Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Indiana Pacers
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Indiana Pacers – amerykański klub koszykarski, mający siedzibę w Indianapolis, w stanie Indiana. Występują w Central Division, Konferencji Wschodniej w National Basketball Association (NBA). Domowe spotkania Pacers rozgrywają w Bankers Life Fieldhouse. Do tej pory największym sukcesem klubu był występ w finałach NBA w 2000 roku, przegrany z Los Angeles Lakers[1].
Remove ads
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Przez pierwsze 9 lat klub grał w lidze ABA, zdobywając tam 3 mistrzostwa, a pięciokrotnie grając w finale. W 1976, razem z New York Nets, Denver Nuggets i San Antonio Spurs, Pacers dołączyli do NBA. Przez pierwsze lata pobytu w nowej lidze klub był w trudnej sytuacji finansowej, co rzutowało także na wyniki sportowe. Do tego dochodziły słabe wybory w drafcie i nie najszczęśliwsza polityka kadrowa. Jedyne sukcesy przez pierwsze 13 lat gry w NBA to dwukrotne wejście do fazy playoff oraz występ dwóch graczy Billy Knighta i Dona Buse w All-Star Game w 1977.
Sytuacja zmieniła się pod koniec lat 80., po wyborze w kolejnych draftach dwóch przyszłych gwiazd zespołu – Reggie Millera i Rika Smitsa oraz pozyskaniu w udanej wymianie Detlefa Schrempfa. W 1990 Reggie Miller zagrał w meczu gwiazd, a klub regularnie zaczął pojawiać się w fazie playoff (choć niestety odpadał w pierwszych rundach). W następnym sezonie Schrempf zdobył tytuł najlepszego rezerwowego ligi, a w 1993 wystąpił w Meczu Gwiazd.
W 1994 klub osiągnął pierwszy duży sukces, dochodząc do finału konferencji, przegranego z New York Knicks. Wspaniałe występy Reggiego Millera w finałowych grach zaowocowały powołaniem go do drugiego Dream Teamu, który zdobył mistrzostwo świata w 1994. Rok później zespół wywalczył pierwszy tytuł mistrza Konferencji Wschodniej oraz drugi raz wystąpił w finałach konferencji, ulegając tam Orlando Magic.
Po dwóch latach słabszych występów w 1997 Pacers zatrudnili na stanowisku trenera, pochodzącego z Indiany, byłego wybitnego koszykarza Larry’ego Birda. Bird, mając do dyspozycji m.in. Chrisa Mullina, Dale’a Davisa, Antonio Davisa i Derricka McKey doprowadził zespół w następnym roku do finału konferencji, w którym zespół przegrał po wspaniałej walce z kończącymi mistrzowski cykl Chicago Bulls. Kolejny rok to kolejny występ w finale konferencji, zakończony porażką z Knicks, ale już rok 2000 to największy sukces w historii zespołu – pierwszy występ w finałach NBA. Niestety, na drodze Pacers stanął po raz kolejny Phil Jackson, prowadzący tym razem Los Angeles Lakers.
Po tym sezonie odeszła większość gwiazd zespołu, z trenerem Birdem na czele. Całkowicie przebudowany zespół, z wciąż aktywnym Reggie Millerem oraz młodymi gwiazdami Ronem Artestem i Jermaine O’Nealem, dość regularnie występował w playoffach, ale nie odnosił większych sukcesów. Nawet, powołany na prezydenta ds. operacji koszykarskich, Larry Bird nie zdołał tego zmienić. Największym echem z udziałem Pacers w ostatnich latach odbiła się awantura podczas meczu z Detroit Pistons, 19 listopada 2004, po której wielu zawodników zostało zawieszonych.
Po sezonie 2004-2005 karierę zakończył największy gracz w historii Indiana Pacers – Reggie Miller.
Remove ads
Zawodnicy
Podsumowanie
Perspektywa
Kadra w sezonie 2021/22
Stan na 26 października 2021[2]
Trener: Rick Carlisle
Asystenci: Lloyd Pierce • Ronald Nored • Mike Weinar • Jenny Boucek
Międzynarodowe prawa
Remove ads
Zastrzeżone numery
1 Jako trener; numer reprezentuje liczbę 529 zwycięstw z Pacers.
Włączeni do Koszykarskiej Galerii Sław
a Bird i Thomas zostali wybrani jako zawodnicy, nie trenerzy.
Statystyczni liderzy ABA/NBA
Liderzy strzelców
- George McGinnis – 1975 (ABA)[4]
Liderzy w zbiórkach
- Mel Daniels – 1969 (ABA)[5], 1971 (ABA)[6]
Liderzy w asystach[7]
- Mark Jackson – 1997
- Don Buse – 1976 (ABA)[8], 1977
Liderzy w przechwytach[9]
Liderzy w skuteczności rzutów wolnych[10]
- Reggie Miller – 1991, 1999, 2001–2002, 2005
- Chris Mullin – 1998
- Bill Keller – 1973 (ABA)[11]
Remove ads
Statystyczni liderzy wszech czasów klubu
- Razem
- Gry: Reggie Miller (1389)
- Minuty: Miller (47621)
- Celne z gry: Miller (8241)
- Oddane z gry: Miller (17699)
- Celne za 3 punkty: Miller (2560)
- Oddane za 3 punkty: Miller (6486)
- Celne wolne: Miller (6237)
- Oddane wolne: Miller (7026)
- Zbiórki w ataku: Dale Davis (2276)
- Zbiórki w obronie: Mel Daniels (5461)
- Zbiórki razem: Daniels (7643)
- Asysty: Miller (4141)
- Przechwyty: Miller (1505)
- Bloki: Jermaine O’Neal (1247)
- Straty: Miller (2409)
- Faule: Rik Smits (3011)
- Punkty: Miller (25279)
- Średnie
- Minuty: Mel Daniels (37,07)
- Celne z gry: Chuck Person
- Oddane z gry: Person (16,33)
- Celne za 3 punkty: Reggie Miller (1,84)
- Oddane za 3 punkty: Stephen Jackson (4,73)
- Celne wolne: Detlef Schrempf (5,31)
- Oddane wolne: George McGinnis (7,05)
- Zbiórki w ataku: Daniels (4,56)
- Zbiórki w obronie: Daniels (11,40)
- Zbiórki razem: Daniels (15,96)
- Asysty: Mark Jackson (8,13)
- Przechwyty: Don Buse (2,55)
- Bloki: Jermaine O’Neal (2,46)
- Straty: Ricky Sobers (4,10)
- Faule: James Edwards (4,04)
- Punkty: Danny Granger (25,8)
- Średnie na 48 minut
- Celne z gry: Billy Knight (11,41)
- Oddane z gry: George McGinnis (23,53)
- Celne za 3 punkty: Chris Mullin (2,74)
- Oddane za 3 punkty: Reggie Miller (6,54)
- Celne wolne: Detlef Schrempf (7,57)
- Oddane wolne: McGinnis (10,33)
- Zbiórki w ataku: Mel Bennett (6,38)
- Zbiórki w obronie: Mel Daniels (14,76)
- Zbiórki razem: Daniels (20,66)
- Asysty: Mark Jackson (13,09)
- Przechwyty: Dudley Bradley (4,89)
- Bloki: Granville Waiters (3,55)
- Straty: McGinnis (5,77)
- Faule: Greg Dreiling (10,57)
- Punkty: Knight (29,09)
Remove ads
Nagrody i wyróżnienia
Podsumowanie
Perspektywa
ABA
- Mel Daniels - 1969, 1971
- George McGinnis - 1975
- Roger Brown - 1970
- Freddie Lewis - 1972
- George McGinnis - 1973
- Mel Daniels - 1971
- Mel Daniels - 1969, 1970, 1971
- Roger Brown - 1971
- George McGinnis - 1974, 1975
- Billy Knight - 1976
- Roger Brown - 1968, 1970
- Bob Netolicky -1970
- George McGinnis - 1973
- Mel Daniels - 1973
- Don Buse - 1976
- Don Buse - 1975, 1976
- Bob Netolicky - 1968
- George McGinnis - 1972
- Billy Knight - 1975
Nominowani do meczu gwiazd ABA[13]
- Roger Brown - 1968, 1970–1972
- Freddie Lewis - 1968, 1970, 1972
- Bob Netolicky - 1968–1971
- Mel Daniels - 1969–1974
- George McGinnis - 1973–1975
- Don Buse - 1976
- Billy Knight - 1976
NBA
- Ron Artest – 2004
- Chuck Person – 1987
- Detlef Schrempf – 1991, 1992
- Jalen Rose – 2000
- Jermaine O’Neal – 2002
- Danny Granger – 2009
- Paul George – 2013
- Victor Oladipo – 2018
- Jack McKinney – 1981
- Larry Bird – 1998
- Larry Bird – 2012
- Jermaine O’Neal – 2004
- Reggie Miller – 1995, 1996, 1998
- Jermaine O’Neal – 2002, 2003
- Ron Artest – 2004
- Paul George – 2013, 2014, 2016
- Victor Oladipo – 2018
- Clark Kellogg – 1983
- Steve Stipanovich – 1984
- Chuck Person – 1987
- Rik Smits – 1989
- Jamaal Tinsley – 2002
- Danny Granger – 2006
- Paul George – 2011
- Myles Turner – 2016
NBA All-Defensive First Team[22]
- Don Buse – 1977
- Ron Artest – 2004, 2006
- Paul George - 2014
- Victor Oladipo – 2018
NBA All-Defensive Second Team[22]
- Dudley Bradley – 1981
- Micheal Williams – 1992
- Derrick McKey – 1995, 1996
- Ron Artest – 2003
- Paul George – 2013, 2016
- Roy Hibbert – 2014
NBA All-Star Weekend
Trenerzy składów All-Star[23]
- Larry Bird – 1998
- Isiah Thomas – 2003
- Rick Carlisle – 2004
- Frank Vogel – 2014
- Fred Jones - 2004
- Glenn Robinson III - 2017
Nominowani do NBA All-Star Game[13]
- Billy Knight – 1977
- Don Buse – 1977
- Reggie Miller – 1990, 1995, 1996, 1998, 2000
- Detlef Schrempf – 1993
- Rik Smits – 1998
- Dale Davis – 2000
- Jermaine O’Neal – 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007
- Brad Miller - 2003
- Ron Artest – 2004
- Danny Granger – 2009
- Roy Hibbert – 2012, 2014
- Paul George – 2013, 2014, 2016, 2017
Uczestnicy Rookie Challenge[25]
- Antonio Davis – 1994
- Erick Dampier – 1997
- Jamaal Tinsley – 2002, 2003
- Sarunas Jasikevicius – 2006
- Danny Granger – 2006, 2007
- Paul George – 2012
Remove ads
Sukcesy
Poszczególne sezony
Podsumowanie
Perspektywa
Na podstawie[26]:. Stan na koniec sezonu 2022/23
Remove ads
Sukcesy w ABA
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads