Hipopotam[10] (Hippopotamus) – rodzaj ssaków parzystokopytnych z rodziny hipopotamowatych (Hippopotamidae).
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Zamknij
Rodzaj obejmuje jeden współcześnie występujący gatunek występujący w Afryce[11][12][13].
Długość ciała 290–355 cm, ogona 40–56 cm, wysokość w kłębie 150–165 cm; masa ciała 1000–4500 kg[12][14].
Rodzaj zdefiniował w 1758 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz w 10 wydaniu publikacji swojego autorstwa o tytule Systema Naturae[1]. Linneusz wymienił dwa gatunki – Hippopotamus amphibius Linnaeus, 1758 i Hippopotamus terrestris Linnaeus, 1758 – z których gatunkiem typowym jest (Linneuszowska tautonimia) Hippopotamus amphibius Linnaeus, 1758.
Etymologia
- Hippopotamus (Hippopothamus, Hippotamus, Hyppopotamus): gr. ιπποποταμος ippopotamos ‘hipopotam’, od ἱππος hippos ‘koń’; ποταμος potamos ‘rzeka’[15].
- Tetraprotodon (Tetraproctodon): gr. τετρα- tetra- ‘czworo-’, od τεσσαρες tessares ‘cztery’; πρωτο- prōto- ‘pierwszy’; οδους odous, οδων odōn ‘ząb’[16]. Gatunek typowy: autorzy wymienili pięć gatunków – Hippopotamus amphibius Linnaeus, 1758, †Hippopotamus antiquus Desmarest, 1822, †Hippopotamus minor Desmarest, 1822, †Hippopotamus medius Desmarest, 1822 i †Hippopotamus minimus Desmarest, 1822 – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Hippopotamus amphibius Linnaeus, 1758.
- Hippoleakius: rodzaj Hippopotamus Linnaeus, 1758; Louis Seymour Bazett Leakey (1903–1972), kenijski paleoantropolog i archeolog[7]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Hippopotamus gorgops Dietrich, 1928.
- Prechoeropsis: łac. prae ‘przed’; rodzaj Choeropsis Leidy, 1853][8]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Prechoeropsis pharaohensis Deraniyagala, 1948.
- Trilobophorus: gr. τρι- tri- ‘trój-’, od τρεις treis, τρια tria ‘trzy’; λοβος lobos ‘płatek’; -φορος -phoros ‘noszący’, od φερω pherō ‘nosić’[9]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Trilobophorus afarensis Gèze, 1985.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą współczesne[uwaga 4] gatunki[18][14][11][10]:
- Hippopotamus amphibius Linnaeus, 1758 – hipopotam nilowy
- Hippopotamus lemerlei A. Grandidier, 1868[19] – hipopotam malgaski – gatunek wymarły
- Hippopotamus madagascariensis Guldberg, 1883 – hipopotam madagaskarski – gatunek wymarły
Opisano również gatunki wymarłe[20][21]:
- Hippopotamus aethiopicus Coryndon & Coppens, 1975[22] (Afryka; pliocen–plejstocen).
- Hippopotamus afarensis (Gèze)[9] (Afryka; neogen).
- Hippopotamus andrewsi Arambourg, 1947[23] (Afryka; środkowy pliocen).
- Hippopotamus antiquus Desmarest, 1822[24] (Europa; wczesny i środkowy plejstocen).
- Hippopotamus creutzburgi Boekschoten & Sondaar, 1966[25] (Europa; plejstocen).
- Hippopotamus dulu (Boisserie, 2004)[26] (Afryka; wczesny pliocen).
- Hippopotamus gorgops Dietrich, 1928[27] (Afryka; plejstocen).
- Hippopotamus kaisensis Hopwood, 1926[28] (Afryka; plejstocen).
- Hippopotamus karumensis (Coryndon, 1977)[29] (Afryka; plejstocen).
- Hippopotamus laloumena Faure & Guérin, 1990[30] (Madagaskar; holocen)
- Hippopotamus melitensis Forsyth Major, 1902[31] (Madagaskar)
- Hippopotamus minor Desmarest, 1822[24] (Europa; plejstocen).
- Hippopotamus pentlandi C.E.H. Meyer, 1832[32] (Europa; plejstocen).
- Hippopotamus pharaohensis (Deraniyagala, 1948)[8] (Afryka; plejstocen).
- Hippopotamus protamphibius Arambourg, 1944[33] (Afryka; plejstocen).
Niepoprawna późniejsza pisownia Hippopotamus Linnaeus, 1758.
Nieuzasadniona poprawka Hippopotamus Linnaeus, 1758.
Niepoprawna późniejsza pisownia Tetraprotodon Falconer & Cautley, 1836.
W teriologii za taksony współczesne uważa się również gatunki wymarłe po 1500 roku[17].
C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 74. (łac.). P.E.P. Deraniyagala. Some fossil animals from Ceylon: part V. „Journal of the Royal Asiatic Society Ceylon Branch”. 37 (104), s. 226, 1947. (ang.). P.E.P. Deraniyagala. Some Scientific Results of Two Visits to Africa. „Spolia Zeylanica”. 25 (2), s. 22, 1948. (ang.). R. Gèze: Répartition paléoécologique et relations phylogénétiques des Hippopotamidae (Mammalia, Artiodactyla) du Néogène d’Afrique Orientale. W: Fondation Singer-Polignac (red.): L’environnement des Hominidés au Plio-Pléistocène. Paris: Masson, 1982, s. 92. ISBN 2-225-80250-5. (fr.). Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 169. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.). D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Hippopotamus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-04-04]. (ang.). Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 585. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.). N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Taxonomic overview. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-11-26]. (ang.). N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-11-26]. (ang.). S.C. Coryndon & Y. Coppens. Une espèce nouvelle d’Hippopotame nain du Plio-Pléistocène du basin du lac Rodolphe (Ethiopie, Kenya). „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. Série D. 280, s. 1777–1780, 1975. (fr.). C. Arambourg: Mission scientifique de l'Omo, 1932-1933. T. 1: Géologie - Anthropologie. Paris: P. Lechevalier, 1947, s. 328. (fr.). J.-R. Boisserie. A new species of Hippopotamidae (Mammalia, Artiodactyla) from the Sagantole Formation, Middle Awash, Ethiopia. „Bulletin de la Société Géologique de France”. 175 (5), s. 526, 2004. (ang.). W.O. Dietrich. Pleistocäne Deutsch–Ostafrikanische Hippopotamus–reste. „Wissenschaftliche Ergebnisse des Oldoway Expedetion Herausgeben Von Prof. Dr. Reck”. 3, s. 3–41, 1928. (niem.). A.T.A.T. Hopwood A.T.A.T., Fossil Mammalia, [w:] E.J.E.J. Wayland (red.), The geology and paleontology of the Kaiso Bone Beds, The Geological Survey of Uganda, Government Press, 1926 (Occasional Paper on Geological Survey in Uganda 2), s. 13–36 (ang.). S.C. Coryndon. The taxonomy and nomenclature of the Hippopotamidae (Mammalia, Artiodactyla) and a description of two new fossil species II. A description of two new species of Hexaprotodon. „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. 80 (2), s. 72–88, 1977. (ang.). M. Faure & C. Guérin. Hippopotamus laloumena nov. sp., la troisième espèce d’hippopotame holocène de Madagascar. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. Série 2, Mécanique, Physique, Chimie, Sciences de l’univers, Sciences de la Terre. 310, s. 1301, 1990. (fr.). Ch.I. Forsyth Major. Some Account of a nearly complete Skeleton of Hippopotamus Madagascariensis, Guldb., from Sirabé, Madagascar, obtained in 1895. „Geological Magazine”. 9 (5), s. 193–199, 1902. DOI: 10.1017/S0016756800181038. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne:
