Loading AI tools
Helena Teresa Kurmanowicz (ur. 26 stycznia 1933 w Blanowicach, zm. 21 sierpnia 2018 w Łodzi) – polska architektka.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Alma mater | |
| Praca | |
| Budynki | |
Helena Kurmanowicz urodziła się 26 stycznia 1933 roku[1] w Blanowicach[1][2]. W 1957 roku ukończyła studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej[1][3] (w pierwszych latach jej studiów wydział należał jeszcze do Akademii Górniczej[4]). Jej pracą dyplomową był projekt hali sportowej o linowej konstrukcji, a promotorem Witold Cęckiewicz[5]. Na studiach poznała i wyszła za mąż za Jerzego Kurmanowicza[6]. Wkrótce po ukończeniu studiów para wyjechała do Łodzi[5]. Choć małżeństwo wspólnie pracowało nad wieloma projektami oraz razem je podpisywało, rola Heleny Kurmanowicz bywała pomniejszana przez środowisko[7]. W 1962 roku Kurmanowicz została członkinią łódzkiego oddziału Stowarzyszenia Architektów Polskich[1]. Rok później Kurmanowiczowie zaprojektowali dwukondygnacyjny dom towarowy „Domus” o minimalistycznej, przeszklonej bryle. Jego oszczędne wnętrze było dziełem Heleny Kurmanowicz. Bryła została pozytywnie przyjęta przez specjalistów, a projekt wyróżniono nagrodą III stopnia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych[1][8]. Małżeństwu przypisywany jest także projekt krzesła tapicerowanego nr 142, potocznie zwanego „serduszkiem”, który wygrał konkurs organizowany przez Centralę Handlu Zagranicznego „PAGED”[9].
Helena Kurmanowicz tworzyła projekty w Miastoprojekcie Łódź[1]. Z początkiem drugiej połowy lat 80. wygrała konkurs na projekt hotelu w Suchumi. Razem z mężem, którego rola ograniczyła się do wsparcia, nadzorowała na miejscu budowę ośrodka rekreacyjnego nad Morzem Czarnym. Kompleks jednak nigdy nie został oddany do użytku: budowa w stanie surowym została wstrzymana w 1989 roku, a dwa lata później konflikt w Osetii Południowej przekreślił szanse na dokończenie ośrodka[10].
Pod koniec lat 80. Kurmanowicz rozpoczęła współpracę z architektką Iwoną Gortel. W 1992 roku ich wspólna praca utrzymana w postmodernistycznej konwencji wygrała konkurs na projekt domu handlowego „Saspol”[11]. Budynek powstał w 1994 roku przy ulicy Piotrkowskiej 95 w Łodzi[1]. W tym samym okresie Kurmanowicz przygotowała projekt gmachu bankowego przy placu im. Władysława Reymonta w Łodzi, którego jeden segment dostosowany był do niskiej, lokalnej zabudowy, a drugi miał być górującym nad okolicą wysokościowcem[11]. Finalnie powstała nieco niższa budowla ze względu na wytyczne Urzędu Lotnictwa Cywilnego[10]. W 2012 zaprojektowała nowy pawilon Muzeum Sztuki w Łodzi, który powstał na dziedzińcu Pałacu Maurycego Poznańskiego[10].
Kurmanowicz była członkinią zarządu Uniprojektu sp. z o.o.[1], należała także do Łódzkiej Okręgowej Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej[3]. W 1978 roku została odznaczona Srebrną Odznaką SARP[1].
Zmarła 21[2] sierpnia 2018 w Łodzi[5]. Jej grób znajduje się na cmentarzu Doły[1].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
