Henryk Rajfer
polski aktor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Rajfer (ur. 13 stycznia 1954 w Katowicach) – polski aktor teatralny i filmowy, od 1973 związany z Teatrem Żydowskim w Warszawie.
Data i miejsce urodzenia |
13 stycznia 1954 |
---|---|
Zawód | |
Lata aktywności |
od 1973 |
Zespół artystyczny | |
Teatr Żydowski w Warszawie | |
Odznaczenia | |
![]() |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Urodził się w Katowicach; jest bratem Czesławy i Zofii Rajfer[1]. W latach 1973–1977 był adeptem studium aktorskiego przy Teatrze Żydowskim, następnie w 1982 zdał egzamin eksternistyczny dla aktorów dramatu. Współpracował z reżyserami takimi jak Juliusz Berger, Piotr Cieplak, Dorota Igantjew, Maja Kleczewska, Waldemar Krygier, Paweł Paszta, Elżbieta Protakiewicz, Jakub Rotbaum, Jan Różewicz, Maciej Sławiński, Monika Strzępka, Jan Szurmiej, Szymon Szurmiej, Gołda Tencer, Michał Zadara. Współpracował z Teatrem Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, gdzie wystąpił w przedstawieniu Badenheim 1939 w reżyserii Piotra Szarszy oraz z Teatrem Telewizji (O prawo głosu, Kamienica na Nalewkach, Dybuk, Niezłomny z Nazaretu, Proces Rudolfa Hoessa). Zagrał również w wielu filmach, m.in.: Francuski numer, Dublerzy, Podróż Niny, Austeria, Komedianci, Gwiazdy na dachu oraz serialach Boża podszewka, Miodowe lata, Przeprowadzki, Czas honoru. Pracował jako asystent reżysera przy spektaklach …I stał się cud, Walizka[2].
W 2005 został odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].
7 grudnia 2009 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4].
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
Aktor teatralny Teatr Żydowski w Warszawie
Asystent reżysera |
Aktor filmowy
Użyczył głosu
Lektor
Teatr Telewizji
Radio
|
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.