Histogram

Histogram (z stgr. ιστos - „maszt”, γραµµα - „coś zapisanego”)^[1] – jeden z graficznych sposobów przedstawiania rozkładu empirycznego cechy ilościowej. Składa się z szeregu prostokątów umieszczonych na osi współrzędnych. Prostokąty te są z jednej strony wyznaczone przez przedziały klasowe (patrz: szereg rozdzielczy) wartości cechy, natomiast ich wysokość jest określona przez liczebności (lub częstości, ewentualnie gęstość częstości) elementów wpadających do określonego przedziału klasowego^[2].

Jeśli histogram pokazuje liczebności, a nie gęstość częstości, wówczas szerokości przedziałów powinny być równe.

Interpretacja histogramu

Przykładowy histogram

Przykładowa interpretacja histogramu z rysunku obok:

• luka w histogramie:
  • podejrzenie nieprawidłowego odczytu (brak danych),
  • podejrzenie błędu urządzenia pomiarowego.
• histogram z dwoma wierzchołkami:
  • tzw. rozkład dwumodalny, który powstaje często, gdy badana populacja jest połączeniem dwóch odrębnych populacji, np. połączono wyroby z różnych procesów wytwórczych.

Historia

Terminu „histogram” po raz pierwszy użył Karl Pearson^[1]. Najstarsze znane przedstawienie histogramu pojawia się w książce Williama Playfaira The Commercial and Political Atlas z 1786 r.^[1]

Zobacz też

Zobacz hasło histogram w Wikisłowniku

• wielobok liczebności
• krzywa liczebności
• wykres pudełkowy
• wykres słupkowy