Indianapolis Olympians

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Indianapolis Olympiansamerykański klub koszykarski z siedzibą w Indianapolis działający w latach 1949–1953.

Szybkie fakty Barwy, Data założenia ...
Indianapolis Olympians
Barwy

       

Data założenia

1949

Data rozwiązania

1953

Liga

NBA
Dywizja Zachodnia (1949–1953)

Państwo

 Stany Zjednoczone

Adres

Indianapolis, Indiana

Hala sportowa

Hinkle Fieldhouse

Trener

Cliff Barker (1949–1951 – grający trener),
Wally Jones (1951 – grający trener),
Herm Schaefer (1951–1953)

Zamknij

Historia

Podsumowanie
Perspektywa

Zespół Olympians został stworzony w 1949 roku, aby zastąpić w lidze Indianapolis Jets. Liderami zespołu byli Alex Groza oraz Ralph Beard, dwaj złoci medaliści Igrzysk Olimpijskich w Londynie (1948). Oprócz nich w składzie znajdowało się jeszcze dwóch innych członków drużyny olimpijskiej, Cliff Barker i Wallace Jones, którzy pełnili też funkcję głównego trenera.

W swoim inauguracyjnym sezonie zespół uzyskał najlepszy wynik w dywizji zachodniej NBA – 39–25. W półfinałach dywizji pokonali oni Sheboygan Red Skins 2–1, po czym ulegli Anderson Packers 1–2[1]. Alex Groza został liderem ligi w skuteczności rzutów z gry i zaliczono go do pierwszego składu najlepszych graczy NBA. W drugim składzie znalazł się natomiast Ralph Beard[1].

Podczas rozgrywek 1950/51 wśród zawodników brylowali ponownie Alex Groza i Ralph Beard, którzy zostali zaliczeni do pierwszego składu ligi oraz wystąpili w NBA All-Star Game[2][3]. Olympians z wynikiem 31–37 zajęli przedostatnie miejsce w swojej dywizji, niemniej zdołali awansować do rozgrywek play-off. Tam niestety już pierwszej rundzie musieli uznać wyższość Minneapolis Lakers, ulegając 1–2[4]. Po zakończeniu sezonu ówczesny komisarz NBA – Maurice Podoloff, zawiesił Grozę i Bearda, po tym kiedy na jaw wyszła sprawa z tzw. "goleniem punktów", jeszcze w trakcie ich karier akademickich[5].

Przez kolejne dwa lata zespół był eliminowany już w pierwszej rundzie play-off za sprawą Minneapolis Lakers. Miejsce zawieszonych filarów zespołu (Groza, Beard) zajęli w meczu gwiazdLeo Barnhorst oraz Paul Walther[6].

Po zakończeniu sezonu 1952/53 zespół został rozwiązany. W trakcie czterech lat swojej egzystencji zanotował bilans 132 zwycięstw i 137 porażek.

Osiągnięcia

  • 1950 – Lider Dywizji Zachodniej NBA (sezon zasadniczy)

Liderzy statystyczni NBA

  • Alex Groza - 2-krotny lider NBA w skuteczności rzutów z gry (1950 - 47,8%, 1951 – 47%)[1][4]

Klubowi liderzy strzelców

Wyniki sezon po sezonie

Więcej informacji Sezon, Wyg. ...
SezonWyg.Przeg.OdsetekWyniki play-offPrzyp.
1949–50392560,9%Wygrana z Sheboygan Red Skins (2–1) – Półfinały Dywizji Zachodniej;
Przegrana z Anderson Packers (1–2) – Finał Dywizji Zachodniej
[1]
1950–51313745,6%Przegrana z Minneapolis Lakers (1–2) – Półfinały Dywizji Zachodniej[4]
1951–52343251,5%Przegrana z Minneapolis Lakers (0–2) – Półfinały Dywizji Zachodniej[11]
1952–53284339,4%Przegrana z Minneapolis Lakers (0–2) – Półfinały Dywizji Zachodniej[12]
Zamknij

Nagrody indywidualne

All-NBA First Team (piątka najlepszych zawodników ligi)

All-NBA Second Team (druga piątka najlepszych zawodników ligi)

Uczestnicy All-Star Game

Olympians All-Time Team[14]

Historyczne składy

1949/50
1950/51
1951/52
1952/53

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.