Huta Ferrum

Huta „Ferrum” (pierwotnie Rhein & Co; od grudnia 2004 roku Ferrum; zapis stylizowany FERRUM^[3]) – utworzona w 1874 roku huta żelaza znajdująca się w Katowicach przy ulicy Porcelanowej 11, na terenie dzielnicy Zawodzie. Jeden z największych producentów stalowych rur dużych średnic w Polsce. Produkty spółki są wykorzystywane m.in. w sieciach gazociągowych, petrochemicznych, ciepłowniczych, wodociągowych i kanalizacyjnych, w hydrotechnice, energetyce oraz w budownictwie^[4]. Notowana jest na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie^[5].

Huta „Ferrum”

Ferrum SA

Wejście na teren zakładu w 2017 roku
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Siedziba	Katowice
Adres	ul. Porcelanowa 11 40-246 Katowice
Data założenia	1874
Forma prawna	spółka akcyjna
Prezes	Krzysztof Kasprzycki[1]
Przewodniczący rady nadzorczej	Marek Warzecha[2]
Nr KRS	0000063239
Giełda	GPW
ISIN	PLFERUM00014
Symbol akcji	FERRUM (FER)
Dane finansowe
Kapitał zakładowy	178 946 488,65 zł
Położenie na mapie Katowic Huta „Ferrum”
Położenie na mapie Polski Huta „Ferrum”
Położenie na mapie województwa śląskiego Huta „Ferrum”
50°15′08,9″N 19°03′05,5″E
Strona internetowa

Historia[3]

Rurociągi z rur wyprodukowanych przez katowicką Hutę Ferrum ułożone przed II wojną światową w Japonii

• 1874 – założenie huty przez berlińską spółkę budowy maszyn Rhein & Co w Zawodziu.
• 1890 – fuzja z hutą „Jakob” i dalsze funkcjonowanie pod nazwą Ferrum.
• 1900 – wdrożenie technologii produkcji rur doprowadzających wodę do turbin o podwyższonej wytrzymałości i rozmiarach (do 3000 mm średnicy i 46 m długości^[6]), dzięki temu huta stała się renomowaną firmą wykonującą zamówienia dla inwestorów na całym świecie.
• 1901 – postępujący rozwój huty; powstanie kolonii robotniczej Ferrum.
• 1902 – dalsza internacjonalizacja, huta wytwarzała pierwszy rurociąg turbinowy dla Peru.
• 1909 – spółka przyjęła strukturę akcyjną, zmieniła nazwę na Ferrum Aktiongesellschaft^[7].
• 1914–1945 – wojny światowe powodują, że produkcja tymczasowo przestawiła się na potrzeby zmilitaryzowanej gospodarki niemieckiej.
• 1946 – spółka została znacjonalizowana i weszła w skład resortu hutnictwa.
• 1969 – przeprowadzenie modernizacji huty; produkty spółki importowały państwa Europy, Azji, Ameryki Północnej i Ameryki Południowej^[7].
• 1995 – przekształcenie huty z przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę akcyjną skarbu państwa i wdrożenie programu restrukturyzacji.
• 1997 – wejście na warszawską Giełdę Papierów Wartościowych.
• 2002 – wydzielenie z huty spółki-córki o nazwie ZKS Ferrum^[8].
• 2005 – zmiana nazwy huty na Ferrum SA
• 2018 – rozbudowa zakładu i wzrost mocy produkcyjnych poprzez instalację nowoczesnej linii rur spiralnie spawanych^[9].
• 2021 – rozszerzenie typoszeregu spiralnego o wysokospecjalistyczne rury 711×17,5 mm, wytwarzane jedynie przez wąskie grono producentów na świecie^[10].
• 2023 – przyjęcie „Strategii rozwoju FERRUM S.A. do roku 2029”^[11] oraz podpisanie listu intencyjnego z Katowicką Specjalną Strefą Ekonomiczną w ramach dalszego rozwoju Grupy.

Profil biznesowy

Przedsiębiorstwo Ferrum specjalizuje się w wytwarzaniu elementów metalowych. W spółce centralnej produkuje rury stalowe z izolacją zewnętrzną oraz wewnętrzną o średnicy do ponad 2 metrów. Spółka-córka ZKS Ferrum wytwarza wielkogabarytowe konstrukcje spawane^[12].

Produkty i usługi grupy Ferrum znajdują zastosowanie w następujących sektorach:

• Petrochemia: infrastruktura przesyłowa, gazociągi, rury przesyłu materiałów palnych, zbiorniki LPG, komory podziemne, autoklawy.
• Ciepłownictwo: sieci ciepłownicze, rury ciepłoodporne.
• Wodociągi i kanalizacja: infrastruktura przesyłowa.
• Budownictwo: rury konstrukcyjne, struktury nośne.
• Energetyka: rurociągi przemysłowe, infrastruktura OZE, korpusy generatorów i turbin jądrowych, elementy wież wiatrowych.
• Metalurgia: płaszcze wielkich pieców, konwertory, wieże obrotowe, kadzie.
• Przemysł: suszarnie, młyny kulowe, cylindry, bębny, cysterny, zbiorniki, walczaki, tuleje.
• Usługi: montaż, badania nieniszczące, obróbka mechaniczna i cieplna, zabezpieczenia antykorozyjne.

Wartość historyczna

Na terenie huty znajdują się obiekty zabytkowe objęte ochroną konserwatorską, będące świadectwem kultury materialnej: budynek dyrekcji, budynek księgowości, budynek biurowy administracji gospodarczej, magazyn topników, budynek oddziału wykonawstwa inwestycji^[13][14].

Pierwsza naukowa monografia zakładu powstała na Uniwersytecie Śląskim w 1976 roku pod kierunkiem doktora Antoniego Molendy^[15].