitową zewnętrzną szyną danych Intel 8088. Magistrala została rozszerzona do standardu 16 bitowego w komputerach IBM PC/AT wyposażonych w procesor Intel 80286. Magistrala w wersji 16 bitowej była zgodna z 8 bitową, ale większa szybkość taktowania mogła powodować niepoprawność działania kart rozszerzeń.
W latach 90 XX wieku standardy PCI i AGP zaczęły wypierać ISA. Mimo znaczącego spadku używalności, jeszcze na początku XXI wieku ISA stosowano dla celów specyficznych przemysłów czy wojskowości[1][2].
Wybrane parametry 16 bitowej magistrali ISA:
Pod koniec lat dziewięćdziesiątych XX wieku znaczenie tej magistrali zaczęło maleć, a jej funkcje przejmował standard PCI.
Jedną z odmian ISA jest złącze PCMCIA, stosowane w komputerach przenośnych. Rozszerzeniem standardu dla procesorów 32 bitowych była EISA.
8 bitowa ISA
| szerokość szyny | 8 bit |
| kompatybilna z | 8 bit ISA |
| liczba kontaktów | 62 |
| Vcc | +5 V, -5 V, +12 V, -12 V |
| zegar | 4.77 MHz |
16 bitowa ISA
| szerokość szyny | 16 bit |
| kompatybilna z | 8 bit ISA, 16 bit ISA |
| liczba kontaktów | 98 |
| Vcc | +5 V, -5 V, +12 V, -12 V |
| zegar | 8.33 MHz |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.