Remove ads
Holly Johnson, właśc. William Johnson (ur. 9 lutego 1960 w Liverpoolu[1]) – angielski muzyk i piosenkarz. W latach 80. należał do popularnego zespołu pop-rockowego Frankie Goes to Hollywood. Od 1989 roku prowadzi karierę solową, nagrywając muzykę w stylach pop, dance i house[2].
 | |
| Imię i nazwisko |
William Holly Johnson |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 lutego 1960 |
| Gatunki | |
| Zawód |
piosenkarz |
| Aktywność |
od 1977 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Zespoły | |
| Frankie Goes to Hollywood Big in Japan | |
| Strona internetowa | |
Swoją działalność muzyczną rozpoczął w 1977 roku w Liverpoolu jako basista w punk-rockowej grupie Big in Japan. Z zespołem tym nie osiągnął sukcesu i szybko się z nim rozstał. Pierwszy singel sygnowany własnym nazwiskiem, "Yankiee Rose", Holly wydał jeszcze w roku 1979. Rok później ukazał się drugi, "Hobo Joe", jednak oba spotkały się z niepowodzeniem.
Największą sławę zyskał w pierwszej połowie lat 80., jako wokalista i autor tekstów kwintetu Frankie Goes to Hollywood. Z zespołem tym nagrał dwie płyty studyjne i wylansował takie przeboje jak "Relax", "Two Tribes" i "The Power of Love". W 1987 roku, pomimo osiągnięcia wielkiego sukcesu, Holly rozstał się z zespołem. Głównym powodem odejścia był konflikt na tle finansowym z producentem Trevorem Hornem z wytwórni płytowej ZTT Records, który miał swój finał w sądzie.
Pierwszą solową płytę, zatytułowaną Blast, wydał w 1989 roku. Okazała się ona sporym sukcesem i dotarła do pierwszego miejsca na liście w Wielkiej Brytanii. Udało jej się także zdobyć status platynowej, a single "Love Train", "Americanos" i "Atomic City" stały się przebojami. W maju tego samego roku razem z innymi artystami nagrał charytatywny singel z coverem "Ferry 'Cross the Mersey" zespołu Gerry and the Pacemakers, który zdobył szczyt brytyjskiej i irlandzkiej listy przebojów. Idąc za ciosem, w 1990 roku Holly wypuścił album Hollelujah – de facto składankę zawierającą przeróbki i remiksy piosenek z płyty Blast.
Rok 1991 przyniósł kolejny taneczny album, Dreams That Money Can't Buy. Nie powtórzył on jednak sukcesu Blast, z powodu braku promocji ze strony wytwórni MCA Records. Stosunki piosenkarza z firmą znacznie się pogorszyły i jeszcze przed wydaniem tej płyty Johnson opuścił MCA. W listopadzie tego samego roku odkrył, że jest nosicielem wirusa HIV. Informację tę oficjalnie ogłosił dwa lata później w dzienniku The Times.
W roku 1994 wydał autobiografię A Bone in My Flute, która zebrała pozytywne recenzje i stała się bestsellerem. Napisał i nagrał piosenkę "Love & Hate" wspólnie z japońskim kompozytorem Ryūichi Sakamoto, a także solowy singel "Legendary Children", będący hołdem dla społeczności gejowskiej. Oba wydawnictwa nie osiągnęły jednak sukcesu komercyjnego.
W połowie lat 90. Holly poświęcił się swojej drugiej życiowej pasji – malarstwu[3]. Jego prace wystawiane były w takich galeriach jak Tate Liverpool czy londyńskiej Royal Academy. Rozpoczął współpracę z magazynami Details i Modern Painters.
Na rynek muzyczny powrócił wydaną w 1999 roku płytą Soulstream, wydaną przez jego własną wytwórnię Pleasuredome. Z tego albumu szerszym echem odbiła się tylko dyskotekowa wersja przeboju "The Power of Love" z czasów Frankie Goes to Hollywood. Johnson sam wyreżyserował teledysk do singla "Disco Heaven", w którym pojawił się Boy George.
W sierpniu 2009 poprowadził godzinną audycję radiową In the Beginning poświęconą grupie The Beatles w brytyjskim BBC Radio 2[4].
Remove ads
Jest homoseksualistą. W latach 1984–1994 był w związku ze swoim menedżerem Wolfgangiem Kuhle[5].
Albumy
Single
| Rok | Tytuł | Pozycje na listach | Album | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 [6] |
 [15] |
 [7] |
 [8] |
 [9] |
 [10] |
 [16] |
 [12] |
 [13] |
 [17] |
 [14] |
 [18] | |||
| 1989 | "Love Train" | 4 | 5 | 4 | 17 | 8 | 12 | 21 | 14 | 10 | 35 | 20 | 65 | Blast |
| "Americanos" | 4 | 6 | 2 | 1 | 4 | 8 | 10 | 7 | 6 | — | 10 | — | ||
| "Atomic City" | 18 | 9 | 16 | 19 | 10 | 40 | 29 | — | — | — | 20 | — | ||
| "Heaven's Here" | 62 | 22 | 58 | — | — | — | — | — | — | — | — | — | ||
| 1990 | "Where Has Love Gone?" | 73 | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | Dreams That Money Can't Buy |
| 1991 | "Across the Universe" | 99 | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | |
| "The People Want to Dance" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | ||
| 1994 | "Legendary Children (All of Them Queer)" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | Soulstream |
| 1998 | "Hallelujah!" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | |
| 1999 | "Disco Heaven" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | |
| "The Power of Love" | 56 | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | ||
| Gościnnie | ||||||||||||||
| 1989 | "Ferry 'Cross the Mersey" (z The Christians, P. McCartneyem, G. Marsdenem i Stock Aitken Waterman) |
1[19] | 1 | — | 15 | 11 | 21 | 15 | — | 4 | 45 | — | — | tylko na singlu |
| 1994 | "Love & Hate" (z Ryūichi Sakamoto) |
— | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | Sweet Revenge |
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads